Η Μάχη της Κρήτης

«Η λεβεντιά είναι μια πληγή, που πάντα αίμα τρέχει»

Την 07:30 της 20ης Μαΐου του 1941, 500 αεροπλάνα Junger 52, άδειασαν 2300 άνδρες της 7ης Μεραρχίας Αλεξιπτωτιστών, στις περιοχές του Μάλεμε, της Σούδας, του Ρεθύμνου και του Ηρακλείου. Αποστολής του ήταν η κατάληψη των αεροδρομίων και των λιμένων που υπήρχαν στις περιοχές αυτές. Τις προηγούμενες ημέρες είχε προηγηθεί σφοδρός βομβαρδισμός από αέρος.

Το Σχέδιο

Ο  Γερμανός Διοικητής της επιχειρήσεως, Αντιπτέραρχος Student είχε υπό τις διαταγές του 22750 άνδρες και 1370 αεροσκάφη. Σύμφωνα με το σχέδιο «ΕΡΜΗΣ», θα εφορμούσαν κατά της Κρήτης σε πρώτο χρόνο 10000 αλεξιπτωτιστές και άλλοι 750 με ανεμοπλάνα. Οι υπόλοιποι θα μεταφερνόντουσαν σε δεύτερο χρόνο, με αεροπλάνα και με  πλοία. Ο Νεοζηλανδός Υποστράτηγος Freyberg, υπεύθυνος για την άμυνα της νήσου είχε στην διάθεση του 43000 μαχητές, 11451 Έλληνες και 32000 Βρετανούς, Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς. Τα συμμαχικά στρατεύματα στερούντο αεροπορίας, βαρέως οπλισμού και πυρομαχικών. Στους υπερασπιστές της νήσου πρέπει να προστεθούν 300 πρωτοετείς Ευέλπιδες, 1200 χωροφύλακες και 3000 εθελοντές Κρητικοί. Ο Freyberg εστίασε την προσοχή του, κατά πρώτον στην άμυνα των λιμένων και μετά των αεροδρομίων.

Οι ενέργειες που έκριναν την μάχη

Την ώρα που έδυε ο ήλιος την 20 Μαΐου 1941, οι Γερμανοί είχαν κάθε λόγο να αισθάνονται ηττημένοι. Οι απώλειες τους ήταν τρομακτικές.1900 είχαν τεθεί εκτός μάχης χωρίς να έχουν επιτύχει κανένα αντικειμενικό σκοπό. Το σύνολο σχεδόν των διοικητών των ταγμάτων και των λόχων είχαν φονευθεί ή τραυματιστεί. Η γερμανική διοίκηση  μελετούσε την ματαίωση της επιχειρήσεως. Μόνο ο Student πίστευε στην συνέχιση της. Την νύκτα της 20 προς 21 Μαΐου, το Νεοζηλανδικό τάγμα που αμυνόταν του αεροδρομίου του Μάλεμε, υποχώρησε προς τα ανατολικά. Από την κίνηση αυτή γεννήθηκε ένας θρύλος ο οποίος  ενισχύθηκε από την

γερμανική προπαγάνδα. Ο επίατρος Neumann, επικεφαλής της μονάδος υγειονομικού του Συντάγματος Εφόδου, ηγήθηκε των επιζώντων αλεξιπτωτιστών και κατέλαβε το ύψωμα 107, το οποίο  ελέγχει το αεροδρόμιο. Το γιατί ο Freyberg δεν εξαπέλυσε μια άμεση αντεπίθεση το ίδιο βράδυ για την εκμηδένιση των αποδεκατισμένων γερμανών, αποτελεί το πιο επίμαχο ερώτημα αυτής της μάχης. Ο Freyberg ποτέ δεν πίστεψε ότι η Κρήτη μπορούσε να καταληφθεί μόνο από αεροκίνητες δυνάμεις. Φύλαγε την εφεδρεία του για την κύρια εχθρική ενέργεια από την θάλασσα. Την επομένη ο Student ανέλαβε το ρίσκο να ενισχύσει το αερο-προγεφύρωμα του Μάλεμε, με δυνάμεις που προσγειωνόντουσαν στο μικρό διάδρομο υπό τα πυρά του εχθρού. Κάθε εβδομήντα δεύτερα προσγειώνονταν ένα Junger 52, ξεφόρτωνε άνδρες και υλικά και στην συνέχεια απογειώνονταν. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας η μάχη της Κρήτης είχε κριθεί.

Το κόστος

Οι απώλειες των υπερασπιστών της Κρήτης ανήλθαν σε 1751 νεκρούς, 1738 τραυματίες και 12254 αιχμάλωτούς. Το Βρετανικό ναυτικό είχε 1828 νεκρούς από την  βύθιση  2 καταδρομικών και 6 αντιτορπιλικών. Οι Γερμανοί μέτρησαν 3986 νεκρούς και 2594 τραυματίες. Τους κατέρριψαν  350 αεροσκάφη(150 ήσαν μεταγωγικά), τα οποία τους έλειψαν ιδιαίτερα στην εισβολή κατά της Ρωσίας. Στο Γερμανικό Στρατιωτικό νεκροταφείο, στο ύψωμα 107, τελείτε κάθε χρόνο κοινή εκδήλωση μνήμης για τη μάχη της Κρήτης. Κάτω από τον ζεστό μαγιάτικο ήλιο, ο πένθιμος ήχος μιας σκωτσέζικης γκάιντας αποδίδει φόρο τιμής στους πεσόντες, επιβεβαιώνοντας την θέληση των λαών της Ευρώπης να προχωρήσουν ενωμένοι για ένα καλύτερο ειρηνικό αύριο. 

Αντγος ε.α. Ιωάννης Κρασσάς