Από
το πουθενά, ένα μικρό νησάκι του Αιγαίου, η Στρογγύλη που βρίσκεται
δίπλα από το Καστελόριζο, τις τελευταίες ημέρες πρωταγωνιστεί στο θέμα
της ΑΟΖ, γιατί το νησί αυτό ανακηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος από το
Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Αμέσως άρχισαν οι αναλύσεις των
«άσχετων ειδικών» στο Δίκαιο της Θάλασσας οι οποίοι μιλούσαν για
προδοσία της ελληνικής κυβέρνησης διότι με αυτή την απόφαση η Στρογγύλη
έπαυσε να έχει οικονομική ζωή και να θεωρείται κατοικήσιμη, άρα δεν
διαθέτει ούτε ΑΟΖ ούτε υφαλοκρηπίδα. Η
προδοσία έγκειται, κατ’ αυτούς, στο γεγονός ότι με το να μη διαθέτει
ΑΟΖ η Στρογγύλη έγινε ένα μεγάλο δώρο στην Τουρκία διότι δεν υπάρχουν
πλέον θαλάσσια σύνορα με τη Κύπρο και έτσι η Τουρκία αποκτά μεγαλύτερη
ΑΟΖ στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κύπρου-Κρήτης. Με αυτές τις καταγγελίες
θέλουν αυτοί οι «άσχετοι ειδικοί» να δείξουν ότι ο Σαμαράς κι ο
Βενιζέλος δώσανε ένα ποσοστό του ορυκτού μας πλούτου στη Τουρκία.
Βέβαια
τίποτε από αυτά δεν είναι σωστά. Αυτοί οι κατά τα άλλα «ειδικοί περί
την ΑΟΖ» δεν έχουν διαβάσει ούτε ένα άρθρο της Σύμβασης του Δίκαιου της
Θάλασσας του 1982, διαφορετικά θα γνώριζαν ότι το Άρθρο 121 που
αναφέρεται στον καθεστώς των νησιών αναφέρει ξεκάθαρα ότι τα νησιά έχουν
και ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, ανεξάρτητα εάν κατοικούνται ή όχι, ακριβώς
δηλαδή τα ίδια δικαιώματα που διαθέτουν και οι ηπειρωτικές περιοχές.
Αυτό το άρθρο επίσης αναφέρει ότι βραχονησίδες που δεν μπορούν να
διατηρήσουν ανθρώπινη κατοίκηση ή οικονομική ζωή δεν διαθέτουν ΑΟΖ και
υφαλοκρηπίδα. Η
Στρογγύλη είναι νησί και όχι βραχονησίδα! Επομένως, ο ορισμός της
βραχονησίδας δεν ισχύει γι’ αυτό το νησί. Άρα δικαιούται και ΑΟΖ και
υφαλοκρηπίδα και δεν χρειάζεται να δικαιολογήσει οικονομική
δραστηριότητα.
Ίσως
χρειάζεται να αναφερθεί εδώ, κάτι που δεν είναι γνωστό σε πολλούς, ότι η
Τουρκία πολέμησε με πείσμα να καταργηθεί το Άρθρο 121, στις συζητήσεις
στη διάσκεψη του UNCLOS, ενώ αντίθετα η αντιπροσωπεία της Ελλάδας
αντιτάχθηκε σε αυτή τη τουρκική θέση και πέτυχε να διατηρηθεί το Άρθρο
121. Ο κύριος λόγος που η Τουρκία ψήφισε κατά της Σύμβασης του Δίκαιου
της Θάλασσας το 1982 ήταν το Άρθρο 121. Βέβαια
για να είμαστε και δίκαιοι στο θέμα της Στρογγύλης, το Υπουργείο
Πολιτισμού έπρεπε πριν προβεί σε μια τέτοια ενέργεια, να ρωτήσει το
Υπουργείο Εξωτερικών για τις συνέπειες, διότι όπως έχει ήδη αναλυθεί,
δεν υπάρχουν νομικές συνέπειες, αλλά πολιτικές μια και η Τουρκία θα
προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα των «άσχετων Ελλήνων»
γύρω από αυτό το θέμα. Και ο κ. Σαμαράς πρέπει να ασχοληθεί με το θέμα
της μή συνεννόησης με των δυο υπουργείων, διότι με τα εθνικά θέματα,
όπως η ΑΟΖ, δεν δικαιούται να παίζει κανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου