παρακαλώ όπως ενημερώσετε το ΔΣ της ΕΑΑΣ ότι στις 6 Σεπ 2012, οι απόστρατοι του ΣΞ, της ΠΑ, της ΕΛΑΣ και της ΠΥ, των νομών Καρδίτσας, Λάρισας, Μαγνησίας, Πιερίας, και Τρικάλων, συνδιοργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Νομαρχίας της Λάρισας, για τις φημολογούμενες νέες -και πάλι άδικες- μειώσεις στους μισθούς των εε και στις συντάξεις των εα Συναδέλφων μας.
Κύριε Πρόεδρε, σας προσκαλώ να μας κάνετε την τιμή, να παρευρεθείτε εσείς προσωπικά ή αντιπροσωπεία του ΔΣ της ΕΑΑΣ, στην από τις 24/8 προγραμματισμένη συγκέντρωση μας, προκειμένου από κοινού να αγωνιστούμε για τα δίκαια αιτήματα των Συναδέλφων μας. Αυτή την κρίσιμη στιγμή για την επιβίωση μας δεν περισσεύει κανείς. Τυχόν εξηγήσεις ή αντικαταστάσεις ας λάβουν χώρα τον επόμενο μήνα, που θα έχουν κριθεί όλα.
Δράττοντας την ευκαιρία, θα σας παρακαλούσα να επανεξετάσετε τη θέση σας στο ιδιαίτερα λεπτό θέμα της πρόσκλησης (κάλεσμα) των εν ενεργεία στελεχών των ΕΔ, για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις, κάτι για το οποίο φαίνεται ότι συμφωνήσατε στις 22 Αυγ 2012 στην κοινή σύσκεψη εε και εα φορέων. Η άποψή μου είναι, ότι ως απόστρατοι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να προβούμε σε τέτοιου είδους υποδείξεις στα εν ενεργεία στελέχη, αλλά και εάν ακόμα η ΕΑΑΣ ...οφείλει να πάρει θέση, αυτή θα πρέπει να προκύψει μετά από απόφαση των μελών του ΔΣ της ΕΑΑΣ, που ανήκουν στις ΕΔ.
Με σεβασμό κι εκτίμηση
Σχης ε.α. Απόστολος Παπαπαρίσης
Πρόεδρος ΕΑΑΣ Λάρισας
6 σχόλια:
Ερώτηση: Είναι τιμή για τους αγωνιζόμενους απόστρατους να βρίσκεται ο Πρόεδρος της ΕΑΑΣ στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας τους ή καθήκον του ?
Στην Ιστορία μας, υπήρξαν χρόνια πολύ πιο σκοτεινά από τα σημερινά. Οι Έλληνες όμως τα αντιμετώπισαν, ατενίζοντας τη λάμψη του παρελθόντος και στηριζόμενοι στους φωτεινούς φάρους που ξεπήδησαν ανάμεσά τους.
Στην Ιστορία μας, υπήρξαν στιγμές που η λογική επέτασσε το δρόμο της συνθηκολόγησης και υποταγής. Οι Έλληνες όμως κινήθηκαν ενάντια στη λογική και στηριζόμενοι σε εμπνευσμένους ηγέτες, πέτυχαν το ακατόρθωτο και έγιναν παράδειγμα προς μίμηση για άλλους λαούς.
Στην Ιστορία μας, υπήρξαν στιγμές που η Πατρίδα μας βρέθηκε σε κίνδυνο ή ήταν υπόδουλη και ο λαός βρισκόταν σε κατάσταση ανέχειας και διχόνοιας. Οι Έλληνες όμως παραμέρισαν τα προβλήματά τους και ενωμένοι υπό τη σκέπη πραγματικών εθναρχών και εθνεγερτών έσωσαν την Πατρίδα τους.
Στην Ιστορία μας, υπήρξαν στιγμές που ενώ η Πατρίδα μας έψαχνε εναγωνίως υποστήριξη από «συμμαχικές» κυβερνήσεις, αντιμετώπιζε τουλάχιστον την αδιαφορία. Οι Έλληνες όμως κατάφεραν και επιβίωσαν, στηριζόμενοι στις δυνάμεις τους και στη υποστήριξη ξένων πολιτών, οι οποίοι εκτός από την προσωπική τους συστράτευση κατάφεραν να σύρουν στη συνέχεια και τις κυβερνήσεις τους.
Σιγά - σιγά όμως, κλωστή - κλωστή, ξηλώθηκε το πουλόβερ και κάποια «αόρατη» δύναμη αποστέρησε από την Πατρίδα μας από όλους αυτούς τους παράγοντες που την κράτησαν όρθια.
Απλώθηκε σιγά - σιγά ένα τεράστιο πέπλο που κάλυψε τη λάμψη του παρελθόντος, «μολύνθηκαν» οι πηγές από τις οποίες ξεπηδούσαν οι πεφωτισμένοι ηγέτες, «εκπαιδεύτηκε» και παράλληλα διαβλήθηκε κατάλληλα ο ελληνικός λαός επί δεκαετίες και καταλήξαμε να στερηθούν τα παιδιά μας το σπουδαιότερο αγαθό, την ελπίδα.
Και το κακό είναι ότι το βασικό υπομόχλιο σε όλα αυτά, αποτέλεσε η γενιά των «Παιδιών των λουλουδιών», η γενιά που είχε ως ύμνο το τραγούδι «Η γενιά μας» των «POLL», η γενιά του Πολυτεχνείου. Η γενιά που θα έφερνε τα πάνω κάτω.
Αυτά, αναφορικά με τη γενική κατάσταση της Πατρίδας μας.
Τώρα στα καθ’ υμάς, τα περί Ενόπλων Δυνάμεων.
Έ λοιπόν και στις Ένοπλες Δυνάμεις, η γενιά αυτή έφερε τα πάνω κάτω!
Μέσα από τη σπουδή της για την ανέλιξή της, επιχείρησε να μας εκμεταλλευθεί στο έπακρο, να μας «μεταλαμπαδεύσει» την κομματοκρατία, να θεσπίσει ως κανόνα την αναξιοκρατία και ως προτέρημα την οσφυοκαμψία, να καταρρακώσει τα ιδανικά που διδαχθήκαμε στη Σχολή Ευελπίδων και εν τέλει να μας «διδάξει» την προσωπική επιβίωση ως αυτοσκοπό.
Και αφού συμπλήρωσε τον κύκλο της και απήλθε, δεν αποσύρθηκε αθόρυβα στο περιθώριο ή δεν εξέφρασε καθ’ οιονδήποτε τρόπο συγγνώμη για τις πράξεις και παραλήψεις της.
Αντίθετα, καταγγέλλοντας θεούς και δαίμονες που της αποστέρησαν το «αναφαίρετο» δικαίωμα να διοικεί και να ηγείται, προσκολλημένη στους κομματισμούς μηχανισμούς, επιχείρησε να επανέλθει δριμύτερη.
Και όσοι το κατάφεραν, επιχείρησαν και επιχειρούν αμετανόητα και ανάλογα με τη θέση τους να επιβάλλουν σε ε.ε ή σε ε.α. συναδέλφους την ίδια γραμμή.
Και για να μην θεωρηθεί ότι κατηγορώντας τη γενιά χρησιμοποιώ τη μέθοδο της συλλογικής ευθύνης, να διευκρινίσω ότι σαφώς δεν αναφέρομαι στο σύνολό της. Αναφέρομαι στο συντριπτικό ποσοστό της, καθώς υπήρξαν και φωτεινοί φάροι όπως ο Κος Καπραβέλος ή ο Κος Σκαρβέλης και παλαιότερα ο Κος Καραγιάννης. Όμως ήταν η μειοψηφία και ουδέποτε επανήλθαν (κακώς για μας).
Αυτοί οι κύριοι, πρέπει να αντιληφθούν επιτέλους ότι με τον τρόπο αυτό εξαντλούν και τα τελευταία αποθέματα σεβασμού που υπάρχουν γι’ αυτούς και τα οποία εστιάζονται στην ηλικία στους και μόνον.
Επιτέλους!
Φθάνει πια!
Αρκετά ασελγήσατε επάνω στο πνεύμα μας, όσο ήμασταν υφιστάμενοί σας!
Αφήστε τις ψυχές, όσων έχουν τη δύναμη να αγωνίζονται, ελεύθερες!
Φίλε Αποστόλη, συγχαρητήρια και καλό κουράγιο!
Θεόφιλος Φάκος
Είναι και τα δύο μαζί Ετσι απλά και ήρεμα .Στην συγκέντρωση τους χρειαζόμαστε όλους δεν διακρίνουμε κάποιον ή κάποιους Ολοι μαζί για τον ένα και ένας για όλους .Ας πριτανεύσει η λογική έστω και μία φορά ας είναι και η τελευταία .
Απόστολε, εκπλήσσομαι από αυτό που αναφέρεις περί πρόσκλησης των εν ενεργεία στελεχών για συμμετοχή σε κινητοποιήσεις. Αποφάσισε κάτι τέτοιο η ΕΑΑΣ; Αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι σοβαρότατο και θέτει ζήτημα για την ΕΑΑΣ. Συνέπλευσε με τον ΣΥΣΜΕΔ; Θα σε παρακαλούσα να το εξετάσεις και να μας ενημερώσεις. Ή να ζητηθεί από την ΕΑΑΣ να λάβει θέσει (που ελπίζω να είναι η διάψευση).
Αγαπητέ Απόστολε,
δεν επιθυμούσα να προβώ σε σχόλιο για την συγκεκριμένη ανάρτηση καθώς αυτή αφορά σε προσωπική απάντησή σου ως Προέδρου Παραρτήματος της ΕΑΑΣ και εκκρεμεί η αντιμετώπιση της εκ μέρους του Προέδρου και του ΔΣ της Ένωσης. Δεν θα το πράξω και τώρα, πλην όμως κάποιο σχόλιο αξιότιμου συναδέλφου με κάνει να σκεφτώ (χωρίς βεβαίως διάθεση αρνητικής κριτικής / το επισημαίνω αυτό):
"Βλέπουμε το δέντρο και αγνοούμε το δάσος"
Και το δάσος στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η ακατανόητη στάση του ΔΣ της ΕΑΑΣ έναντι των Προέδρων των παραρτημάτων της που το μόνο που κάνουν είναι απλώς το καθήκον τους.
Εκεί πρέπει όλοι μας να εστιάζουμε. Βεβαίως ορισμένα από τα δέντρα έχουν την σημασία τους αλλά δεν αποτελούν τώρα το επίκεντρο. Ας τα αφήσουμε για αργότερα. Τίποτα δεν ξεγράφεται.
Σχης (ΤΧ) ε.α. Γιαννακόπουλος Μιχάλης
Ο κ. πρόεδρος της ΕΑΑΣ, σε επίσκεψή του στο παράρτημα Λαμίας, ανέφερε ότι μερικά παραρτήματα «σήκωσαν κεφάλι» και με στόμφο τόνισε ότι θα τους το κόψει.
Είναι λοιπόν απόλυτα συνεπής στην εφαρμογή του πλαισίου που έχει καθορισθεί να λειτουργεί η ΕΑΑΣ και καθόλου ακατανόητη η στάση του.
Ο καλός στρατιώτης, δέχεται και μεταβιβάζει ή εκτελεί αδιαμαρτύρητα τις διαταγές των προϊσταμένων του. Αυτό δεν μάθαμε στο στρατό τόσα χρόνια;
Πως εσείς, ταγματάρχες - αντισυνταγματάρχες και συνταγματάρχες ε.α., «σηκώνετε κεφάλι» απέναντι στον Στρατηγό;
Αυτός και τα λοιπά μέλη του Δ.Σ. είναι τα δένδρα που αποτελούν το δάσος της ΕΑΑΣ που θα μας δώσει το οξυγόνο να αναπνεύσουμε.
Αν κόψουμε τα δένδρα, πάει το δάσος, χάνεται και το οξυγόνο, χανόμαστε και εμείς.
Γι’ αυτό λοιπόν, τα δένδρα και τα μάτια σας!
Θεόφιλος Φάκος
Δημοσίευση σχολίου