Μεσογειακές ΑΟΖ
Όταν εξετάζουμε σε συνδυασμό το πλαίσιο της Μεσογείου και το πλαίσιο
της ΑΟΖ, αντιλαμβανόμαστε ότι αλλάζουν επί της ουσίας οι συσχετισμοί των
χωρών. Λόγω των αποστάσεων, η επιρροή της ΑΟΖ είναι σημαντική πάνω στα
μεγέθη των κρατών. Έτσι κράτη που θεωρούνται παραδοσιακά μεγάλα, ακόμα
και αν είναι παράκτια μπορεί να έχουν μια σχετικά μικρή ΑΟΖ. Ένα
χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιου τύπου είναι η Αλγερία. Και είναι οι
Βαλεάρες της Ισπανίας που ελαχιστοποιούν αυτό το εμβαδόν της αλγερικής
ΑΟΖ. Από την άλλη, υπάρχουν κράτη που θεωρούνται παραδοσιακά μικρά αλλά
που έχουν μια τεράστια ΑΟΖ. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της
περίπτωσης είναι η Ελλάδα. Όπως το αναδείξαμε σε προηγούμενο άρθρο, υπό
τον περιορισμό της Μεσογείου, η πατρίδα μας έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη
ΑΟΖ μετά εκείνης της Ιταλίας. Κατά συνέπεια με αυτές τις τροποποιήσεις
αν επανεξετάσουμε τον χάρτη των μεσογειακών ΑΟΖ και τον συνδέσουμε με
τον χάρτη των χώρων, τότε αντιλαμβανόμαστε την εξαιρετική σημασία που
έχει το θέμα για την Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες χώρες, και πόσο μεγάλη
αξία έχει η ΑΟΖ της και για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η τροποποίηση της
μεσογειακής γεωγραφίας έχει βέβαια άμεση σχέση και εφαρμογή με τα
θέματα της αλιείας, αλλά μπορούμε ήδη να φανταστούμε τι επιπτώσεις έχει
με το θέμα του αερίου και του πετρελαίου. Αν θυμηθούμε ότι η γαλλική
εταιρεία πετρελαίων μελετά την περιοχή της Αιγύπτου από το 1911. Αν
υπολογίσουμε τις δυνατότητες τις Αλγερίας και όλο το σύνολο των αγωγών
που την ενώνει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν εξετάσουμε τα κοιτάσματα που
βρέθηκαν τον Ιανουάριο 2009, Ταμάρ τον Δεκέμβριο 2010, Λεβιάθαν, τον
Δεκέμβριο 2011, Αφροδίτη και τον Φεβρουάριο 2012, Τανίν στις ΑΟΖ του
Ισραήλ και της Κύπρου. Αν έχουμε στο μυαλό μας την ανακοίνωση της Nobel
που είπε ότι το κυπριακό κοίτασμα είναι ένα από τα καλύτερα του κόσμου.
Τότε μπορούμε να αντιληφθούμε ότι δεν είναι υπερβολή να θεωρήσουμε τη
Μεσόγειο ως τη Μέση-Ανατολή του εικοστού πρώτου αιώνα. Σε αυτό το μεγάλο
παίγνιο, η Ελλάδα είναι ένας ισχυρός παίκτης τουλάχιστον στο πλαίσιο
των δυνατοτήτων. Και αυτό είναι ανεξάρτητο από κάθε πολιτική βούληση.
Βέβαια αν η τελευταία δεν έχει μια εθνική εμβέλεια, μπορεί όλη αυτή η
δυνατότητα να μετατραπεί σε ανικανότητα. Με άλλα λόγια το πλαίσιο
(δηλαδή το Δίκαιο της θάλασσας) και το πεδίο (δηλαδή η θέση μας στην
Ανατολική Μεσόγειο) είναι θετικότατα. Απλώς πρέπει να τα υποστηρίξουμε
και με το πεδίο δράσης, το οποίο εξαρτάται άμεσα από τις επιλογές των
κυβερνήσεών μας. Η τεχνογνωσία και η στρατηγική είναι τα εργαλεία μας κι
έχουμε αποδείξει πόσο αποτελεσματικά είναι. Πρέπει όμως να έχουμε και
τους ανάλογους πολιτικούς για να πάρουν την τελική απόφαση. Κατά
συνέπεια, τώρα ο λαός μας ξέρει ποιος είναι ο ρόλος του στις εκλογές αν
θέλει πραγματικά να αποκτήσει η Ελλάδα την ΑΟΖ που δικαιούται.
Το πνεύμα του Κολοκοτρώνη
Αν
νιώθεις ότι ζεις μέσα σε μία φυλακή, ενώ κατοικείς στην πατρίδα σου,
τότε σκέψου το πνεύμα του Κολοκοτρώνη και ετοιμάσου να δράσεις. Κι αν
δεν γνωρίζεις καλά την συμβολή της Φιλικής Εταιρείας, θυμίσου ότι οι
εχθροί μας την ονόμαζαν μυστική, καθώς το απέδειξαν οι μεταφράσεις του
Αλέξανδρου Καραθεοδωρή, που είχε πρόσβαση στο μυστικοφύλακα της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αν ακούς πολλούς να μιλούν, μην ξεχάσεις ποτέ
ότι λίγοι δρουν. Κι αν μας βρίζουν οι εχθροί μας λέγοντας μας ότι
είμαστε λίγοι, θα τους αποδείξουμε ότι είμαστε σπάνιοι. Κανείς δεν έχει
το δικαίωμα να σε καταπατήσει, όποιος κι αν είναι. Κανείς δεν μπορεί να
σου απαγορεύσει να ζεις στην πατρίδα σου ελεύθερος, δίχως να υποστεί
κόστος. Ό,τι και να πουν είμαστε ένας λαός με αξίες κι όχι ένα κράτος με
αρχές. Ό,τι και να έζησες, σημασία έχει πώς θα πεθάνεις. Γι’ αυτό μην
κοιτάς αποκλειστικά τα οικονομικά για να καταλάβεις την κατάσταση. Το
παίγνιο δεν είναι αστείο, το παίγνιο δεν είναι απλό. Αν βρίσκεις το
χειμώνα πολύ λευκό, κράτα στο νου το καλοκαίρι. Αν βρίσκεις βαριά την
ημισέληνο, κράτα στο χέρι σου τον ήλιο της δικαιοσύνης. Μην τρέχεις σαν
τους ραγιάδες, πολέμα ως Έλληνας τους εχθρούς του ελληνισμού, δίχως να
κάνεις διακρίσεις. Κι αν μερικοί έχουν βλέψεις όσον αφορά στη
γενοκτονία, τότε θυμίσου ότι δεν γεννήθηκες θύμα και ότι μπορείς ν’
αντισταθείς σε αυτούς που πιστεύουν ότι θα είναι άτρωτοι, ενώ
χρησιμοποιούν την πειθώ, για να μην δώσουν μάχη. Μην κοιτάς μόνο και
μόνο τις μάχες, δες και τον πόλεμο σε ευρύτερο επίπεδο. Αν τα λόγια των
πολιτικών σε κουράζουν και σε μπερδεύουν πάρε ένα βιβλίο ιστορίας,
διότι μόνο αυτό θα ενισχύσει την αντίστασή σου. Μην υποκύψεις στις
πιέσεις ακόμα και αν δεν βλέπεις λύση στα οικονομικά σου. Ετοιμάζουμε τη
λύση την οικονομική μέσω του στρατηγικού σχεδιασμού γύρω από το θέμα
της ΑΟΖ. Πρέπει ν’ αντέξεις ακόμα τα λόγια που σε πληγώνουν, διότι είναι
με τις σκέψεις που θα κατασκευάσεις κάτι για τους άλλους, για εμάς.
Μπορεί ο αγώνας να είναι δύσκολος, αλλά αυτό μας δίνει την αξία μας, την
επαναστατική μας δράση. Αν σε συνοδεύει το πνεύμα του Κολοκοτρώνη δεν
έχεις τίποτα να φοβηθείς, διότι ξέρεις από μάχες. Απλώς δώσε περισσότερη
σημασία στην έννοια της πολιορκίας, αν θες πράγματι να συμβάλεις κι εσύ
στο μέλλον της πατρίδας μας. Βλέπεις υπάρχουν επιλογές. Μπορείς να
μείνεις απαθής ή να γίνεις δυναμικός, ανάλογα με το τι επιδιώκεις. Μην
περιμένεις από όλους τους πολίτες να είναι αγωνιστές και από όλους τους
αγωνιστές να είναι όλοι ήρωες. Εδώ και αιώνες ξεπερνούμε χειρότερα
προβλήματα, κατοχές και πολέμους, δεν είναι μια κρίση που θα μας βάλει
κάτω. Το ηθικό σου μην αφήσεις στους άλλους. Κράτα γερά τις αξίες για να
προσπεράσεις τις αρχές, διότι έχεις μόνο μια πατρίδα. Κι όσο για τους
εχθρούς της, κράτα τους την πρέπουσα θέση και καμιά άλλη στον τόπο μας.
Άσε λοιπόν το πνεύμα του Κολοκοτρώνη να σε πλημμυρίσει για να δεις
επιτέλους τη στρατηγική της ανάπτυξης και της ανθεκτικότητας.
Ο θρυλικός σφυροκόπος
Η Θράκη χρειάζεται τον ίδιο θρυλικό σφυροκόπο που έδρασε στο Πουατιέ τον
Οκτώβριο 732. Αλλιώς δίχως τον ανάλογο του Κάρολου Μαρτέλου οι
προσπάθειες για την επίτευξη της συνεκτικότητας που ήθελαν όλοι οι
Σουλτάνοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας θα πετύχουν. Τώρα υπάρχουν
ραγιάδες που θεωρούν ότι είναι αναπόφευκτη αυτή η κατάληξη. Βέβαια οι
ίδιοι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει να δώσεις μάχη και να θυσιαστείς για τα
ιδανικά της πατρίδας σου, ούτε τι σημαίνει αποτελεσματικότητα της
στρατιωτικής στρατηγικής. Διότι τίποτα δεν είναι αναπόφευκτο, όταν
υπάρχει θέληση αντίστασης και ύπαρξη ανθεκτικότητας. Πρέπει επιπλέον να
υπενθυμίσουμε σε μερικούς ότι όταν ο Κάρολος Μαρτέλος χρειάστηκε χρήματα
για να βοηθήσει στη μάχη της Τουλούζης το 721 αναγκάστηκε να λεηλατήσει
τα εκκλησιαστικά οικόπεδα. Οι επίσκοποι όμως που κατάλαβαν την ανάγκη
λόγω του πολέμου δεν τον αφόρισαν ποτέ. Με άλλα λόγια, αν παραμείνουμε ο
καθένας μας στις θέσεις του δίχως να υπάρχει μία κοινή προσπάθεια και
απλώς μοιρολογούμε τότε θα νικήσει σε πρώτη φάση ένας απλοϊκός
ραγιαδισμός που υποστηρίζει την ύπαρξη ενός προξενείου εκεί πού δεν
υπάρχουν ξένοι. Ενώ ο σφυροκόπος συνέχισε το έργο του με τη μάχη της
Ναρβόννης το 736 με το πιο σύγχρονο εργοστάσιο της εποχής του: σιδηρό
ιππικό και φάλαγγα.
Εκείνη την εποχή οι Φράγκοι δεν είχαν ακόμα την κρατική οργάνωση που
γνωρίζουμε κι όμως αντιστάθηκαν όλοι μαζί ενάντια στον κοινό εχθρό δίχως
να χάσουν τον κεντρικό τους στόχο με τις συνηθισμένες μικρότητες. Όλοι
αντιλήφθηκαν τη δυσκολία και το εύρος του αγώνα. Αν δεν υπάρχει αυτή η
συνειδητοποίηση τότε τα χτυπήματα του εκφυλισμού είναι τόσο ύπουλα που
κανένας δεν αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις αυτών των εξελίξεων. Δίχως
αναδιοργάνωση του κράτους δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρή και
αποτελεσματική άμυνα, ενώ υπάρχει ξεκάθαρα το πλαίσιο της επίθεσης. Γι’
αυτό το λόγο πρέπει να φανταστούμε ότι για την Ευρώπη και όχι μόνο την
Ευρωπαϊκή Ένωση η Θράκη είναι το ανάλογο της Ακουιτανίας! Αν δεν το
αντιληφθούμε στρατηγικά, γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, τότε θα
είμαστε άξιοι της μοίρας μας κι αν κρυβόμαστε πίσω από ένα εκλογικό
φράχτη, τότε δεν πρόκειται ν’ αντισταθούμε στη θέληση της υλοποίησης του
τόξου. Η τοποστρατηγική της Θράκης είναι ξεκάθαρη και γι’ αυτό το λόγο
πάρθηκε η Ανατολική Θράκη την ώρα που ο Ελληνισμός είχε επικεντρωθεί στη
Σμύρνη. Τώρα το αποτέλεσμα είναι απλό, με πληγωμένο στρατηγικό βάθος
πρέπει πάλι να θωρακίσουμε αυτήν την περιοχή, για να δημιουργηθεί το
πλαίσιο το ευρωπαϊκό και όχι οι επιπτώσεις μιας συνθήκης Λωζάνης που
συνεχίζει να μας πιέζει διότι δεν προβάλαμε αποτελεσματική αντίσταση.
Ενώ τώρα έχουμε τη Βουλγαρία και την Ρουμανία που μας ενισχύουν στο
ευρωπαϊκό πλαίσιο. Δεν χρειαζόμαστε όνειρα, αλλά οράματα που έχουν
σφυρηλατήσει οι δικοί μας εδώ και αιώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου