Οι εχθροί της ΑΟΖ
Οι εχθροί της ΑΟΖ βρίζουν ανθρώπους σαν τον Θ. Καρυώτη, Σ. Κασσίνη, Η.
Κονοφάγο, Α. Φώσκολο, διότι αντιλαμβάνονται ότι σιγά σιγά χάνουν την
μάχη της ΑΟΖ. Μερικοί από αυτούς τους εχθρούς δουλεύουν χρόνια ενάντια
στην ιδέα της ΑΟΖ. Παλιότερα ήταν από τους πρώτους που έβριζαν τον Τάσο
Παπαδόπουλο για την κυπριακή ΑΟΖ, αλλά κι εκεί δεν τους πέρασε. Τους
αντιμετωπίσαμε επί του πρακτέου, αναδεικνύοντας της αλήθεια του θέματος.
Κι αν χρειάστηκε να κάνουμε και μυστική υπογραφή με το Λίβανο το 2007,
δεν είναι τυχαίο. Οι εχθροί μας δεν ήταν μόνο οι πολιτικοί της
Τουρκίας, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Πολλοί από αυτούς υπάρχουν
ακόμα και τώρα και συνεχίζουν να λένε τα ίδια. Λένε ότι η ΑΟΖ είναι μία
φούσκα, ένα ψέμα. Λένε ότι δεν προσφέρει τίποτα. Λένε ότι ακόμα κι αν
έχει νόημα, θα αργήσει να μας προσφέρει κάτι. Λένε ότι τα κοιτάσματα, αν
υπάρχουν, είναι τόσο βαθιά που δεν είναι εκμεταλλεύσιμα. Σημασία δεν
έχουν όλα αυτά. Σημασία έχει μόνο και μόνο ο δρόμος που άνοιξε ο Σ.
Κασσίνης. Το έργο είναι μόνο στο δια ταύτα. Οι αποδείξεις έρχονται μετά
το έργο και το έργο είναι η θέσπιση, η οικοπεδοποίηση, η ενοικίαση, η
γεώτρηση, η εξόρυξη. Μετά από αυτά οι εχθροί της ΑΟΖ το βουλώνουν και
προσπαθούν μάλιστα να δείξουν στους μη ειδικούς ότι συμβάλλουν κιόλας.
Εμείς αδιαφορούμε. Διότι όταν δεν είσαι ικανός να κάνεις ούτε μία
σωστή υπογραφή σε διακρατικό επίπεδο, δεν είναι ανάγκη να το
διατυμπανίζεις επιπλέον. Βέβαια, όταν το λες μόνο στους δικούς σου
ραγιάδες, δεν έχεις μεγάλο κόστος, διότι δεν μπορούν καν να το
αντιληφθούν. Ο ελληνικός λαός αγαπάει ήδη την ελληνική ΑΟΖ, διότι έχει
καταλάβει τώρα τι σημαίνει απέραντο γαλάζιο. Ξέρει ότι η ελληνική ΑΟΖ
είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στη Μεσόγειο. Ξέρει ότι το σύμπλεγμα
Καστελλόριζου έχει μία ΑΟΖ μεγαλύτερη από την Πελοπόννησο. Ξέρει ότι η
ελληνική ΑΟΖ και η κυπριακή ΑΟΖ είναι ενωμένες. Ξέρει ότι η ευρωπαϊκή
ΑΟΖ έχει τη μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο. Κατά συνέπεια, ό,τι και να ακούει
ενάντια στο Ευρώ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ελληνική ΑΟΖ, ο αγώνας
είναι ξεκάθαρος. Η ΑΟΖ είναι αναγκαία για την πατρίδα μας, διότι είναι
το μοναδικό εργαλείο ν’ ανατρέψει τα αρνητικά που μας καταπιέζουν. Έτσι
εμείς θα κάνουμε ΑΟΖ το 2012, ακόμα και για τους εχθρούς μας, όπου και
να είναι!
Η μαχητικότητα της ΑΟΖ
Η μαχητικότητα της ΑΟΖ γίνεται όλο και πιο εμφανής με την πάροδο του
χρόνου. Την ώρα που όλοι προσπαθούν να σταθούν στα πολιτικά τους πόδια
και να κάνουν μίζερες οικονομίες, για να παρουσιασθούν ως άξιοι
υποψήφιοι, η έννοια της ΑΟΖ αποκτά μία πραγματική πολιτική οντότητα. Η
ΑΟΖ δεν είναι ένας τρόπος να ενισχύσει την πολιτική αντιπαράθεση. Η ΑΟΖ
δεν σχετίζεται με τα κόμματα, είναι υπερκομματική εκ φύσης. Δεν είναι
μία πολιτικάντικη κίνηση, αλλά μία στρατηγική. Γι’ αυτό το λόγο, όλο και
μεγαλώνουν οι δυνάμεις που υποστηρίζουν την ΑΟΖ. Μέσω του ευρωπαϊκού
πλαισίου, η ΑΟΖ είναι όλο και πιο ελκυστική, διότι η εν δυνάμει
αξιοποίησή της δίνει ήδη πρόσθετη αξία στην πατρίδα μας. Σιγά σιγά
αποκτά βέβαια και εχθρούς, διότι η ύπαρξή της και μόνο κατηγορεί την
αδράνεια και την απραξία αρκετών ειδημόνων που δεν πρόσφεραν απολύτως
τίποτα στην Ελλάδα, την ώρα που είχε τόσο μεγάλες ανάγκες. Δεν πρόκειται
να παρατήσουμε έως να παρθεί η επίσημη απόφαση της θέσπισης της ΑΟΖ,
την ώρα της αξιοποίησης την θέλουμε τώρα κι όχι σε χρόνια. Η Ελλάδα έχει
ανάγκη μαχητικότητας τώρα. Η ξύλινη γλώσσα είναι για άλλες περιόδους,
όπου η κοινωνία ζει και από μόνη της. Οι μαχητές της ΑΟΖ είναι πλέον
έτοιμοι, όχι μόνο για να αναδείξουν το θέμα, αλλά να πείσουν και τους
ανθρώπους ότι μπορούν να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτόν τον αγώνα. Οι
Έλληνες δεν περιμένουν ελεημοσύνη από κανέναν. Το όλο θέμα, είναι απλώς
θέμα βούλησης. Θέλουμε την ΑΟΖ εδώ και τώρα, για μας και τους άλλους,
αλλά και για τους επόμενους. Κάθε πρόγραμμα, πολιτικό που δεν εμπεριέχει
την ΑΟΖ, είναι μόνο και μόνο ρητορικό και πολιτικάντικο. Διότι μόνο η
ΑΟΖ έχει δυνατότητες ν’ αλλάξει τα δεδομένα επί της ουσίας. Έτσι αυτές
οι εκλογές, αν δεν είναι η μάχη της ΑΟΖ, τότε θα είναι σαν τις
προηγούμενες, δίχως καμία αξία. Ο ελληνικός λαός δεν θέλει μόνο ρήτορες
πολιτικούς, ο ελληνικός λαός σέβεται τον Σωκράτη και θέλει την αλήθεια.
Και η αλήθεια είναι ότι η ΑΟΖ είναι το μέλλον της πατρίδας μας.
ΑΟΖ και δημιουργία ιστορίας
Αν δεν αντιληφθούμε ότι με τη θέσπιση της Αποκλειστικής Οικονομικής
Ζώνης γράφουμε ιστορία, τότε πώς θα αλλάξουμε την πραγματικότητα που
καταπιέζει την πατρίδα μας και δίνει την εντύπωση στο λαό μας ότι δεν
έχει πια μέλλον; Όλες οι περίοδοι ανήκουν στην ιστορία, αλλά σπάνιες
είναι αυτές που γράφουν ιστορία. Θέλουμε δεν θέλουμε ανήκουμε σε μία από
αυτές τις σπάνιες περιόδους. Απλώς όταν είσαι μέσα, δεν βλέπεις πώς
φαίνεσαι από έξω και δεν συνειδητοποιείς ούτε καν την αξία σου. Την ώρα
της πράξης είναι σπανιότατοι οι άνθρωποι που ξέρουν τι κάνουν. Αυτοί
ακριβώς είναι οι δημιουργοί της ιστορίας και κανένας άλλος. Οι άλλοι
απλώς την ζουν, δίχως όμως να την εμπλουτίσουν με τη δική τους σκέψη. Η
ΑΟΖ μπορεί να είναι αφαιρετική για τους περισσότερους, αλλά θα έχει
επιπτώσεις σε όλους, διότι είναι μια προστιθέμενη αξία για την πατρίδα
μας. Όλα τα στοιχεία είναι γνωστά, αλλά η αξία τους παραμένει άγνωστη,
διότι υπάρχει έλλειψη στρατηγικής αξιοποίησης λόγω έλλειψης επενδυτικής
σκέψης, όχι μόνο με την απλή έννοια της οικονομίας, αλλά με την
πολυπλοκότητα της στρατηγικής. Η στρατηγική σκέψη είναι αυτή που
αναδεικνύει τα προβλήματα και δείχνει με αυτόν τον τρόπο την επίλυση.
Δίχως αυτήν δεν υπάρχει δημιουργία της ιστορίας, αλλά μόνο αναμονή μέσα
στο παρόν της κοινωνίας που δεν παράγει μέλλον. Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο μια
άποψη ούτε μια τάση, είναι πέρα από την ελπίδα του λαού, διότι ως όραμα
ανήκει στη μεταστρατηγική και δείχνει τον στόχο της στρατηγικής που
πρέπει να υλοποιήσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να αλλάξουμε
οριστικά τα δεδομένα της πατρίδας μας. Έχουμε στα χέρια μας το μέλλον
της και το μέλλον των παιδιών μας. Και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να
μας το απαγορεύσει για λόγους πολιτικούς. Και πέρα από τον ραγιαδισμό
πρέπει να αντισταθούμε δίνοντας τη μάχη της ΑΟΖ, πριν μας αναγκάσουν να
πάμε στα δικαστήρια για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα δικαιώματά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου