ΕΚΛΟΓΕΣ 2012 - Μάθε που ψηφίζεις

Για να μάθετε που ψηφίζετε κάντε κλικ στην κάλπη και

Συμπληρώστε τα πεδία Επώνυμο, Όνομα, Όνομα Πατέρα, Έτος Γέννησης, Όνομα Μητέρας (προαιρετικό)*,
 

ή μόνο τα πεδία Ειδικός Εκλογικός Αριθμός και Επώνυμο εφόσον τα γνωρίζετε

28 Απρ 2012 - Ενημέρωση επί Δικαστικών Διεκδικήσεων

     Για ενημέρωση σας οι συμμετοχές συναδέλφων μέχρι και χθες 27 Απριλίου 2012 στις δικαστικές μας διεκδικήσεις ανέρχονται στις 694 με τάση να ξεπεράσουν τις 700. 

     Για τις 642 από αυτές οι ατομικές αιτήσεις έχουν προωθηθεί με μέριμνα του δικηγορικού γραφείου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

     Η αποστολή θεωρημένης απόδειξης για το ποσό των 61,50 ευρώ και θεωρημένου από το Δικηγορικό Σύλλογο ιδιωτικού συμφωνητικού συνεχίζεται κανονικά.

     Τέλος, λόγω πολλών τηλεφωνημάτων που δέχθηκα αλλά και λόγω των εκλογών αποφασίσθηκε να δοθεί μία τελευταία παράταση αποστολής - κατάθεσης των σχετικών δικαιολογητικών στο δικηγορικό γραφείο μέχρι 20 Μαίου 2012.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΤΣ

Ενημέρωση από την ΕΑΑΣ επί θεμάτων του ΜΤΣ και απορίες της ΕΑΑΣ Λάρισας.

Κατόπιν ενημέρωσης από το ΜΤΣ για τα φλέγοντα θέματα, η ΕΑΑΣ ενημερώνει τα μέλη της ότι:

Με την εφαρμογή της κράτησης 1% στους νέους ασφαλισμένους του Υπουργείου πρώην Δημόσιας Τάξης, τα έσοδα του Ταμείου θα αυξηθούν κατά 17 εκατομ. {Είναι ετήσιο έσοδο;}

Το Μέρισμα Β΄ τριμήνου 2012 θα καταβληθεί το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. {Τελικά πόσο ...κοστίζει ετησίως το μέρισμα;} 

Γιά τα οφειλόμενα από το ΜΤΣ προς ΕΚΟΕΜΣ, το ΜΤΣ πλήρωσε 7 εκατομ. € εκ του χρέους των 37 εκατομ. €. Μέχρι το τέλος του 2012, θα καταβληθούν 4 εκατομ. αν εφαρμοσθεί η  ρύθμιση για το χρέος του ΜΤΣ προς το Υπουργείο Οικονομικών. {Δηλαδή τώρα χρωστάει 30 εκατομ. €;}

Τον Μάιο θα ικανοποιηθούν οι αιτήσεις, που υπεβλήθησαν το Δεκ 2008 για το ΒΟΕΑ. {Οι αιτήσεις Ιαν, Φεβ, Μαρ, Απρ κλπ 2009 πότε θα ικανοποιηθούν;}

ΜΕ εντολή του ΥΕΘΑ, ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ  Ο έλεγχος των πεπραγμένων των ΔΣ του ΜΤΣ, της περιόδου 1988-2012, από το Σώμα Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης. {Μέχρι σήμερα έχουμε κάποιο αποτέλεσμα; Φταίει κανείς;}

Λυγερός Νίκος: Για να αθωωθείς πρέπει το έγκλημα να είναι δίκαιο - Για να είσαι αθώος πρέπει να σε κατηγορήσουν

Για να αθωωθείς πρέπει το έγκλημα να είναι δίκαιο

     Σε συνέχεια με το προηγούμενο άρθρο μας, μελετάμε την έννοια της αθώωσης μέσω του Ορέστη και του μύθου για να κατανοήσουμε την πράξη του Soghomon Tehlirian. Το πρόβλημα ποιο είναι; Δεν βρισκόμαστε στο πλαίσιο του Ρασκόλνικωφ του Достоевский. Το θέμα μας δεν είναι ένα απλό έγκλημα ούτε καν ένα έγκλημα πάθους. Διότι το πλαίσιο είναι η γενοκτονία και η γενοκτονία δεν είναι απλά ένα έγκλημα, αλλά ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει λοιπόν πεδίο σύγκρισης. Και αυτό μπορούμε να το δούμε και από την απόφαση του δικαστηρίου, ενώ ήταν γνωστή η επιχείρηση Νέμεσις. Ο Ορέστης αντιπροσωπεύει σε πρώτη φάση τον αθώο με την ορολογία που διευκρινίσαμε στο προηγούμενο άρθρο. Με αυτήν την ιδιότητα θέλει να σώσει την αδελφή του, την Ηλέκτρα. Όμως η αντίσταση της τελευταίας θα δημιουργήσει ένα δίπολο του τύπου Σωκράτη – Πλάτωνα, ή ακόμα και του Χριστού – Παύλου. Στις δύο αυτές περιπτώσεις η ανυπαρξία του πρώτου θα άλλαζε το νόημα του δεύτερου, ενώ η ανυπαρξία του δεύτερου, θα μετέτρεπε τον πρώτο σε άγνωστο. Η αλλαγή φάσης δημιουργείται βέβαια, όταν η Ηλέκτρα είναι πλέον θύμα και όταν ο Ορέστης έχει την ικανότητα να γίνει Δίκαιος με την πράξη του, η οποία παραμένει ένα έγκλημα, όταν η ανάλυση γίνεται σε τακτικό και όχι στρατηγικό επίπεδο. Η διαφορά που θα κάνει τη διαφορά θα είναι ο Παιδαγωγός, ο οποίος παίζει έναν καταλυτικό ρόλο στην όλη υπόθεση, διότι με το έργο του ενεργοποιεί το όλο πεδίο δράσης. Δίχως τη σκέψη του παιδαγωγού η Ηλέκτρα δεν θα μπορούσε να πείσει τον Ορέστη παρά μόνο μέσω της ρητορικής. Ενώ με τον παιδαγωγό λειτουργεί η μαιευτική, η οποία θα αλλάξει όλα τα δεδομένα. Για να παλέψει με την εξουσία, ο Ορέστης είχε απαραίτητα ανάγκη από την ουσία, την οποία κατείχε ο παιδαγωγός, ο δάσκαλος. Η συνομιλία του με τον Ορέστη και την Ηλέκτρα θα είναι καθοριστική, αφού θα μετατρέψει το αδιανόητο που θα γίνει πρώτα ουτοπία για τους δύο νέους και στη συνέχεια όραμα, όταν η διαλεκτική τους θα εξελιχτεί. Στον τομέα της γενοκτονολογίας ένας ανάλογος δάσκαλος θα ήταν o Raphael Lemkin, μόνο που εμφανίστηκε πολύ αργότερα σε σχέση με την επιχείρηση. Μετά λοιπόν, από την απόφαση της εκτέλεσης, υπάρχει και η πράξη. Για να είναι τελική όμως πρέπει να υπάρχουν όλες οι συνθήκες που αναφέραμε αλλιώς η κατάρα των Ατρειδών δεν θα είχε τέλος. Η τραγωδία σε αυτή την περίπτωση λειτουργεί αλγοριθμικά μέσω της εκδίκησης. Μόνο που η εκδίκηση φέρνει την εκδίκηση. Ενώ εδώ η διεκδίκηση φέρνει τη δίκη, η οποία γίνεται σε επίπεδο Αρείου Πάγου και είναι τελεσίδικη. Μόνο με αυτόν τον τρόπο υπάρχει ένα τέλος στον αλγόριθμο. Με άλλα λόγια, υπάρχει και το επίπεδο της υψηλής στρατηγικής που μεταφράζεται στα δικαιώματα της Ανθρωπότητας με την μετα -γνώση και όχι μόνο την γνώση. Αλλιώς η τιμωρία του εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας δεν θα ήταν δίκαια, πράγμα το οποίο θα ήταν απαράδεκτο.

Για να είσαι αθώος πρέπει να σε κατηγορήσουν

     Ένα γενικό πρόβλημα που έχουμε στον τομέα της γενοκτονολογίας δεν είναι ο καθορισμός του θύτη, διότι μελετάμε γενοκτονίες που υπάρχουν, αλλά ο καθορισμός του αθώου. Πρέπει να υπάρξει μια διαφορά μεταξύ αθώου και θύματος, για να αντέξει η τελευταία έννοια την ενσωμάτωση της έννοιας του Δίκαιου. Ένας παράδοξος αρχικά ορισμός του αθώου είναι ο εξής, τουλάχιστον ως αναγκαία συνθήκη. Για να είσαι αθώος πρέπει να σε κατηγορήσουν. Και αυτή η κατηγορία βέβαια μπορεί να είναι και παθητική, με την έννοια ότι δεν απαιτεί καμιά πράξη εκ μέρους του αθώου. Απλώς υπάρχει και λόγω ύπαρξης κάποιος τον κατηγορεί. Αυτός ο κάποιος είναι εν δυνάμει ο θύτης. Η επιλογή αυτού του ορισμού είναι ορθολογική και πιο αποτελεσματική, για να εξηγήσει και την ύπαρξη της πράξης της γενοκτονίας. Διότι λίγο πριν την γενοκτονία, ποιος θα τολμούσε να χαρακτηρίσει το μελλοντικό θύμα με τη λέξη της αθωότητας. Κανένας δεν μπορεί να το χαρακτηρίσει εκ των προτέρων. Ο καθορισμός γίνεται μόνο εκ των υστέρων, δηλαδή μετά το γεγονός που παράγεται από την πράξη της γενοκτονίας. Για να γίνει όμως το τελευταίο, προϋπάρχει το στάδιο της κατηγορίας. Κάποιος κατηγορεί το άτομο για κάτι που είναι και όχι κάτι που έκανε. Με αυτόν τον τρόπο, το άτομο αποκτά την οντολογία του αθώου που δεν είχε αλλιώς. Έχουμε λοιπόν μια αλλαγή φάσης, τουλάχιστον για το φιλοσοφικό βλέμμα του άλλου προβλήματος. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει λύση, απλώς ότι καθορίζονται με αυτόν τον τρόπο οι αρχικές συνθήκες. Ας εξετάσουμε τώρα μερικά μοντέλα. Είναι η Αντιγόνη αθώα; Απολύτως όχι! Η Αντιγόνη είναι Δίκαια. Διότι επιλέγει να κάνει μια απαγορευμένη πράξη από το καθεστώς. Για το τελευταίο, είναι η πράξη της που είναι καταδικαστέα και όχι η ύπαρξή της. Με την Ηλέκτρα υπάρχει ήδη μια διαφορά λόγω αντίστασης. Βέβαια αυτή η αντίσταση είναι παθητική και ερμηνεύεται μάλιστα ακόμα και παθολογικά. Γι’ αυτό το λόγο, δεν καταδικάζεται πράγμα το οποίο τη διαφοροποιεί με την Αντιγόνη. Η Ηλέκτρα λόγω παθητικής αντίστασης μεταβάλλεται σιγά σιγά σε μαρτύριο. Αν θέλουμε ένα ξεκάθαρο παράδειγμα αθώου, πρέπει να πάρουμε τον Ορέστη, τουλάχιστον για το πρώτο μέρος της ζωής του. Διότι από τη γέννηση του, η ύπαρξη του είναι καταδικαστέα λόγω όχι μόνο του χρησμού αλλά και του οικογενειακού παρελθόντος. Μάλιστα είναι τώρα δυνατόν να πούμε ότι στο πλαίσιο της τραγωδίας αυτός ο ρόλος είναι απαραίτητος για να μπορέσει να βάλει ένα τέλος στην κατάρα των Ατρειδών μέσω μιας ακραίας πράξης, ενώ αρχικά έρχεται να σώσει την αδελφή του την Ηλέκτρα. Η δεύτερη αλλαγή φάσης που θα τον μεταμορφώσει σε Δίκαιο, είναι ένα έγκλημα, το οποίο προϋποθέτει την πρώτη φάση για να μπορέσει να αθωωθεί στη Δίκη. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης προέρχεται από άλλο ένα βαθύ νοητικό σχήμα. Πρέπει να υπάρξει έγκλημα το οποίο να είναι δίκαιο για να υπάρξει αθώωση με όλη τη σημασία της λέξης. Διότι η αθώωση δεν είναι μια εκφυλισμένη εκδοχή της αθωότητας.

ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΞΚΩΝ ΠΕΖΙΚΟΥ (ΠΣΑΠ)

       Αγαπητοί συνάδελφοι των Δ.Σ.,
     Παρακαλείσθε όπως ενημερώσετε τα μέλη του/της Σωματείου, Συνδέσμου, Ενώσεως, Ομοσπονδίας, Λέσχης σας,  τους ανήκοντες στον Στρατό Ξηράς και προερχομένους εκ του Πεζικού, να εγγραφούν ως μέλη του νεοσύστατου Πανελληνίου Συνδέσμου Αξιωματικών Πεζικού (Π.Σ.Α.Π.) και να συμμετέχουν στην εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση, την Κυριακή 20 Μαίου 2012 και ώρα 11:00, στην αίθουσα συνεδριάσεων της ΛΑΕΔ (Ρηγίλλης 1), για την ανάδειξη του 1ου Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΣΑΠ.
     H ενεργός συμμετοχή σας, θα προσφέρει τα μέγιστα στην ανάδειξη και προβολή της ιστορίας και των δράσεων του Οπλου του Πεζικού, η δε συνεργασία σας, θα συμβάλλει επιτυχώς στη διαμόρφωση και χάραξη της βέλτιστης Στρατηγικής ανάπτυξής του, απ' την φυσική του Ηγεσία.  
Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 

Χατσίκας Δημήτριος 6944301753, e-mail: chatsikasdim@gmail.com
Μπολώσης Χρήστος 6944177253, e-mail: xbolosis@yahoo.gr
Site Π.Σ.Α.Π.: www.psap2010.blogspot.com
e-mail Π.Σ.Α.Π.: psap_2010@freemail.gr

Προσφορά Σύνταξης - Υποβολής Φορολογικής Δήλωσης 2012 στα μέλη της ΕΑΑΣ Λάρισας

Ποδοσφαιρική ομάδα “Πόντος”. Απαγχονίστηκαν, για να τιμήσουν τη φανέλα τους

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

     Η Μερζιφούντα (Μερζιφώνη, Ηλιούπολις) χτίστηκε το 222 π.Χ. ανάμεσα στους ποταμούς Σκύλακα και Άλυ Αναφέρεται από τον Στράβωνα για τα περίφημα ιαματικά λουτρά της. Πολλοί τη θεωρούν και ως τη γενέτειρα της Αγίας Βαρβάρας. Το Κολλέγιο «Ανατόλια» ιδρύθηκε το 1886. Το 1924 διέκοψε τη λειτουργία του στη Μερζιφούντα και μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου και λειτουργεί ως και σήμερα

     Ο  Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος», ιδρύθηκε από  αποφοίτους του Κολλεγίου «Ανατόλια» της Μερζιφούντας το 1903. Η δραστηριότητά του αφορούσε τους τομείς του πνεύματος, της τέχνης και του αθλητισμού, φτάνοντας το 1913, τα 180 μέλη. Ο σύλλογος διέθετε τρία τμήματα: το φιλολογικό,  το αθλητικό   και το μουσικό.

     Στις 12 Φεβρουαρίου 1921 θα γίνει η σύλληψη των μαθητών - αθλητών  του αθλητικού συλλόγου «Πόντος», οι οποίοι θα απαγχονιστούν στα μέσα Ιουνίου του ίδιου έτους στην Αμάσεια. Ειδικότερα, οι μαθητές- αθλητές της ποδοσφαιρικής ομάδας «Πόντος» θα καταδικασθούν σε θάνατο έχοντας σαν βασική κατηγορία την εμφάνιση της ομάδας: άσπρες και μπλε οριζόντιες ρίγες και το γράμμα «Π» στο στήθος! Έτσι η ποδοσφαιρική ομάδα και οι αθλητές της, μικροί  μαθητές, νέοι άνθρωποι  ήταν ανάμεσα στα θύματα της Γενοκτονίας, που δολοφονήθηκαν μετά την διαδικασία των αποκαλούμενων «δικαστηρίων ανεξαρτησίας».

Για την ηρωικό θάνατο αυτών των παλληκαριών Γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

     Στα όνειρα μου έρχεται συχνά η μακρινή φωνή της μάνας τρελής στους έρημους δρόμους  και με ρωτάει με παράπονο αν κλαίνε ακόμα τα ματοπήγαδα(1). Με ρωτάει για κάποιους πραγματικούς ήρωες του ποδοσφαίρου. Ήταν παιδιά της γης του Πόντου. Δεν έπαιξαν ποτέ σε μεγάλες οργανώσεις. Δε λατρεύτηκαν ποτέ ως θεοί από το αφιονισμένο πλήθος, δεν είδαν ποτέ τους οπαδούς να γεμίζουν πλατείες και να κλείνουν δρόμους για να εκδηλώσουν την εθνική υπερηφάνεια τους (τι χυδαίες που φαίνονται, ορισμένες φορές, οι λέξεις).

     Οι ήρωες (αν ακόμα έχουν, ακόμα, νόημα οι λέξεις) της ομάδας “Πόντος” ήταν καθηγητές, μαθητές και απόφοιτοι του κολεγίου Ανατολία  της Μερζιφούντας . Οι μαθητές αποφάσισαν να τιμήσουν τη φανέλα τους και γι αυτό, παρά την τρομοκρατία και τις απειλές των Κεμαλικών, αγωνίστηκαν με εμφάνιση που θυμίζει τη γαλανόλευκη (άσπρες και γαλάζιες ρίγες) και στη μέση το γράμμα "Π". Αυτό θα αποτελέσει τη βασική κατηγορία των Κεμαλικών, οι οποίοι θα οδηγήσουν τους Έλληνες αθλητές στο “δικαστήριο” με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας (12 Φεβρουαρίου 1921) και τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου θα απαγχονιστούν στην Αμάσεια.

     Η μάνα τρελή στους έρημους τους δρόμους με ρωτάει απεγνωσμένα αν μιλάνε για αυτούς τους ήρωες του ποδοσφαίρου και της πατρίδας στις δεκάδες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Μήπως αναφέρουν ένα μονόστηλο οι δεκάδες αθλητικές εφημερίδες ή τους μνημονεύουν όλα εκείνα τα τέρατα της μνήμης, που θυμούνται ακόμα και το δευτερόλεπτο που σημειώθηκε κάποιο γκολ, σε κάποιον αγώνα, πριν τριάντα χρόνια (ήταν, βλέπετε, πολύ σοβαρό γεγονός για τη μετέπειτα ζωή τους). Μήπως κάποια κινηματογραφική ταινία; κάποιο βιβλίο; ή έστω κάποιο τραγουδάκι τους αναφέρει;

Κατεβάζω ντροπιασμένος το κεφάλι μου.

     Μου λέει και μου ξαναλέει τα ονόματα, μήπως και τα έχω ακούσει σε κάποια ιαχή των φιλάθλων

Γ. Θεοχαρίδης,   Χ. Γεωργίου,   Α. Συμεών,   Α. Παυλίδης,   Σ. Ανανιάδης

Κατεβάζω ακόμα πιο ντροπιασμένος το κεφάλι μου.

     Τότε εκείνη ανεβάζει το τόνο της φωνή της και ωρύεται: “Τι ηρωικότερο έχει να επιδείξει το Ελληνικό και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο απ' αυτούς τους ήρωες; Καλά οι ξένοι, αλλά τι θα πείραζε, όλες τις ελληνικές ομάδες, να αγωνιστούν για μία μόνο αγωνιστική, με ένα περιβραχιόνιο με το γράμμα "Π";

Κατεβάζω και άλλο το κεφάλι μου.

     Κάθε 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων, θα ξανάρθει η μάνα τρελή στους έρημους τους δρόμους και με τον αλαφροήσκιωτο τρόπο της θα με ξαναρωτήσει: “γιατί κλαιν τα ματοπήγαδα;” και ακόμα δεν έχω βρει απάντηση.

Μήπως κανένας από σας γνωρίζει;

     Τι είδανε και κλαίνε αυτά τα πεγαδομάτε;

(1)  κλαίν τα πεγαδομάτε (ματοπήγαδα, τα στόμια των πηγαδιών) στίχος από τον ιερότερο θρήνο του Ελληνισμού: το “Τσάμπασιν” (Πόντος).

ΣΧΟΛΙΑ

     Αλήθεια, μετά από τα παραπάνω αφενός πόσο ανιαρά φαντάζουν  όλα όσα ακούμε και βλέπουμε στην καθημερινότητά μας και αφετέρου μπορεί αυτά να γίνουν αφετηρία να αναλογιστούμε και να σκεφτούμε – έστω για πέντε λεπτά -  που βρισκόμαστε και που πάμε σήμερα. Εμείς οι Νέο – Έλληνες κάνουμε ότι μπορούμε ή επιτρέπουμε να γίνονται πράγματα που καταστρέφουν την πατρίδα μας, ενώ ταυτόχρονα εμείς οι ίδιοι όταν ξενιτευτούμε, όταν φύγουμε μακριά της, μεταλλασσόμαστε και μεγαλουργούμε. Καταστρέφουμε ή επιτρέπουμε να καταστρέφουν την πατρίδα μας και μόλις  την χάσουμε  είμαστε ικανοί να πεθάνουμε γι’ αυτή. Βολευόμαστε με ψέματα και με παραμύθια και δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να σκεφτούμε και να  κάνουμε τα αυτονόητα. Γιατί το κάνουμε αυτό, γιατί δεν αφήνουμε να κυριαρχήσει το καλό κομμάτι του DNA του Έλληνα και αφήνουμε να κυριαρχήσει η μαύρη και η σκοτεινή πλευρά του; Αναρωτιέμαι αν μπορούμε να το κάνουμε. Νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα γίνει. Ελπίζω να γίνει γρήγορα και να μη χρειαστεί πρώτα να χάσουμε την υπόστασή μας και την αξιοπρέπειά μας.

Λυγερός Νίκος - Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ)

ΑΟΖ και παράλληλες διαδικασίες

     Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι αποκλειστικά σειριακό. Πρέπει βέβαια να γίνει η θέσπισή της και στη συνέχεια οι οριοθετήσεις με τα άλλα κράτη, αλλά παράλληλα υπάρχουν διαδικασίες με τις οποίες πρέπει να ασχοληθούμε από τώρα για να είμαστε έτοιμοι όχι μόνο για το φυσικό αέριο της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου. Οι σεισμικές έρευνες, οι γεωτρήσεις και οι εξορύξεις είναι μόνο η αρχή στο πρακτικό επίπεδο. Πρέπει όμως παράλληλα να γίνουν επενδύσεις σε καράβια που μπορούν να μεταφέρουν υγροποιημένο φυσικό αέριο, αφού θα υπάρχει σταθμός υγροποίησης στην Κύπρο. Αυτό σημαίνει όμως ότι παράλληλα πρέπει να εξετάζουμε και περιοχές, όπου θα πρέπει να κατασκευαστούν και σταθμοί αεροποίησης. Διότι ο σταθμός που υπάρχει στη Ρεβυθούσα στον κόλπο Μεγάρων ακόμα και αν έχει αναβαθμιστεί, λειτουργεί με το φυσικό αέριο της Αλγερίας και προσφέρει πλαίσιο κατανάλωσης για την Ελλάδα. Όμως με την ενεργοποίηση της ΑΟΖ της Κύπρου και ήδη με τις δυνατότητες που προσφέρει το κοίτασμα Αφροδίτη, θα μιλάμε για μεγέθη ριζικά διαφορετικά. Επιπλέον, τα πρόσφατα χρόνια έχουν δείξει και τις ανάγκες των Βαλκανικών χωρών το χειμώνα. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα πρέπει να εφοδιασθεί και με άλλους σταθμούς αεροποίησης. Για να κατανοήσουμε την καινοτομία που αποτελεί η απόφαση της Κύπρου να κάνει σταθμό υγροποίησης φυσικού αερίου, αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι τον άλλο στην Ευρώπη και όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση το διαθέτει η Νορβηγία στο Hammerfest. Τώρα όσο αφορά σταθμούς αεροποίησης φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικά σε χώρες που έχουν πρόσβαση στη Μεσόγειο έχουμε την Ισπανία (Βarcelona, Bilbao, Cartagena, Ferrol, Gijón, Huelva, Sagunto, Valencia) τη Γαλλία (Fos Cavaou, Fos-sur-Mer, Montoir), την Ιταλία (Panigaglia, Porto Viro) και βέβαια το δικό μας στη Ρεβυθούσα. Θα ήταν λοιπόν καλό και άλλες περιοχές της Ελλάδας, ειδικά τα μεγάλα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Καβάλας κλπ να αρχίσουν ειδικές μελέτες πάνω σε αυτό το θέμα. Όχι μόνο για να κάνουμε καλή χρήση του φυσικού αερίου της Κύπρου, αλλά και για να είμαστε έτοιμοι για το δικό μας την ώρα της ενεργοποίησης της ΑΟΖ μας. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι πρόκειται για παράλληλες διαδικασίες, οι οποίες υλοποιούν επί του πρακτέου την στρατηγική κίνηση που προσφέρει στην πατρίδα μας μία αποτελεσματική οικονομική λύση. Κατά συνέπεια, ο καθένας μας στον κλάδο του μπορεί να συνεισφέρει σε όλη αυτή την προσπάθεια, αντί να ασχολείται με λεπτομέρειες που δεν θα έχουν πια ουσία στο μέλλον, εκτός βέβαια αν μπορεί να κάνει μόνο αυτό, όπως το δείχνουν ήδη μερικοί.

ΑΟΖ, γαλλικό παράδειγμα και σύμπλεγμα Καστελλορίζου

     Όσοι πιστεύουν ότι το σύμπλεγμα Καστελλορίζου είναι μακριά και δεν μπορεί να υποστηριχθεί από το ελληνικό κράτος ας εξετάσουν τι κάνει το γαλλικό κράτος με τα Διασκορπισμένα νησιά στον Ινδικό ωκεανό. Αυτά τα νησιά βρίσκονται στο σύνολό τους γύρω από τη Μαδαγασκάρη. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για τα νησιά: Γκλοριόζος, Χουάν ντε Νόβα, Μπάσσας ντα Ίντια, Ευρώπα και Τρομελίν. Τα Διασκορπισμένα Νησιά αποτελούν τη Πέμπτη περιφέρεια των Γαλλικών Νότιων και Ανταρκτικών εδαφών. Ενώ κανένα δεν έχει μόνιμους κατοίκους, όλα εκτός από ένα έχουν αεροδρόμιο με μήκος μεγαλύτερο 1000 μέτρων. Η διοίκηση αυτών των νησιών βρίσκεται στο νησί Ρεϊνιόν. Αν σε αυτά τα νησιά προσθέσουμε και τη Μαγιότ που έγινε επίσημα το 2011, το 101 διαμέρισμα της Γαλλίας, τότε η συνολική ΑΟΖ που προσφέρουν στη Γαλλία είναι περισσότερα από ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα. Κι αν νομίζουν μερικοί ότι αυτά τα νησιά είναι εύκολες υποθέσεις σε σχέση με το δικό μας σύμπλεγμα του Καστελλορίζου ας θυμηθούν ότι ο Μαυρίκιος διεκδικεί το Τρομελίν, οι Κομόρες και οι Σεϋχέλλες τα Νησιά Γκλοριόζος και η Μαδαγασκάρη τα υπόλοιπα Διασκορπισμένα νησιά. Όμως η Γαλλία τα υποστηρίζει έμπρακτα με τη συχνή παρουσία επιστημόνων και στρατιωτικών. Μετά από αυτά τα στοιχεία, ο καθένας μας βλέπει σίγουρα διαφορετικά τα νησιά που αποτελούν το σύμπλεγμα Καστελλορίζου: Άγιος Γεώργιος, Αγριελιά, Βουτσάκια, Μαύρο Ποΐνάκι, Μεγίστη, Πολυφάδος, Ρω, Στρογγύλη, Τραγονέρα, Ψωμί και Ψωραδιά. Και πόσο κοντινά είναι όταν τα βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο. Αυτά τα νησιά προσφέρουν μία τεράστια ΑΟΖ στην Ελλάδα. Και είναι χάρη σε αυτά που η Ελλάδα έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ μέσα στη Μεσόγειο, όπως η Γαλλία έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο λόγω και αυτή των νησιών της. Το γαλλικό παράδειγμα των Διασκορπισμένων νησιών δείχνει τη μεθοδολογία που πρέπει να ακολουθήσουμε με το σύμπλεγμα Καστελλορίζου. Δεν είναι λοιπόν τα μεγέθη των νησιών που έχουν τόση σημασία, αλλά η έκταση της ΑΟΖ που δημιουργεί η ύπαρξή τους και μόνο. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ενισχύσουμε την οικονομική τους δραστηριότητα και να ξεκαθαρίσουμε σε όλους τους ραγιάδες ότι δεν πρόκειται να τα εγκαταλείψουμε ακόμα και ας τα κατηγορούν ότι προκαλούν ενοχλήσεις στην διπλωματία. Η διπλωματία έχει νόημα και μόνο μέσα στις δυσκολίες, διότι βρίσκει τρόπο να τις ξεπεράσει. Σκοπός μας δεν είναι η διευκόλυνσή της, σκοπός μας είναι η αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ.

Τα ιστιοφόρα της ΑΟΖ

     Η ιδέα του Νίκου Καραβαζάκη περί ιστιοπλοΐας στο ελληνικό απέραντο γαλάζιο μπορεί να φανεί φιλόδοξη, αλλά έχει νόημα και πρέπει να την προωθήσουμε με κάθε τρόπο. Μπορεί μάλιστα να τη συνδυάσουμε με τους εορτασμούς για τα 100 χρόνια της απελευθέρωσης των Δωδεκανήσων από τον τουρκικό ζυγό. Είναι μία ευφυής και ειρηνική προσπάθεια της ανάδειξης της σημασίας και της αξίας της θέσπισης της ΑΟΖ το 2012 από την πατρίδα μας. Είναι ένας τρόπος πρακτικός να συμμετάσχει ο ελληνισμός σε όλα τα επίπεδα και από όλα τα μέρη του κόσμου, για να υποστηρίξουν το όλο εγχείρημα. Η περιήγηση στο Αιγαίο αλλά και πέρα από αυτό, αφού η ΑΟΖ ξεχειλίζει από αυτό το στενό πλαίσιο. Επιπλέον, τώρα η ελληνική ΑΟΖ μέσω της κυπριακής, έχει γίνει μία ευρωπαϊκή υπόθεση. Αν επιπλέον σκεφτούμε την περιοχή των Δωδεκανήσων ως ένα ιστορικό χώρο, όπου το θέμα της Ιπποσύνης δεν είναι μία ουτοπία, τότε η όλη προσπάθεια παίρνει μία μορφή που έχει βάθος και μεγαλείο. Τα ιστιοφόρα της ΑΟΖ έχουν λοιπόν έναν ευρωπαϊκό και ξεκάθαρο προσανατολισμό, δίχως να περιορίζονται από φοβικά σύνδρομα με γειτονικές σχέσεις. Κανένας δεν μπορεί να μας εμποδίσει να διεκδικήσουμε ειρηνικά τα δικά μας δικαιώματα. Όπως πήγαιναν όλοι οι Ινδοί να μαζέψουν αλάτι στη θάλασσα, ενώ ήταν απαγορευμένο από τους αποικιοκράτες, έτσι κι εμείς θα βρεθούμε με τα ιστιοφόρα μας στην ΑΟΖ μας. Επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη βραδύτητα του πανιού. Με άλλα λόγια η ιδέα μας δεν είναι να είμαστε περαστικοί και να περάσουμε γρήγορα από αυτά τα μέρη. Αντιθέτως, θέλουμε να αργήσουμε σε αυτά, διότι είναι η πατρίδα μας. Θα πηγαίνουμε όσο πιο αργά γίνεται για να είμαστε σχεδόν σαν τους ακίνητους ανθρώπους που διασχίζουν τον χρόνο. Ο ελληνισμός γεννήθηκε στη θάλασσα και από αυτή δυναμώνει εδώ και αιώνες. Από αυτή μάθαμε τους ανέμους. Ο Μαϊστρος, ο Λεβάντες, ο Γαρμπής, ο Πουνέντες, ο Γραίγος, ο Σιρόκος, η Τραμουντάνα, η Όστρια είναι λέξεις μας από το γαλάζιο λεξικό. Σε αυτό έχουμε χαράξει και τα νησιά με το μίνιο και με το φούμο, τα νησιά με το σπόνδυλο καποιανού Δία, τα νησιά με τους έρημους ταρσανάδες τα νησιά με τα πόσιμα γαλάζια ηφαίστεια, όπως λέει ο Οδυσσέας Ελύτης. Όλα αυτά δεν είναι απλώς ουτοπίες αλλά πραγματικότητες που δεν πρέπει να ξεχάσουμε μέσα στην μιζέρια. Και δεν πρόκειται να μας επηρεάσουν οι γειτονικές απειλές, διότι εμείς τις γράφουμε στις αρχές μας. Διότι πιστεύουμε μόνο και μόνο στις αξίες μας. Η ιστιοπλοΐα στο απέραντο γαλάζιο μπορεί να υλοποιηθεί εξαρτάται μόνο από εμάς. Άξιος ο Ζωοδότης της Ελλάδος: Η θάλασσα μας!

Η ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ του Απριλίου 2012

Σας διαβιβάζω την ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ μηνός Απριλίου 2012, αριθμός φύλλου 582. Παρακαλείσθε για την ενημέρωσή σας και την ηλεκτρονική προώθηση της, κατά την κρίση σας.
Μην λησμονείτε να ενημερώνεσθε και από την εκσυνχρονισμένη Ιστοσελίδα μας, www.eaas.gr, την οποία θα πρέπει να συνιστάται και σε άλλους Συναδέλφους και όχι μόνο. Προτάσεις για βελτίωση του μηνιαίου εκδιδομένου εντύπου μας, το οποίο θα κυκλοφορήσει σε 23.000 φύλλα, ευπρόσδεκτες. Στόχος μας η αντικειμενική και κατά το δυνατόν πληρεστέρα ενημέρωσή σας.
Τα Τοπικά Συμβούλια των Παραρτημάτων παρακαλούνται, να ενημερώνουν τον διαχειριστή Ιστοσελίδος κύριο Νικ. Παπαδόπουλο (desmosekdoseis@gmail.com) με τις δραστηριότητές των Παραρτημάτων τους, προκειμένου να ενημερώνεται άμεσα η Ιστοσελίδα της Ενώσεως Αποατράτων Στρατού Ξηράς. Παρακαλούνται επίσης οι Σύνδεσμοι Τάξεων, 'Οπλων και Σωμάτων, οι οποίοι δεν έχουν δικτυωθεί με την Ιστοσελίδα μας, είναι ευπρόσδεκτοι να το πράξουν σε πρώτη ευκαιρία. Ευπρόσδεκτα είναι επίσης άρθρα, ειδήσεις και λοιπό υλικό για δημοσίευση στην Εθνική Ηχώ ή ανάρτηση στην Ιστοσελίδα μας.
Ενημερωτικά σας αναφέρουμε ότι την Ιστοσελίδα μας επισκέπτονται 550 άτομα ημερησίως και η αναγνωσιμότητά της ανέβηκε 4.000.000 θέσεις στην Παγκόσμια κατάταξη από τον πρώτο μήνα της ανανεώσεώς της. Επί τη ευκαιρία μην αμελείτε στην έκδοση Ταυτότητος, θα σας είναι πολύ χρήσιμη μελλοντικά, ενημερωτικά σας αναφέρω ότι στο διάστημα των τελευταίων 12 μηνών εκδόθηκαν από την Ένωση  άνω των 1500 ταυτοτήτων και εκκρεμούν άνω των 500 (λόγω ελλείψεως προσωπικού - ζητάμε την κατανόησή σας το πρόβλημα θα ληθεί συντόμως - θα ακολουθήσει και σχετικό έγγραφο). Αντγος ε.α. Παντελής Χ. Μαυροδόπουλος - Πρόεδρος Δ.Σ. Ε.Α.Α.Σ. - mavrodopoulos@hotmail.com - www.eaas.gr

2012 Απρίλιος ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ

Η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων επισκέφθηκε 1η ΣΤΡΑΤΙΑ και ΑΤΑ

     Την έδρα της 1^ης  Στρατιάς επισκέφθηκαν σήμερα στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού τους ταξιδιού οι Σπουδαστές – Σπουδάστριες της 4^ης Τάξεως της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ), συνοδευόμενοι από Αξκούς της Σχολής.

     Τους σπουδαστές υποδέχτηκε ο Επιτελάρχης της 1^ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ Ταξίαρχος Θεοχάρης Πανόπουλος ο οποίος τους καλωσόρισε εκ μέρους του Δκτού της 1^ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ, και στη συνέχεια τους έγινε ενημέρωση περί της στρατιωτικής κατάστασης, του επιχειρησιακού περιβάλλοντος, του έργου και των δραστηριοτήτων της 1^ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ. Με το πέρας της επίσκεψης αναχώρησαν για το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας (ΑΤΑ).

I am Hellene {Είμαι Ελληνίδα} - ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ

Η Σχολή Ευελπίδων στις 10 καλύτερες στρατιωτικές ακαδημίες του Κόσμου! Άρθρο Δρος Ιωάννη Παρίση

     Με τον τίτλο “10 Most Prestigious Military Academies in the World” η αμερικανική ιστοσελίδα  OnlineCollege.org! (http://www.onlinecollege.org/10-most-prestigious-military-academies-in-the-world) παρουσιάζει τις δέκα στρατιωτικές ακαδημίες στο κόσμο με το υψηλότερο γόητρο. Δέκατη στη σειρά η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

     Η εν λόγω ιστοσελίδα ανήκει σε οργανισμό ο οποίος εξειδικεύεται στη εξεύρεση διεξόδων εκπαίδευσης για νέους, επαγγελματικό προσανατολισμό και άλλα σχετικά. Μεταξύ των προτάσεων που κάνει είναι και το στρατιωτικό επάγγελμα. Για το λόγο αυτό προτείνει, όπως σημειώνεται, κάποιες από τις καλύτερες, τις πιο αυστηρές και του πιο υψηλού γοήτρου στρατιωτικές ακαδημίες στον κόσμο.

     Δείτε, γράφει η αμερικανική ιστοσελίδα, ποιες σχολές παράγουν σήμερα τους καλύτερους και πιο διακεκριμένους αξιωματικούς:

1. UNITED STATES MILITARY ACADEMY, WEST POINT, NEW YORK
2. UNITED STATES NAVAL ACADEMY, ANNAPOLIS, MARYLAND
3. ROYAL AIR FORCE COLLEGE CRANWELL, SLEAFORD, UNITED KINGDOM
4. ROYAL MILITARY ACADEMY SANDHURST, CAMBERLEY, UNITED KINGDOM
5. THE SPECIAL MILITARY SCHOOL OF SAINT-CYR, COETQUIDAN, FRANCE
6. PLA NATIONAL DEFENSE UNIVERSITY, BEIJING, CHINA.
7. GENERAL STAFF ACADEMY, MOSCOW, RUSSIA
8. NATIONAL DEFENSE ACADEMY OF JAPAN, YOKOSUKA, JAPAN
9. SOUTH AFRICAN MILITARY ACADEMY, THABA TSWANA, SOUTH AFRICA
10. HELLENIC MILITARY ACADEMY, VARI, GREECE

     Σε μια εποχή που τα πάντα δείχνουν να καταρρέουν στη χώρα μας, ειδικώς δε η εκπαίδευση βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση από ποτέ, βρίσκεται μια στρατιωτική σχολή που διασώζει, στο μέτρο που μπορεί, το γόητρο της χώρας. Τη στιγμή που τα πανεπιστήμιά μας έχουν πλήρως απαξιωθεί και ουσιαστικά τα περισσότερα δεν λειτουργούν, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων διακρίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι οι 2 από τις 10 σχολές είναι ανωτέρων αξιωματικών – επιτελών) τότε οι διακεκριμένες στρατιωτικές ακαδημίες μένουν οκτώ. Και να σκεφθεί κανείς ότι κάποιοι επιδιώκουν μετ’ επιτάσεως να φέρουν μέσα στις στρατιωτικές σχολές συστήματα και νοοτροπίες των πανεπιστημίων της χώρας μας (βλ. άρθρο μου  «Απύθμενο θράσος!»).

     Η ΣΣΕ, το αρχαιότερο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Χώρας, συνεχίζει μια ένδοξη πορεία, αποτελώντας και σήμερα υπόδειγμα, παρά τα προβλήματα αλλά και τις επιθέσεις που δέχεται (όπως άλλωστε οι Ένοπλες Δυνάμεις γενικότερα) ακόμα και εντός του Ελληνικού Κοινοβουλίου! Έγραφα σε πρόσφατο άρθρο μου («Η ΣΣΕ αποτελεί σύμβολο!) «Η ΣΣΕ αποτελεί σύμβολο και τα σύμβολα δημιουργούν περηφάνια και ενισχύουν το φρόνημα. Ήταν λοιπόν επόμενο να αποτελέσει στόχο. Από την πλευρά μας οφείλουμε να προστατεύουμε τη Σχολή μας – όπως και τις άλλες Σχολές των ΕΔ – «σαν τα μάτια μας», με κάθε τρόπο. Σ’ αυτές βρίσκεται ένα από τα καλύτερα κομμάτια της ελληνικής νεολαίας. Η ελληνική κοινωνία τις έχει ανάγκη.»

     Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Όλα αυτά οφείλονται στη σκληρή δουλειά πολλών ανθρώπων, επί σειρά δεκαετιών. Στρατιωτικές ηγεσίες, διοικήσεις, αξιωματικοί δούλεψαν και δουλεύουν για να διατηρηθεί η Σχολή στο επίπεδο που πρέπει και που την κάνει να διακρίνεται. Κοντά σ’ αυτά είναι και η παράδοση που «μεταφέρει» φρόνημα, λεβεντιά και περηφάνια.

     Όπως σημειώνεται στην εν λόγω ιστοσελίδα, για την ΣΣΕ, «οι σημερινοί σπουδαστές ενώ δεν είναι Σπαρτιάτες, λαμβάνουν σκληρή εκπαίδευση για να καταστούν αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού. Η σχολή ιδρύθηκε το 1828, και έχει παραγάγει αξιωματικούς οι οποίοι όχι μόνο πολέμησαν σε σημαντικές παγκόσμιες συρράξεις αλλά έγιναν επιστήμονες, συγγραφείς, μηχανικοί, και καθηγητές που όλοι διακρίθηκαν στο πεδίο τους».

     Όλοι όσοι περάσαμε από την Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων αισθανόμαστε υπερήφανοι για όλα αυτά. Θα θέλαμε μάλιστα να πούμε προς κάποιες κατευθύνσεις: «κάτω τα χέρια από τη ΣΣΕ».

 

Το άρθρο έγραψε ο Δρ. Ιωάννης Παρίσης,  

Υποστράτηγος ε.α., Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης

Απόστρατοι Στρατού Ξηράς και Ελληνικής Αστυνομίας με το Δκτη της ΣΜΥ

    Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Γεωργίου, προστάτη του Στρατού Ξηράς, την Δευτέρα 23 Απριλίου 2012 πραγματοποιήθηκε στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Τρικάλων συνάντηση του Ταξίαρχου Διοικητή της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών με τα προεδρεία των συνδέσμων Αποστράτων Στρατού Ξηράς και Ελληνικής Αστυνομίας με σκοπό την ανταλλαγή ευχών και απόψεων επί θεμάτων που αφορούν τους απόστρατους συναδέλφους.

Απαντούμε: Ελάτε σ' εμάς, με ονοματεπώνυμα όμως...

Πήραμε το παρακάτω ανώνυμο μήνυμα και απαντούμε:

ΕΛΑΤΕ Σ' ΕΜΑΣ, ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ ΟΜΩΣ.

     Δεν θέλω κύριοι να ασχετολογώ αλλά αυτό το ΒΟΕΑ έμείς οι 29άρηδες πλέον, πότε θα το πάρουμε;

     Μου κάνει όμως εντύπωση και δεν ξέρω που θα μπορούσα να το καταγείλω αυτό, το ότι ''φίλοι μου'' παιδιά συναδέλφων του πατέρα μου, έχουν πάρει το ΒΕΑ τους όντας μικρότεροι απο μένα.

     Όχι τα παιδιά αυτά ούτε αναπηρία έχουν ούτε κάποια αρρώστια. Η δικαιολογία τους ήταν το μεταπτυχιακό που κάνανε στο εξωτερικό.

     Δεν περιμένω λύση. Μια απάντηση όμως απο κάποιον υπεύθυνο θα την ήθελα.

Δείτε τις συντάξεις. Εφαρμογή του -12% από αυτόν το μήνα στους αποστράτους.

     Μετά από σχετικό μήνυμα ανώνυμου αναγνώστη μας, είδα μέσω internet στην τράπεζα που κατατίθεται η σύνταξη μου ότι αυτή μειώθηκε κατά 114 (!) ευρώ σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. Συνάδελφοι, η κατηφόρα δυστυχώς συνεχίζεται. Τελικά φαίνεται ότι η μείωση του -12% στις συντάξεις ίσχυσε για τους αποστράτους. Μάλλον έχει ...σύγχρονα μηχανήματα, δεν χάλασαν όπως των υπολοίπων συνταξιούχων Ελλήνων. 

Α ρε βρεγμένη σανίδα (ή μάλλον μαύρη ψήφος) που χρειάζεται!!!

     Και για να μην ξεχνιόμαστε η επιστολή που συντάχθηκε μετά από συνεργασία των Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού και των Συνδέσμων Αποστράτων Ελληνικής Αστυνομίας των Νομών Καρδίτσας, Λάρισας, Μαγνησίας, Πιερίας και Τρικάλων και στάλθηκε την 11η Απριλίου 2012 στον κ. Υπουργό Οικονομίας δεν απαντήθηκε, μέχρι σήμερα... Δεν έχει, φαίνεται, χρόνο ο κ. Σαχινίδης να απαντήσει στις εύλογες και δίκαιες αιτιάσεις χιλιάδων αποστράτων. 

Κάντε κλικ παρακάτω για να δείτε την επιστολή... 

Επιστολή Αποστράτων προς Υπουργούς Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας

Η 1η ΣΤΡΑΤΙΑ γιόρτασε τον Προστάτη της, τον Άγιο Γεώργιο

     Σήμερα, 23 Απριλίου 2012 ημέρα Δευτέρα και ώρα 11:30 π.μ. πραγματοποιήθηκε ο επίσημος εορτασμός του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Γεωργίου, προστάτη του Στρατού Ξηράς, στην έδρα της 1^ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ (Στρατόπεδο «ΝΙΚ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ»).

     Ο εορτασμός περιέλαβε Δοξολογία στο χώρο του Ηρώου της 1^ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ, ανάγνωση της Ημερήσιας Διαταγής του κ. Αρχηγού ΓΕΣ και κατάθεση στεφάνου από το Στρατηγό Διοικητή της 1^ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ.

     Παράλληλα πραγματοποιήθηκε επίδειξη οπλικών συστημάτων Πεζικού, στα πλαίσια του εορτασμού της συμπλήρωσης των 100 χρόνων από την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων 1912-13 και της ανακήρυξης του έτους 2012 ως «έτος του Όπλου του Πεζικού», με τα οποία είναι εφοδιασμένοι οι Σχηματισμοί και Μονάδες της 1^ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ όπως: «Τεθωρακισμένα  Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού, Ειδικά Οχήματα Αναγνώρισης Μάχης, Ειδικά Οχήματα Φορείς Αντιαρματικών Όπλων,  Βαρύς Οπλισμός Πεζικού, Ατομικός Ελαφρύς Οπλισμός, κ.λπ».

     Στον εορτασμό παρευρέθησαν οι Θρησκευτικές, Πολιτικές και Στρατιωτικές αρχές της πόλης, καθώς και αντιπροσωπείες μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της πόλης της Λάρισας.

ΛΥΓΕΡΟΣ ΝΙΚΟΣ - Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ

     Ομιλία του Νίκου Λυγερού στην πολιτική εκδήλωση για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία το 1915, Πολεμικό Μουσείο, Αθήνα.
 

Η γενοκτονία των Αρμενίων ως αιχμή του δόρατος 

     Η γενοκτονία των Αρμενίων είναι ήδη η αιχμή του δόρατος για τις γενοκτονίες που δεν έχουν αναγνωρισθεί ακόμα από τον ίδιο τον θύτη. Χάρη σε αυτόν τον αγώνα για την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων και άλλα θύματα, επιζώντες και δίκαιοι μπήκαν στη διαδικασία διόρθωσης που είναι τόσο σημαντική. Διότι η αναγνώριση από τα άλλα κράτη δεν είναι το παν, αλλά μόνο και μόνο το πρώτο στάδιο του αγώνα. Για να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο, η ποινικοποίηση της μη αναγνώρισης είναι απαραίτητη. Μπορεί βέβαια σε μερικές χώρες οι λαοί να μην είναι ακόμα έτοιμοι να περάσουν σε αυτό το στάδιο και μερικές φορές αυτό οφείλεται στην έμφαση που δίνουν στην ελεύθερη έκφραση. Πρέπει όμως να ενημερωθούν για το πόσο σημαντικό είναι αυτό το στάδιο για τον όλο αγώνα. Η γενοκτονία δεν είναι απλώς ένα έγκλημα, αλλά ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας. Κράτη όπως είναι η Ελβετία και η Σλοβακία το έχουν εμπεδώσει και έχουν νομοθεσία ποινικοποίησης, το Βέλγιο είναι σε καλό δρόμο και στη Γαλλία γίνεται ακόμα ο αγώνας. Σιγά σιγά όμως τα κράτη μέσω των λαών τους συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να παραμένουν ουδέτερα σε τέτοιου τύπου θέματα, αλλιώς παίρνουν το μέρος του θύτη. Η γενοκτονία των Αρμενίων δεν είναι μόνο μία αλλά η αρχική. Κατά συνέπεια η απραξία, η αρχική, έδωσε περιθώριο σε άλλους θύτες να διαπράξουν το δικό τους έγκλημα. Ο Κεμάλ είχε συνεχιστές με τον Χίτλερ ενάντια στους Εβραίους και με τον Στάλιν ενάντια στους Ουκρανούς. Ακόμα και με τις αναγνωρίσεις, οι θύτες μπορούν να συνεχίσουν εύκολα το έργο τους. Γι’ αυτό το λόγο και ο αγώνας της ποινικοποίησης της μη αναγνώρισης πρέπει να δοθεί. Η Κύπρος αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων από τα πρώτα κράτη, το 1982 ακόμα και πριν την απόφαση της Ευρωβουλής το 1987. Η Ελλάδα την αναγνώρισε το 1996 μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων το 1994. Το όλο πλαίσιο είναι θετικό για τον ελληνισμό, απλώς δεν πρέπει να παραμείνουμε στις θέσεις μας, διότι η Τουρκία συνεχίζει όλο και πιο δυνατά τη γενοκτονία της μνήμης, αδιαφορώντας για όλα τα κράτη που έχουν απλώς αναγνωρίσει τη γενοκτονία. Ήρθε η ώρα λοιπόν να κινηθούμε και στην Ελλάδα για το θέμα της ποινικοποίησης. Υπήρξε ήδη στο Κιλκίς ένα συνέδριο αφιερωμένο στην ιδέα της ποινικοποίησης της άρνησης των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας που αναγνώρισε η Ευρωπαϊκή Ένωση στις 16 Απριλίου 2011. Αλλά αυτές οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν και να απαιτηθούν από τους πολιτικούς να τις εκπροσωπήσουν επίσημα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει μία αλλαγή φάσης στον τομέα των Δικαιωμάτων της Ανθρωπότητας.

 

Χάρτης Γενοκτονίας

Αν απλώς κοιτάξεις
τον χάρτη της γενοκτονίας
των Αρμενίων
θα κατανοήσεις αμέσως
τι σημαίνει σύστημα
που εξοντώνει λαό.
Τίποτα δεν ήταν τυχαίο
όλα ήταν οργανωμένα
και τώρα ακόμα
δεν παραδέχονται
την βαρβαρότητα τους.
Αλλά εσύ τι κάνεις; 

 

Η γενοκτονία των Αρμενίων ήταν μόνο η αρχή

     Η γενοκτονία των Αρμενίων ήταν μόνο η αρχή και δεν εννοούμε απλώς ότι γενικεύτηκε με την γενοκτονία των Ασσυρο – Χαλδαίων, των Εβραίων και των Ποντίων. Διότι ήταν μία συλλογική και ολική προσπάθεια εξόντωσης κάθε μη μουσουλμανικού πληθυσμού στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όχι, όταν εννοούμε ότι ήταν μόνο η αρχή, θέλουμε να δώσουμε έμφαση στο γεγονός ότι οι προσπάθειες της Τουρκίας συνεχίζονται ακόμα και τώρα. Όχι μόνο με τον ποινικό της κώδικα που τιμωρεί με δέκα χρόνια φυλάκισης οποιαδήποτε αναφορά στη γενοκτονία των Αρμενίων, αλλά και με το ρόλο της μέσω των Αζέρων όσον αφορά στο θέμα του Αρτσάχ. Δεν είναι δυνατόν να μην αντιλαμβανόμαστε ότι η Τουρκία προσπαθεί να εξοντώσει συστηματικά κάθε αρνητικό στοιχείο στην περιοχή. Όλοι μας ξέρουμε ότι οι Αζέροι δεν έγιναν Τούρκοι με τον πόλεμο, αλλά ήταν πάντα Τούρκοι. Ο διαχωρισμός που χρησιμοποιείται είναι όχι μόνο λανθασμένος, αλλά και επικίνδυνος, διότι κρύβει εσκεμμένα την αλήθεια. Και κανένας δεν κάνει το ανάλογο λάθος με τους Αρμένιους της Αρμενίας και τους Αρμένιους του Αρτσάχ. Πρέπει λοιπόν να επισημάνουμε σε όλους, ακόμα και σε αυτούς που δεν θέλουν να το ακούσουν, ότι το θέμα του Αρτσάχ είναι η συνέχεια της γενοκτονίας των Αρμενίων που δεν έχει πάψει ακόμα και τώρα. Η Αρμενία και το Αρτσάχ δεν είναι μουσεία του αρμενικού πολιτισμού, αλλά ζωντανές πραγματικότητες στις οποίες πρέπει να δώσουμε την πρέπουσα σημασία, για να μην πεθάνουν με τις προσπάθειες του τουρκικού διπλωματικού ζυγού. Δεν έχουμε το δικαίωμα, ως δίκαιοι, να αφήσουμε στους συνεχιστές της γενοκτονίας να καταστρέψουν κι άλλα στοιχεία του αρμενικού πολιτισμού, όπως το έκαναν με το κοιμητήριο με τους παμπάλαιους πέτρινους σταυρούς τους λεγόμενους khatchkar που συμβολίζουν την αρμενικότητα.

     Δεν έχουμε το δικαίωμα να αφήσουμε το Αρτσάχ στο έλεος του Θεού. Και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να δώσουμε μάχη για να αναγνωρισθεί από την Ελλάδα, αλλά και από άλλα κράτη ως ένα ανεξάρτητο αρμενικό κράτος. Για τον ίδιο λόγο πρέπει να απορρίψουμε οποιεσδήποτε στρατιωτικές συμμαχίες που θα μπορούσαν να χτυπήσουν ή να ενοχλήσουν τον αρμενικό λαό. Δεν πρόκειται να πέσουμε στις παγίδες της διπλωματίας και να αποδεχθούμε προσπάθειες που υπονομεύουν τη φιλία μας με τον αρμενικό λαό. Ξέρουμε πολύ καλά και οι ίδιοι τι σημαίνει γενοκτονία. Δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν να μάς το εξηγήσει. Πρέπει όμως κι εμείς να είμαστε συνεπείς, δεν αρκεί να καταθέτουμε ένα στεφάνι για να ξεχαστούν οι άλλες επικίνδυνες προσπάθειες. Διότι η γενοκτονία των Αρμενίων ήταν μόνο η αρχή και πρέπει να πάρουμε το μέρος των θυμάτων, όπως το κάνει κάθε δίκαιος!

Άγιος Γεώργιος - Προστάτης του Στρατού μας

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΕΚΟΕΜΣ Β΄ ΤΡΙΜΗΝΟΥ 2012

     Η Διοικούσα Επιτροπή του ΕΚΟΕΜΣ, ανακοινώνει στους μερισματούχους του Ταμείου, ότι η καταβολή της οικονομικής ενίσχυσης του Β΄ Τριμήνου 2012 θα πραγματοποιηθεί στις 23 Απριλίου 2012.

Ο
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΕ/ΕΚΟΕΜΣ

Υπτγος Θεόδωρος Σιδηρόπουλος

Λυγερός Νίκος - ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα και επικίνδυνες αποφάσεις

Επικίνδυνη Απόφαση Νο1

     Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης στις 24/02/1982 έχει ως εξής: «The Court enumerated the relevant circumstances to be taken into account in achieving an equitable delimitation, including: the fact that the area relevant to the delimitation in the present case was bounded by the Tunisian coast from Ras Ajdir to Ras Kaboudia and the Libyan coast from Ras Ajdir to Ras Tajoura and by the parallel of latitude passing through Ras Kaboudia and the meridian passing through Ras Tajoura; the general configuration of the coasts of the Parties; the existence and position of the Kerkennah Islands; the land frontier between the Parties and their conduct prior to 1974; and the element of a reasonable degree of proportionality».
      Δεν μεταφράσαμε το κείμενο που αφορά την επίλυση της διαφωνίας μεταξύ Τυνησίας και Λιβύης όσον αφορά στο θέμα της υφαλοκρηπίδας για να μην υπάρξει παρερμηνεία. Τα δύο κράτη συμφώνησαν στις 10 Ιουνίου 1977 να αποταθούν στο ΔΔΔ. Στο πνεύμα του ΔΔΔ μπορούμε να εισέλθουμε άμεσα αναλύοντας το εξής σκεπτικό. «The Court did not accept the Libyan contention of ignoring the Kerkennah Islands nor did it consider right to give the islands ‘full effect’ by drawing a line parallel to them».
Με άλλα λόγια δεν ακολουθεί τις «ακραίες» θέσεις των δύο κρατών. Και αυτό θα έχει την επόμενη συνέπεια. «What the Court did was to give them “half effect”, a boundary line parallel to a line midway between the “no effect” and “full effect” lines representing the Tunisian coast, which produced a boundary line of 52ο inclination in the second sector».
      Τέτοιες αποφάσεις όσον αφορά στο θέμα της υφαλοκρηπίδας, θα ήταν καλό να μην τις ξεχνάμε διότι φαίνεται πως οι ειδικοί δεν μας τις υπενθυμίζουν. Κι όμως το αποτέλεσμα είναι απλό. Τα νησιά της Τυνησίας δεν έχουν πραγματικά την ιδιότητα της υφαλοκρηπίδας, ενώ δεν την έχουν χάσει εντελώς. Πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεχτικοί στις κινήσεις και στις δηλώσεις μας όσον αφορά στην υφαλοκρηπίδα διότι η ιστορία του δικαίου δεν ξεχνά τις υποθέσεις. Επιπλέον αν αναλύσουμε διεξοδικά την όλη υπόθεση τότε βλέπουμε μια σειρά από επιχειρήματα τα οποία απορρίφθηκαν από το ΔΔΔ που προσπάθησε να βρει την υποτιθέμενη δίκαιη λύση. Δεν νομίζουμε ότι είναι ανάγκη να αναλύσουμε τις επιπτώσεις από μια τέτοια απόφαση σε μερικά μας νησιά για να καταλάβει ο καθένας το τεράστιο κόστος. Ας είμαστε λοιπόν πιο αποτελεσματικοί κι ας ασχοληθούμε εντατικά με το θέμα της ΑΟΖ για να μην έχουμε να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις. 

Επικίνδυνη Απόφαση Νο2 

     Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης στις 03/06/1985 έχει ως εξής: «In consequence, an equitable result may be arrived at by drawing, as a first stage in the process, a median line every point of which is equidistant from the low-water mark of the relevant coast of Malta (excluding the islet of Filfla), and the low-water mark of the relevant coast of Libya, that initial line being then subject to adjustment in the light of the above-mentioned circumstances and factors».

      Έως αυτό το σημείο μπορούμε ακόμα να έχουμε την εντύπωση ότι επιλύθηκε η διαφωνία μεταξύ Μάλτας και Λιβύης όσον αφορά στο θέμα της υφαλοκρηπίδας όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική αφού ο αλγόριθμος που πρότεινε το ΔΔΔ δεν έχει τελειώσει ακόμα, όπως μας το αποδεικνύει η επόμενη παράγραφος της τελικής απόφασης: «The adjustment of the median line referred to in subparagraph above is to be effected by transposing that line northwards through 18΄ of latitude (so that it intersects the meridian 15ο 10΄ Ε at approximately latitude 34ο 30΄ Ν) such transposed line then constituting the delimitation line between the areas of continental shelf appertaining to the Socialist People’s [Libyan] Arab Jamahiriya and to the Republic of Malta respectively».

      Αυτό είναι ένα χαριστικό χτύπημα για την υφαλοκρηπίδα της Μάλτας. Και τα δύο μέρη είχαν υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας το 1982 μόνο που η σύμβαση δεν ήταν ακόμα σε ισχύ εκείνη την εποχή, όπως το επισημαίνει το κείμενο του ΔΔΔ: «Both Parties had signed the 1982 Convention on the Law of the Sea, but that Convention had not entered into force, and it was therefore not operative as treaty law».

      Σε αυτό το σημείο φαίνεται ότι η Μάλτα δεν έπρεπε να σπεύσει για να πετύχει μια συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα. Έπρεπε να περιμένει το πλαίσιο της ΑΟΖ για να προχωρήσει. Μάλιστα προσπάθησε μάταια βέβαια να το χρησιμοποιήσει δίχως να είναι ενεργοποιημένο, για να δικαιολογήσει τη θέση της όσον αφορά στο επιχείρημα της απόστασης. «Malta relied on the genesis of the exclusive economic zone concept and its inclusion in the 1982 Convention as confirming the importance of the “distance principle” in the law of the continental shelf and the detachment of the concept of the shelf from any criterion of physical prolongation. For Malta, the reference to distance in article 76 of the 182 United Nations Convention on the Law of the Sea represented a consecration of the “distance principle”».

      Έχουμε λοιπόν ένα απτό παράδειγμα όπου η έλλειψη της ΑΟΖ, ως έννοιας σε ισχύ, περιόρισε την υφαλοκρηπίδα της Μάλτας. Ας μην το ξεχάσουμε και αυτό το παράδειγμα.

Λυγερός Νίκος - ΑΟΖ και Στρατηγική Ομάδα Κρούσης

     Τα δικαιώματα που δεν διεκδικούμε, δεν υπάρχουν. Κάθε μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων το γνωρίζει και γι’ αυτό το λόγο υποστηρίζει με πάθος και αποφασιστικότητα τα θύματα. Το ίδιο συμβαίνει και για τις χώρες. Από τα πιο βασικά θέματα έως τα πιο έντεχνα. Γέφυρα, αεροδρόμιο, μετρό, ολυμπιακοί αγώνες, όλα γίνονται με διεκδικήσεις, αλλιώς δεν υπάρχουν. Σε αυτό το επίπεδο όμως πρέπει να υπάρχει και η αποτελεσματικότητα. Και όταν πρόκειται για ένα θέμα εθνικό, όπως είναι η ΑΟΖ, τα πράγματα δεν είναι μόνο σοβαρά, αλλά ουσιαστικά. Άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί με τα προηγούμενα θέματα μπορούν να επινοήσουν την ανάγκη της δημιουργίας όχι μιας απλής ομάδας αλλά μιας πραγματικής στρατηγικής ομάδας κρούσης. Διότι τέτοια θέματα δεν υποστηρίζονται απλώς από επιτροπές που συνεδριάζουν για να βρουν την ημερομηνία της επόμενης συνάντησης. Η πατρίδα μας έχει αληθινά ανάγκη την ΑΟΖ για να μπορέσει όχι μόνο να σταθεί όρθια αλλά για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Δεν μπορούμε απλώς να κλαίμε τη μοίρα μας και να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους. Μπορεί να είμαστε λίγοι πληθυσμιακά αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να παράγουμε από μόνοι μας όχι μόνο ένα έργο ουσιαστικό για μας αλλά και για τους άλλους. Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μόνο μια πρόκληση για το λαό μας, είναι ένα άνοιγμα. Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξει μια υπερκομματική προσπάθεια για να δημιουργηθεί αυτή η ομάδα που θα μπορέσει να υλοποιήσει το όραμα της Ελλάδας. Η επόμενη κυβέρνηση, όποια και να είναι, θα έχει ένα ιστορικό καθήκον. Αντί να είναι η κυβέρνηση της κρίσης και της μιζέριας, θα πρέπει να είναι η κυβέρνηση της ΑΟΖ. Αυτός δεν είναι ένας τυχαίος ρόλος, αλλά αναγκαίος. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πια την έννοια της ΑΟΖ, δεν είναι άλλο ανάγκη να του εξηγούν τι είναι. Ήρθε η ώρα να του δείξουν τι είναι επί του πρακτέου. Διότι στο δια ταύτα, όπως λένε, οι πράξεις έχουν ουσία και μετά βέβαια οι υπογραφές. Και ξέρουμε τι λέει ο λαός μας για αυτές. Ας είμαστε, λοιπόν, αποτελεσματικοί στην πράξη. Η θέσπιση είναι αποκλειστικά θέμα βούλησης και θεωρίας αποφάσεων, ενώ οι οριοθετήσεις είναι θέμα της θεωρίας παιγνίων, διότι υπάρχουν πολλοί παίκτες, οι οποίοι ξέρουν και από διπλωματία και από στρατηγική. Θα πρέπει να παίξουμε με κάθε λεπτομέρεια, αλλιώς θα υπάρξουν προβλήματα και καθυστερήσεις. Κατά συνέπεια, η συγκρότηση αυτής της ομάδας πρέπει να γίνει ορθολογικά, διότι δεν θα παίξουμε μόνο για την Ελλάδα, αλλά για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα στο μεσογειακό πλαίσιο. Η παρτίδα είναι πολλαπλή και θα χρειαστεί την ανθεκτικότητα μιας στρατηγικής ομάδας κρούσης.

Και η ΣΜΥ γιορτάζει τον Άγιο Γεώργιο

Τη Δευτέρα 23 Απριλίου 2012 και ώρα 12:00 θα πραγματοποιηθεί στην έδρα της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών ο εορτασμός του Προστάτη του Στρατού Ξηράς (πλην Πυροβολικού) Μεγαλομάρτυρα Αγίου Γεωργίου.

Λόγω της απουσίας για πρώτη φορά φέτος των Σπουδαστών σε άδεια τη συγκεκριμένη ημερομηνία, δε θα πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη επίδειξη οπλικών συστημάτων. Παρόλα αυτά, η Δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου της Σχολής, θα διεξαχθεί κανονικά.

Η είσοδος για το κοινό θα είναι ελεύθερη.