Η απόλυτη εκμετάλλευση. Συμβαίνει σε καφετέρια της Καρδίτσας και σίγουρα συμβαίνει κι αλλού αν και παρατηρείται μικρή μείωση (πολύ μικρή) ανασφάλιστων εργαζομένων λόγω των πολλών και συχνών ελέγχων. Η καφετέρια έχει σε κάθε πόστο τα εξής άτομα: Στη λάντζα 2 άτομα, στο μπαρ 2 άτομα και σερβιτόρους 4. Σύνολο άτομα 8. Ασφαλισμένοι μόνον οι 3. Ένας από κάθε πόστο. Σε περίπτωση που εμφανισθεί το ΣΔΟΕ οι υπόλοιποι 5 μεταμορφώνονται σε πελάτες. Και μετά ρωτάμε γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία πάνε κατά δ..., γιατί τα έσοδα του κράτους δε λένε ν' αυξηθούν, γιατί η καφετέρια (και τα συναφή) είναι το μόνο επάγγελμα που ανθεί στην Ελλάδα!!!
Θυμάμαι ότι όταν εγώ δούλευα ως βοηθός σερβιτόρου (συνήθως καλοκαίρια και διακοπές) έπαιρνα ως μισθό το 2% της κάθε παραγγελίας και αργότερα ως σερβιτόρος το 10% της κάθε παραγγελίας. Πολύ δουλειά - μεγάλο μεροκάματο, λίγη δουλειά - μικρό μεροκάματο. Αγωνιζόταν ο σερβιτόρος και ο βοηθός, φτερά έβγαζαν στα πόδια, το χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά, προκειμένου ν' αυξηθεί η πελατεία. Το βράδυ όμως η απόλυτη ικανοποίηση. Μεροκάματο συν φιλοδωρήματα (τότε υπήρχαν) τους έκαναν να ξεχνούν την κούραση. Αργότερα ανακαλύφθηκε το μεροκάματο και η ...εκμετάλλευση. Στις μέρες μας η εκμετάλλευση έγινε νόμος. Οι ιδιοκτήτες (συνήθως Έλληνες) μιας κάποιας ηλικίας εκμεταλλεύονται και καταπιέζουν συνήθως νέα παιδιά και των δύο φύλων (ημεδαπούς και αλλοδαπούς). Και δυστυχώς οι καφετέριες είναι πολλές, πάρα πολλές, η πόλη μας αποκαλείται και "πόλη του καφέ". Πολλά νέα παιδιά δουλεύουν ως σερβιτόροι, το μεροκάματο μικρό, οι ώρες εργασίας πολλές, προοπτική βελτίωσης ελάχιστη, αν είναι και ανασφάλιστοι..., η απόλυτη εκμετάλλευση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου