Οι
ετήσιες τακτικές κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις πραγματοποιούνται, σύμφωνα με το
νόμο, κατά το μήνα Μάρτιο ή, το αργότερο, μέχρι τις αρχές Απριλίου.
Αυτό έχει τη λογική ότι εντός του επόμενου διμήνου οι μετατιθέμενοι και, κυρίως,
οι οικογένειές τους θα έχουν... προλάβει να τακτοποιήσουν
όλες τις εκκρεμότητές τους στην πόλη που ζούσαν, να έχουν βρει νέο σπίτι στην
πόλη που μετατίθενται, να τελειώσουν τα παιδιά τους το σχολείο, να γραφτούν στο
σχολείο της πόλεως της νέας τους μεταθέσεως κτλ. Υπήρχε, επομένως, ένας
προγραμματισμός, ο οποίος και τις μονάδες «βόλευε», αλλά και τις οικογένειες των
στρατιωτικών, και τους ίδιους βεβαίως, δεν «διέλυε». Αυτά υπό ομαλές συνθήκες,
και όχι στην περίπτωση των ανωτάτων αξιωματικών, οι οποίοι τη μία μέρα κρίνονταν
και, εφόσον προάγονταν και μετατίθονταν, την επόμενη μέρα αναλάμβαναν την
καινούργια τους θέση. Το ποσοστό αυτό, όμως, είναι ελάχιστο, μπροστά στη
συντριπτική πλειονότητα των στελεχών που κρίνονταν κατ' αρχάς και μετατίθονταν
ακολούθως.
Όλα αυτά μέχρι τώρα. Γιατί φέτος, πέραν του γεγονότος ότι μας προέκυψε Μνημόνιο, το οποίο πλήττει καίρια και τις Ένοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό τους, προέκυψαν και οι εκλογές της 6ης Μαΐου, θυμίζουμε ότι το Νοέμβριο του 2011, ελέω των τότε πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου, και υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Μπεγλίτη, οι οποίοι αναζητούσαν εναγωνίως δικαιολογίες για τα όσα απίθανα μηχανεύονταν (βλ. «υποψίες πραξικοπήματος»), αντικατέστησαν με ουσιαστικά έκτακτες κρίσεις, και ενώ η κυβέρνηση Παπανδρέου επρόκειτο να λάβει από τη Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης (ή όχι), το σύνολο της τότε στρατιωτικής ηγεσίας. Και τους τέσσερις αρχηγούς Γενικών Επιτελείων εν μία νυκτί. Αυτές οι αλλαγές προκάλεσαν αλυσιδωτές αντιδράσεις, με αποστρατείες και προαγωγές για κάλυψη κενών θέσεων, που δημιούργησαν μια νέα ηγεσία καθώς και καινούργια σύνθεση των τριών -ένα ανά Κλάδο- Ανώτατων Συμβουλίων (Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας). Η νέα αυτή ηγεσία και τα καινούργια Ανώτατα Συμβούλια του κάθε Κλάδου επρόκειτο να πραγματοποιήσουν τις κατά Μάρτιο πλέον τακτικές κρίσεις στις Ε.Δ., ουσιαστικά από το βαθμό του υποστρατήγου και κάτω, καθώς και ακολούθως τις μεταθέσεις του προσωπικού.
Ενώ, βέβαια, αυτά προτάσσει η λογική, η πολιτική άλλα επιτάσσει. Κάποιος πολιτικός φωστήρας από την κυβέρνηση Παπαδήμου θεώρησε ότι, επειδή οι εκλογές θα λάμβαναν χώρα 6 Μαΐου, δεν θα έπρεπε να γίνουν οι τακτικές κρίσεις, που στην ουσία είναι αμιγώς υπηρεσιακές, αφού πραγματοποιούνται, σύμφωνα με το νόμο, από τα οικεία Ανώτατα Συμβούλια των Κλάδων. Μάλιστα, δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σχετική απόφαση, που μετέφερε τις τακτικές υπηρεσιακές κρίσεις τον Ιούνιο ή αρχές Ιουλίου! Και τώρα, επειδή υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνουν νέες εκλογές περί τα μέσα Ιουνίου, «περιφέρεται» πάλι η πληροφορία περί καινούργιας αναβολής των κρίσεων, για λόγους «πολιτικής ορθότητος»!
Κύριοι, παρακαλώ ας σοβαρευτείτε επιτέλους! Μόνο με τη συγκεκριμένη απόφασή σας αποδεικνύεται περίτρανα το αντίθετο αυτού που διαπρυσίως διακηρύττετε. Ότι, δηλαδή, οι κρίσεις δεν έχουν καμία απολύτως πολιτική «οσμή». Αν δεν έχουν και δεν θέλετε να έχουν «πολιτική οσμή», απλώς αφήστε της να γίνουν από τα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια. Δηλαδή, τι περισσότερο θα προσφέρει ο οποιοσδήποτε άσχετος μερικών ημερών υπουργός που θα είναι τότε;
Επιπρόσθετα, αν δεν το έχετε σκεφτεί, ή απλώς δεν θέλετε να το σκεφτείτε, επιπλέον καθυστερήσεις στις κρίσεις, μεταθέσεις κ.λπ. σημαίνουν πως οι μονάδες δεν μπορούν να μείνουν χωρίς διοικητές και στελέχη επειδή απλώς έτσι αρέσει σε ορισμένους «να παίζουν». Και -ακόμα πιο σημαντικό-, ιδιαίτερα στους χαλεπούς οικονομικά καιρούς που διέρχεται η Ελλάδα του Μνημονίου, και οι οποίοι έχουν πλήξει ιδιαίτερα τους στρατιωτικούς και τις οικογένειές τους, σκεφτείτε τους επιτέλους ως ανθρώπους και ως οικογενειάρχες. Πότε θα βρουν σπίτι κατακαλόκαιρο; Πότε θα κάνουν τη μετακόμιση; Πότε θα γράψουν τα παιδιά τους στα νέα σχολεία; Πότε; Τα έχετε σκεφτεί όλα αυτά ή δεν σας απασχολεί καθόλου το θέμα και το θεωρείτε δευτεροτριτεύον; Επιτέλους, και ανεξάρτητα του αν θα γίνουν νέες εκλογές στα μέσα Ιουνίου, ας προχωρήσουν οι εγκληματικά καθυστερημένες έτσι και αλλιώς τακτικές υπηρεσιακές κρίσεις, που έχουν μεταφερθεί για τις 6 Ιουνίου. Ας αποδειχθεί, τουλάχιστον μία φορά, και τουλάχιστον στον εθνικά κρίσιμο τομέα των Ε.Δ., ότι υπάρχει κάτι σε αυτόν τον τόπο που μπορεί να δουλέψει μόνο του. Εκτός και αν αυτό ακριβώς δεν θέλετε!
(ΜΕΤΡΟ 12/05/2012 – ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΠΛΑΒΕΡΗΣ)
Όλα αυτά μέχρι τώρα. Γιατί φέτος, πέραν του γεγονότος ότι μας προέκυψε Μνημόνιο, το οποίο πλήττει καίρια και τις Ένοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό τους, προέκυψαν και οι εκλογές της 6ης Μαΐου, θυμίζουμε ότι το Νοέμβριο του 2011, ελέω των τότε πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου, και υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Μπεγλίτη, οι οποίοι αναζητούσαν εναγωνίως δικαιολογίες για τα όσα απίθανα μηχανεύονταν (βλ. «υποψίες πραξικοπήματος»), αντικατέστησαν με ουσιαστικά έκτακτες κρίσεις, και ενώ η κυβέρνηση Παπανδρέου επρόκειτο να λάβει από τη Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης (ή όχι), το σύνολο της τότε στρατιωτικής ηγεσίας. Και τους τέσσερις αρχηγούς Γενικών Επιτελείων εν μία νυκτί. Αυτές οι αλλαγές προκάλεσαν αλυσιδωτές αντιδράσεις, με αποστρατείες και προαγωγές για κάλυψη κενών θέσεων, που δημιούργησαν μια νέα ηγεσία καθώς και καινούργια σύνθεση των τριών -ένα ανά Κλάδο- Ανώτατων Συμβουλίων (Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας). Η νέα αυτή ηγεσία και τα καινούργια Ανώτατα Συμβούλια του κάθε Κλάδου επρόκειτο να πραγματοποιήσουν τις κατά Μάρτιο πλέον τακτικές κρίσεις στις Ε.Δ., ουσιαστικά από το βαθμό του υποστρατήγου και κάτω, καθώς και ακολούθως τις μεταθέσεις του προσωπικού.
Ενώ, βέβαια, αυτά προτάσσει η λογική, η πολιτική άλλα επιτάσσει. Κάποιος πολιτικός φωστήρας από την κυβέρνηση Παπαδήμου θεώρησε ότι, επειδή οι εκλογές θα λάμβαναν χώρα 6 Μαΐου, δεν θα έπρεπε να γίνουν οι τακτικές κρίσεις, που στην ουσία είναι αμιγώς υπηρεσιακές, αφού πραγματοποιούνται, σύμφωνα με το νόμο, από τα οικεία Ανώτατα Συμβούλια των Κλάδων. Μάλιστα, δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως σχετική απόφαση, που μετέφερε τις τακτικές υπηρεσιακές κρίσεις τον Ιούνιο ή αρχές Ιουλίου! Και τώρα, επειδή υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνουν νέες εκλογές περί τα μέσα Ιουνίου, «περιφέρεται» πάλι η πληροφορία περί καινούργιας αναβολής των κρίσεων, για λόγους «πολιτικής ορθότητος»!
Κύριοι, παρακαλώ ας σοβαρευτείτε επιτέλους! Μόνο με τη συγκεκριμένη απόφασή σας αποδεικνύεται περίτρανα το αντίθετο αυτού που διαπρυσίως διακηρύττετε. Ότι, δηλαδή, οι κρίσεις δεν έχουν καμία απολύτως πολιτική «οσμή». Αν δεν έχουν και δεν θέλετε να έχουν «πολιτική οσμή», απλώς αφήστε της να γίνουν από τα αρμόδια υπηρεσιακά συμβούλια. Δηλαδή, τι περισσότερο θα προσφέρει ο οποιοσδήποτε άσχετος μερικών ημερών υπουργός που θα είναι τότε;
Επιπρόσθετα, αν δεν το έχετε σκεφτεί, ή απλώς δεν θέλετε να το σκεφτείτε, επιπλέον καθυστερήσεις στις κρίσεις, μεταθέσεις κ.λπ. σημαίνουν πως οι μονάδες δεν μπορούν να μείνουν χωρίς διοικητές και στελέχη επειδή απλώς έτσι αρέσει σε ορισμένους «να παίζουν». Και -ακόμα πιο σημαντικό-, ιδιαίτερα στους χαλεπούς οικονομικά καιρούς που διέρχεται η Ελλάδα του Μνημονίου, και οι οποίοι έχουν πλήξει ιδιαίτερα τους στρατιωτικούς και τις οικογένειές τους, σκεφτείτε τους επιτέλους ως ανθρώπους και ως οικογενειάρχες. Πότε θα βρουν σπίτι κατακαλόκαιρο; Πότε θα κάνουν τη μετακόμιση; Πότε θα γράψουν τα παιδιά τους στα νέα σχολεία; Πότε; Τα έχετε σκεφτεί όλα αυτά ή δεν σας απασχολεί καθόλου το θέμα και το θεωρείτε δευτεροτριτεύον; Επιτέλους, και ανεξάρτητα του αν θα γίνουν νέες εκλογές στα μέσα Ιουνίου, ας προχωρήσουν οι εγκληματικά καθυστερημένες έτσι και αλλιώς τακτικές υπηρεσιακές κρίσεις, που έχουν μεταφερθεί για τις 6 Ιουνίου. Ας αποδειχθεί, τουλάχιστον μία φορά, και τουλάχιστον στον εθνικά κρίσιμο τομέα των Ε.Δ., ότι υπάρχει κάτι σε αυτόν τον τόπο που μπορεί να δουλέψει μόνο του. Εκτός και αν αυτό ακριβώς δεν θέλετε!
(ΜΕΤΡΟ 12/05/2012 – ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΠΛΑΒΕΡΗΣ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου