Λυγερός Νίκος - Άρθρα περί Πολιτικής, Πολιτικών, Στρατηγικής, ΑΟΖ και Εκλογών

Από τις εσωτερικές τριβές στην εθνική στρατηγική

     Οι εσωτερικές τριβές είναι μόνο για τα κόμματα και τις παρατάξεις, αφήνουν αδιάφορη την πατρίδα. Έχουν νόημα μόνο για τους μικροπολιτικούς που δεν έχουν άλλη εμβέλεια να κάνουν τίποτα παραπάνω κι ο μοναδικός τους στόχος είναι οι εκλογές. Αν οι ψηφοφόροι πέσουν στην παγίδα τους, τότε δεν πρέπει να περιμένουν τίποτα. Η ανάδειξη των εσωτερικών τριβών σε εθνικά θέματα, είναι γελοίες για όσους ασχολούνται με την στρατηγική. Επιπλέον, η Ελλάδα έχει αρκετά προβλήματα να λύσει για να τους κάνει τη χάρη να ασχοληθεί με τέτοιες μικρότητες. Αν ένας βουλευτής, αν ένας υπουργός, αν ένας πρωθυπουργός δεν συνειδητοποιήσει ότι είναι ένας υπηρέτης της πατρίδας, τότε δεν τον έχουμε ανάγκη. Μπορεί να γίνει και πολιτικός αλλού, όπου δεν υπάρχουν αληθινά προβλήματα να επιλυθούν με στρατηγική. Εμείς όμως πρέπει να επικεντρωθούμε στην εθνική στρατηγική. Εκεί έχει νόημα η μαχητικότητα. Και πρέπει να ξέρουν ακριβώς τις θέσεις μας και οι ένοπλες δυνάμεις, αλλιώς εκφυλίζονται, διότι δεν έχουν στόχους. Μια πολιτική δίχως εθνική στρατηγική, δεν είναι καταδικασμένη, αλλά καταδικαστέα, διότι καταστρέφει τα δομικά μας στοιχεία. Το κριτήριο της εθνικής στρατηγικής είναι απλό και ξεκάθαρο. Όσοι κάνουν εκπτώσεις πάνω σε αυτό το θέμα, είναι λόγω της ανικανότητάς τους να το διεκπεραιώσουν. Δεν έχουν υπόβαθρο και προτιμούν να πουν ότι δεν αξίζει το θέμα. Αυτοί είναι πολλοί βέβαια, αλλά η πατρίδα είναι μία. Αν δεν κατέχουν βασικά στοιχεία την υψηλής στρατηγικής, δεν είναι ανάγκη να μας κουράζουν με τα θέλω τους, διότι είναι στην καλύτερη περίπτωση τοπικά. Η Ελλάδα ειδικά αυτήν την περίοδο, έχει ανάγκη από μία ολική προσέγγιση, διότι η κρίση έχει ένα γενικό πλαίσιο, το οποίο μάλιστα έχει ένα υπόβαθρο ευρωπαϊκό και όχι μόνο εθνικό. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι σε επίπεδο τακτικής και απλώς επιλογής πολιτικών με περιορισμένες δυνατότητες. Θέματα, όπως είναι η Εθνική Άμυνα, η ελληνική ΑΟΖ χρειάζονται μία εμβέλεια που μόνο σπάνιοι παίχτες έχουν. Ας τους προσέξουμε λοιπόν κι ας τους δώσουμε την πρέπουσα σημασία. 

Διαχρονικά Νοητικά Σχήματα Στρατηγικής

     Τα νέα δεδομένα είναι στον τομέα της πολιτικής, ένα καλό υπόβαθρο ανάλυσης διαχρονικών νοητικών σχημάτων στρατηγικής. Υπάρχει κυριολεκτικά μία επικαιρότητα άλωσης και ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του, λες και δεν συμβαίνει τίποτα. Οι περισσότεροι κοιτάζουν πώς να ευνοηθούν και να εκδικηθούν τους πάντες για τα πάντα και βασίζονται πάνω σε ιδέες «νεολαινισμού» σαν να μην υπάρχει μνήμη. Άλλοι κοιτάζουν τις παρατάξεις τους, πιστεύοντας ότι είναι η πανάκια. Το πρόβλημα σε όλα αυτά τα στοιχεία είναι ότι έχουμε μόνο και μόνο εσωτερικές τριβές που δεν προσφέρουν τίποτα στην πατρίδα μας. Διότι αυτό είναι το μόνο σημαντικό για το μέλλον. Αν εξαιτίας της σαβούρας του παρελθόντος, αποφασίσουμε να απορρίψουμε τα πάντα, τότε δεν θα μας μείνει τίποτα. Ενώ υπήρχε ολόκληρο Βυζάντιο, οι εσωτερικές διαμάχες των χριστιανών, κατάφεραν να ενισχύσουν τους Οθωμανούς κατακτητές και τίποτα άλλο. Ακόμη και στα παίγνια υπάρχουν προτεραιότητες κι αν κάποιος δεν είναι ικανός να τις αντιληφθεί, τότε είναι χαμένος από χέρι, ακόμα κι αν έχει βάλει μόνο τα χεράκια του. Ο στρατηγικός στόχος είναι απλός. Η πατρίδα πρέπει να επιζήσει σε πρώτη φάση, για να μπορέσει να πάρει αποτελεσματικές αποφάσεις, ικανές να αλλάξουν τα σημερινά δεδομένα. Οι μάχες στα παρασκήνια έχουν νόημα μόνο και μόνο αν έχουν αποτέλεσμα στη σκηνή. Η Ελλάδα μπορεί να μην πεθαίνει, όπως λένε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει και να αυτοκτονήσουμε για να το επιβεβαιώσουμε. Όταν κοιτάς μόνο τις μικρότητες και τα κοινωνικά συνθήματα, χάνεσαι μέσα σ’ ένα ανούσιο ταξιακό πόλεμο. Μπορεί να απασχολεί τις κοινωνικές μάζες, αλλά δεν σημαίνει ότι προσφέρουν μέλλον στο λαό μας. Πρέπει να γίνει μια ανασυγκρότηση, τα παλιά κόμματα να ξεκαθαρίσουν τις θέσεις τους και τα νέα να αποκτήσουν ξεκάθαρες θέσεις, για να ξέρουμε ποια είναι πραγματικά ικανά να ακολουθήσουν μία εθνική στρατηγική που βοηθάει την πατρίδα μας κι όχι μόνο τα τοπικιστικά συμφέροντα τους, αλλιώς μετά την άλωση θα μας μείνουν μόνο μοιρολόγια για μια ξεχασμένη πατρίδα, τη δική μας.

Οι εκλογές και η οικονομία

     Οι εκλογές είναι σίγουρα ένας στόχος για πολλούς, αλλά δεν μπορούν να είναι το τελικό αποτέλεσμα και στην πραγματικότητα ούτε ένα ενδιάμεσο, εκτός αν αποκτήσουμε ανθεκτική κυβέρνηση. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα πρέπει να πείσουμε με οικονομικά κριτήρια ότι η στήριξη της Ελλάδας είναι απαραίτητη, αλλιώς θα έχουμε αναπόφευκτα μεγάλα προβλήματα και άμεσα και σε βάθος χρόνου. Με άλλα λόγια, αντί να κοιτάζουμε παθητικά τις δημοσκοπήσεις, θεωρώντας ότι ασχολούμαστε με την ουσία, πρέπει να επικεντρωθούμε σε στρατηγικές λύσεις, οι οποίες να προσφέρουν όχι μόνο δυνατότητες αλλά και πειθώ. Έτσι με ορθολογικό τρόπο καταλήγουμε στο θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Βέβαια σε αυτό το επίπεδο, η θέσπιση είναι μόνο και μόνο το πρώτο στάδιο. Διότι για τις ξένες κοινοπραξίες σημασία έχουν οι προσφορές με τα οικόπεδα, διότι δίχως αυτές δεν μπορεί ν’ αρχίσει η διαδικασία η οικονομική. Δίχως οικονομικό όφελος, κανείς δεν θα επενδύσει για να κάνει εξορύξεις, γιατί σε πρώτη φάση όλα τα έξοδα είναι δικά του. Υπάρχει πρώτα η ενοικίαση, η οποία είναι άμεσο όφελος για την χώρα μας και μαζί της και η χρήση σεισμικών χαρτών 2D και μερικές φορές 3D. Μετά υπάρχει η γεώτρηση και ο πολλαπλασιασμός της, για να εντοπισθεί ένα αληθές κοίτασμα και όχι ένα υποθετικό. Στη συνέχεια, μόνο η εκμετάλλευση δίνει στην εταιρεία ένα τρόπο να έχει όφελος. Κατά συνέπεια, για να έχουμε επενδύσεις τέτοιου τύπου, πρέπει να μειώσουμε όσο το δυνατό περισσότερο αυτό το χρονικό διάστημα και βέβαια να έχουμε και ελκυστικές προσφορές αναδεικνύοντας αντικειμενικά κίνητρα για τις εταιρείες. Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται ειδικοί σαν τους Α. Φώσκολο, Η. Κονοφάγο, Σ. Κασσίνη που ξέρουν επί του πρακτέου ποιες είναι οι δυνατότητες σε τεχνικό και επιστημονικό επίπεδο για να αξιοποιήσουμε την αρχική ιδέα του Θ. Καριώτη. Αν δώσουμε τη δυνατότητα στους ειδικούς που έχουν αποδείξει, όπως ο Σ. Κασσίνης την αξιοπιστία τους εδώ και χρόνια, τότε θα έχουμε πραγματικά αποτελέσματα για την πατρίδα μας, ακόμα και αν οι συνθήκες οι οικονομικές είναι δύσκολες. Διότι αυτό είναι όραμα για την Ελλάδα, όχι οι εκλογές.

Η αξία του ψηφοφόρου

     Σε φάση εκλογών, η αξία του ψηφοφόρου διαφοροποιείται από την αξία του πολίτη, διότι σε αυτή τη χρονική περίοδο όλη η πατρίδα βασίζεται μόνο στους πρώτους για να έχει κυβέρνηση. Αυτή και μόνο η παρατήρηση αφοπλίζει τον ψηφοφόρο του λευκού και τον μετατρέπει σε πολίτη. Το θέμα μας λοιπόν είναι ο ψηφοφόρος. Μόνο αυτός μπορεί ν’ αποφασίσει ότι θα παίξει ένα ρόλο στο δημοκρατικό πλαίσιο. Αν δεν το κάνει όμως είναι υπεύθυνος για τη ζωή του μόνο με ένα παθητικό τρόπο. Εδώ θα προσπεράσουμε βέβαια και τους ψηφοφόρους που έχουν τιμή με τη μίζερη σημασία της λέξης. Το υπόλοιπο των ψηφοφόρων, αν και δεν έχουν απαραίτητα επίγνωση όλων των επιπτώσεων της επιλογής τους, είναι δυναμικοί παίκτες ή τουλάχιστον έτσι προσδιορίζονται. Στην Ελλάδα, έχουμε πολλούς που δεν ξέρουν τι να ψηφίσουν, αλλά θέλουν να έχουν την εντύπωση ότι είναι αυτόφωτοι στον πολιτικό χώρο. Συνήθως είναι τα καλύτερα θύματα της πολιτικής. Κατά συνέπεια, ο μόνος τρόπος να έχουμε μία αποτελεσματική απόφαση είναι να παραμένει ανεξάρτητη από την πολιτικάντικη προσέγγιση. Επί του πρακτέου, πρέπει να υπάρχουν ορθολογικά κριτήρια που καθορίζουν την επιλογή μας. Αυτά τα κριτήρια μπορεί να είναι τα εξής: η αναγνώριση της γενοκτονίας, η ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας, η θέσπιση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, η ελευθερία διακίνησης ανθρώπων, η διεκδίκηση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Ιστορία στην Παιδεία κλπ. Κάθε κριτήριο τέτοιου τύπου δημιουργεί ένα τεστ που πρέπει να πετύχει ο υποψήφιος, αν θέλει να εκλεγεί. Δίχως αυτά τα ορθολογικά κριτήρια είναι εύκολο να παρασυρθεί ένας υποψήφιος από μια κομματική προσέγγιση, ειδικά όταν τον αφορά προσωπικά ή σε οικογενειακό επίπεδο. Οι δυσκολίες που περνά η Ελλάδα δεν είναι φαντασιώσεις, αλλά δεν είναι ούτε αξεπέραστες. Αρκεί να υπάρξει μια συγκρότηση στις επιλογές μας, μια συνοχή στις σκέψεις μας και μια στρατηγική στις αποφάσεις μας. Κάθε ψήφος είναι μια θέληση. Και αυτή η θέληση πρέπει να είναι συντονισμένη.