Ακριβώς
πριν 18 χρόνια. Αυτή η τραγική νύχτα των Ιμίων, που άλλαξε πολλά στην
Ελλάδα. Αυτή η νύχτα της 30ης προς 31ης Ιανουαρίου 1996, που έχει
στοιχειώσει πολλούς Έλληνες και ιδιαίτερα, όσους την βίωσαν από μέσα,
από τα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Το
άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε πριν ακριβώς ένα χρόνο και αποτελεί
μαρτυρία του υποφαινομένου, όπως την έζησε από θέση υψηλής ευθύνης, ως
Υπασπιστής του τότε Προέδρου Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου. Αυτά
που αναγράφονται αποκαλύφθησαν πέρυσι για πρώτη φορά και αποτελούν μια
μαρτυρία και έτσι θα ήθελα να καταγραφούν. Μια μαρτυρία για τα λάθη που
κάναμε. Μια μαρτυρία για να μην ξαναγίνουν παρόμοια. Τίποτα περισσότερο.
Ακολουθεί το άρθρο- προσωπική μαρτυρία:
Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης*
Ήταν πριν 17 χρόνια. Η υπόθεση των Ιμίων, που συγκλόνισε την Ελλάδα και τους Έλληνες. Τα Ίμια που άφησαν πληγή στην ψυχή των Ελλήνων, στην εθνική τους υπερηφάνεια και τις «γκρίζες ζώνες» ακόμη και σήμερα. Θα ήθελα σε αυτή την χρονική στιγμή να αποκαλύψω, για πρώτη φορά, γεγονότα που βίωσα, γεγονότα που έμαθα από ανθρώπους που ήσαν παρόντες σε άγνωστα γεγονότα. Η συνεισφορά στην αποκατάστασης της αλήθειας, είναι πιο σημαντική από την απόκρυψή της, μιας αλήθειας που πονάει πολύ, αλλά είναι εθνικά χρήσιμη για μελλοντικές καταστάσεις, που ίσως, πράγμα που απευχόμαστε, να επαναληφθούν. Και είναι εθνικά επιζήμιο να επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη.
Τα γεγονότα λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας. Βρισκόμαστε στην κρίσιμη ημέρα της 30ης Ιανουαρίου 1996,
Ήταν πριν 17 χρόνια. Η υπόθεση των Ιμίων, που συγκλόνισε την Ελλάδα και τους Έλληνες. Τα Ίμια που άφησαν πληγή στην ψυχή των Ελλήνων, στην εθνική τους υπερηφάνεια και τις «γκρίζες ζώνες» ακόμη και σήμερα. Θα ήθελα σε αυτή την χρονική στιγμή να αποκαλύψω, για πρώτη φορά, γεγονότα που βίωσα, γεγονότα που έμαθα από ανθρώπους που ήσαν παρόντες σε άγνωστα γεγονότα. Η συνεισφορά στην αποκατάστασης της αλήθειας, είναι πιο σημαντική από την απόκρυψή της, μιας αλήθειας που πονάει πολύ, αλλά είναι εθνικά χρήσιμη για μελλοντικές καταστάσεις, που ίσως, πράγμα που απευχόμαστε, να επαναληφθούν. Και είναι εθνικά επιζήμιο να επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη.
Τα γεγονότα λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας. Βρισκόμαστε στην κρίσιμη ημέρα της 30ης Ιανουαρίου 1996,