Πολίτης Β' κατηγορίας του Απόστολου Παπαπαρίση

Έπρεπε να ταξιδέψω οδικώς και για προσωπικούς λόγους  ως την περιοχή της Πλάκας Λιτοχωρίου για να διαπιστώσω ότι με τον τρόπο τους και μερικώς με τη θέληση μου έγινα, εν έτει 2013, πολίτης Β’ κατηγορίας. Και εξηγώ: Όπως και ο κάθε μη προνομιούχος Έλληνας σκέφτηκα ότι θα ήταν κουτό να ξοδέψω για διόδια όσα και για τη βενζίνη που θα καταναλώσει το ΙΧ όχημα μου για να διανύσει 130 περίπου χιλιόμετρα. Επειδή από τη φύση μου δε μπορώ να παρανομήσω, αποφάσισα ν’ ακολουθήσω τους παράπλευρους δρόμους, παρακάμπτοντας και τα τρία διόδια που υπάρχουν στη διαδρομή. Στο γυρισμό πλησιάζοντας στη Λάρισα με πλημμύρισε ένα αίσθημα ικανοποίησης. Τι κι αν οι δρόμοι δεν ήταν τόσο καλοί, τι κι αν άργησα λίγο παραπάνω, τι κι αν κινδύνεψα λίγο περισσότερο από τις νταλίκες, γλίτωσα 11 ολόκληρα ευρώ. Όλα αυτά μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι οδήγησα 130 χιλιόμετρα σε δρόμους της δεκαετίας του 80. Πλήρης απογοήτευση!!!

Κι αν το παραπάνω αφορά στο σύνολο των μη προνομιούχων του πληθυσμού αυτής της χώρας, τι μπορεί να πει κανείς για το επίδομα παραμεθορίου, που η ΜΗ χορήγηση του, αφορά μόνο στους Στρατιωτικούς; Για ενημέρωση όσων δε γνωρίζουν, σύμφωνα με το άρθρο 15 του ν.4024/2011, χορηγείται στους δημόσιους υπαλλήλους που υπηρετούν σε απομακρυσμένες παραμεθόριες και προβληματικές περιοχές, επίδομα 100 ευρώ μηνιαίως, με την απαραίτητη προϋπόθεση να προσφέρουν υπηρεσία με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση στην Υπηρεσία της περιοχής που δικαιολογεί την καταβολή. Δεν εξαιρεί ούτε κι εκείνους που η καταγωγή τους είναι από την περιοχή κι έχουν δική τους κατοικία. Κατά την άποψη μου, ορθώς το προβλέπει αυτό ο νόμος, γιατί άλλο να ζεις στη Λάρισα και άλλο στην Ορεστιάδα ή στην Λήμνο. Γιατί όμως εξαιρεί τους Στρατιωτικούς, που τους μεταθέτει η Υπηρεσία στον Έβρο ή στο νησί κι έχουν και την υποχρέωση να νοικιάζουν και σπίτι; Η επίκληση περί ειδικών μισθολογίων μόνο γέλωτα φέρνει πλέον. Κι όλα αυτά, παρότι το ΥΕΘΑ έχει βρει από το Μάρτιο τα σχετικά κονδύλια. Η λύση είναι απλή, μια τροποποίηση του προαναφερθέντος νόμου, αλλά το Υπουργείο Οικονομικών αρνείται με πείσμα να επιτρέψει την χορήγηση του.  Αδίκως έβαλα τον τίτλο «Πολίτες Β’ κατηγορίας»;

          Του Απόστολου Παπαπαρίση