Τι και ποιους εξυπηρετούν τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας;

Ανώνυμο άρθρο με τίτλο "Η αλήθεια για τις περικοπές στους στρατιωτικούς - Τους τα πήραν για να τα δώσουν ως επίδομα" είχε όλο το πρωϊνό της 30ης Απριλίου 2013, ως πρώτο θέμα, το onalert βγαλμένο από σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Το μεταφέρω αυτολεξί: Το ΜΤΣ επιχειρεί να “καταπιεί” τα μετοχικά ταμεία Ναυτικού και Αεροπορίας και η προσπάθεια αυτή χρεώνεται σε μία “πεντάδα”. Ποια είναι αυτή; Ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Καράμπελας, ο Α/ΓΕΕΘΑ Μ. Κωσταράκος, ο αναπληρωτής υπουργών Οικονομικών Χ. Σταϊκούρας, ο πρόεδρος του ΜΤΣ και ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Στρατιωτικών. Σ΄ αυτή την προσπάθεια εντάσσουν και τους ισχυρισμούς του κ. Σωτηρόπουλου του ΜΤΣ, ο οποίος φέρεται να έχει παρουσιάσει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η κυβέρνηση έκοψε τις αποδοχές των εν ενεργεία κατά 50-60 εκατ. ευρώ παραπάνω απ’ ότι προβλεπόταν για το 2013 και τις συντάξεις κατά 110 εκατομμύρια ευρώ πάνω απ’ ότι ήθελε το επικαιροποιημένο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα για το τρέχον έτος. Η προσπάθεια να εμφανιστεί το ΜΤΣ ως “επαναστάτης” που τώρα ανακάλυψε το “λάθος” θα ήταν πράγματι πειστική αν δεν είχε μεσολαβήσει κάτι για το οποίο όπως θα θυμάστε ο Α/ΓΕΕΘΑ αλλά και η κυβέρνηση πανηγύρισε …έξαλλα ως μεγάλη παροχή και επιτυχία: την καταβολή 180 εκατομμυρίων του ΒΟΕΑ. Δηλαδή με απλά λόγια πρόκειται για ένα ακόμη επικοινωνιακό τρυκ που στόχο έχει απ΄ ότι φαίνεται να “εξαγνίσει” το ΜΤΣ, προετοιμάζοντας το επόμενο βήμα που είναι η “απορρόφηση” των άλλων μετοχικών ταμείων. 

Σχόλιο: Δε γνωρίζω ποιος "συνάδελφος" μεταφέρει τέτοιου είδους πληροφορίες και "αναγκάζει" το onalert να διαδίδει τέτοιου είδους αστειότητες αλλά όσο βλέπουν μερικοί ότι το μέτωπο εναντίον των περικοπών στα εε και εα στελέχη είναι αρραγές και ότι η προσπάθεια για διάσπαση (μέχρι σήμερα) απέτυχε παταγωδώς, προσπαθούν (εύχομαι και πάλι ανεπιτυχώς) να μας διαιρέσουν με κάθε μέσο. ΜΗΝ ΤΣΙΜΠΑΤΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ. Μόνον ενωμένοι έχουμε πιθανότητες επιτυχίας. Το έχω ξαναγράψει "Follow the money". Αναρωτηθείτε ποιος θα κερδίσει αν υπερισχύσει "το διαίρει και βασίλευε";  Απαντώ: Δεν ξέρω, είμαι σίγουρος όμως ότι οι χαμένοι θα είμαστε ΟΛΟΙ εμείς. Τα εε και εα στελέχη των ΕΔ και των ΣΑ. Ως απόδειξη για τη μη αντικειμενικότητα και φαντασία του δημοσιεύματος αναφέρω ότι το "λάθος" του ΓΛΚ δεν το ανέδειξε ο πρόεδρος τους ΜΤΣ αλλά ο πρόεδρος της ΠΟΣ (θα αναφερθώ αναλυτικά σε άλλη ανάρτηση για το θέμα αυτό), ο οποίος συμμετέχει ακριβώς γι αυτό το λόγο ως εκπρόσωπος της ΕΑΑΣ στην επιτροπή για το νέο μισθολόγιο. ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ απαιτείται ΕΝΟΤΗΤΑ τώρα που άρχισε (επιτέλους) σύσσωμος ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος να αναφέρονται στην ...κατά λάθος περικοπή.

Αποστόλης Παπαπαρίσης

Πρόεδρος ΕΑΑΣ Λάρισας

ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ Απριλίου 2013

ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ Απριλίου 2013, η εφημερίδα της ΕΑΑΣ 

Ομιλία του Ν. Λυγερού: "Η Αρμενικότητα ως στίγμα ανθρωπότητας"

Ομιλία του Νίκου Λυγερού στην κεντρική εκδήλωση για την 98η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων με θέμα: "Η Αρμενικότητα ως στίγμα ανθρωπότητας". Συνεδριακό Κέντρο «Ι. ΒΕΛΛΙΔΗΣ». Κυριακή 21 Απριλίου 2013.

Η γενοκτονία ως αυτοκτονία του Νίκου Λυγερού

Η έννοια της γενοκτονίας δεν είναι απλώς μία λέξη για μας, αντιπροσωπεύει ένα απαράδεκτο έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας και ως εκ τούτου πρέπει να μελετηθεί και να ενταχθεί στην παιδεία ενός λαού που μαθαίνει όχι μόνο για την ανθρωπιά, αλλά και πώς πρέπει να αντιμετωπίσει την βαρβαρότητα όταν αυτή συνεχίζει την γενοκτονία της μνήμης, διότι δεν φοβάται κανένα θεσμό όσο δεν υπάρχει η ποινικοποίηση της άρνησης της ύπαρξης της γενοκτονίας. Αλλιώς όπως λέει και ο Albert Camus για τον άνθρωπο δεν αντιλαμβανόμαστε ότι το πιο σημαντικό πρόβλημα της Ανθρωπότητας είναι η αυτοκτονία. Διότι είναι οι άνθρωποι τα θύματα της γενοκτονίας και κανένας άλλος. Καθώς τα παιδιά, οι μικροί άνθρωποι, μαθαίνουν μέσω του σχολείου πώς να γίνουν πιο ανθρώπινα πρέπει να μάθουν και για τις γενοκτονίες που πλήγωσαν την Ανθρωπότητα, επειδή υπήρξαν κοινωνίες που αδιαφόρησαν για το μέλλον της, επειδή η βαρβαρότητα χρησιμοποίησε την αδράνεια των ατόμων. Το έργο του Raphaël Lemkin πρέπει να γίνει ευρύτερα γνωστό και αυτό ειδικά στην Ελλάδα, διότι όλοι ξέρουμε ότι για να εξηγήσει με παραδείγματα τι εννοούσε με την επινόηση της λέξης γενοκτονία, πήρε τα γεγονότα που χαρακτηρίζουν τις γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, τρεις πληθυσμοί που ζουν ειρηνικά και ελεύθερα στην πατρίδα μας ακόμα και αν δεν υπάρχει θεσμική προστασία όταν βαρβαρότητες καταπιάνονται με αυτούς, προωθώντας τις ιδέες της άρνησης διότι όλα είναι επιτρεπτά διότι κανένας πολιτικός δεν είχε το κουράγιο να πρεσβεύσει το θέμα της ποινικοποίησης για να μην κατηγορηθεί ότι καταπατά την ελεύθερη έκφραση του καθενός. Βέβαια αν ο καθένας καταλάβαινε ότι αυτή η ποινικοποίηση της άρνησης δεν είναι παρά μία ανθρώπινη απαγόρευση της βαρβαρότητας. Δεχόμαστε τις δέκα εντολές που αφορούν στους ανθρώπους αλλά δεν συνειδητοποιούμε ότι τα δικαιώματα της Ανθρωπότητας είναι απαραίτητα. Φαίνονται αφαιρετικά, ιδεαλιστικά και μάλιστα ουτοπικά αλλά ξεχνάμε ότι βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο στο παρελθόν και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεχόμαστε την απαγόρευση της αυτοκτονίας λόγω της θρησκείας αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει συσχετισμός με την έννοια της γενοκτονίας. Η ποινικοποίηση της άρνησης είναι η απαγόρευση της γενοκτονίας, είναι η απαγόρευση της βαρβαρότητας, είναι η προστασία των αθώων που δεν έχουν κανένα τρόπο να αμυνθούν ενάντια στις επιθέσεις και στις πράξεις της βαρβαρότητας. Αν καταφέρουμε να πούμε σε όλους τους ανθρώπους ότι η γενοκτονία δεν είναι μόνο ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας αλλά και η αυτοκτονία της ίδιας, τότε θα μπορέσουμε να πάμε ένα βήμα πιο πέρα στον αγώνα της αναγνώρισης των γενοκτονιών αλλά και της διαδικασίας διόρθωσης η οποία είναι απαραίτητη για την θεραπεία του εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας.

Η απόσυρση του PKK

Εφημερίδα «Μιλλιέτ» της 28 Μαρ 2013 του Fikret  Bila {Μετάφραση από Χαράλαμπο Καραγκιοζούδη}

Η απόσυρση του ΡΚΚ και οι ΤΕΔ

Ο Αμπτουλάχ Οτζαλάν, το BDP (φιλοκουρδικό κόμμα της Τουρκίας) και το μέτωπο του Κάντιλ (αντάρτες), επιμένουν όπως η απόσυρση των ενόπλων μελών του ΡΚΚ εκτός χώρας (Τουρκίας), θα πρέπει να γίνει είτε με απόφαση της Τουρκικής Βουλής είτε στα πλαίσια ενός νόμου που πρέπει να εκδοθεί και υπό την εποπτεία και παρακολούθηση της επιτροπής που θα συγκροτηθεί. Εκφράζοντας αυτά τα αιτήματα, αν δεν υπάρξει ένας τέτοιος νόμος, για τους στρατιώτες των φυλακίων αλλά και για τους πολιτικούς που λαμβάνουν τις αποφάσεις αλλά και για τους γραφειοκράτες, θα υπάρξει έγκλημα και μπορεί να βγει ένας εισαγγελέας και ν΄ ανοίξει έρευνα. Γι’ αυτό τη διαβεβαίωση αυτή θα πρέπει να λάβουν η κυβέρνηση και οι πολιτικοί άνδρες.

Υποστηρίζοντας ένα τέτοιο σκεπτικό ο εισαγγελέας, για το Στρατό και την Αστυνομία που επιθυμούν να εξασφαλίσουν μια «περίεργη» φυγή, γίνεται αντιληπτό ότι ο Οτζαλάν και το ΡΚΚ, επιδιώκουν να γίνουν συνομιλητές με τη Βουλή και η με ασφάλεια αποχώρηση των ενόπλων τμημάτων του ΡΚΚ κάτω από την εποπτεία της επιτροπής, στοχεύει στο να κάνουν μια «επίσημη» έξοδο. Από την άποψη του μετώπου της κυβέρνησης, η κίνηση του ΡΚΚ μπροστά από τα μάτια της αστυνομίας και του Στρατού, υπό την εποπτεία της επιτροπής και μάλιστα σαν να μην τρέχει τίποτα, σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία, αποτελεί ποινικό αδίκημα. Κατ’ αυτή τη μετάβαση, αν δεν υπάρχει επέμβαση της δικαιοσύνης, για το Στρατό και την Αστυνομία, μπορεί να θεωρηθούν το ελάχιστο ως ένοχοι από αμέλεια. Και για την κυβέρνηση αλλά και για τις δυνάμεις ασφαλείας, μια τέτοια θέση τόσο από νομικής απόψεως, όσο και από ψυχολογικής επίπτωσης, από τις εικόνες που θα προκύψουν, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς, ότι δεν επιθυμούν να υποπέσουν.

Ο δρόμος από τον οποίο ήρθαν

Ως εκ τούτου, για το ΡΚΚ, ως ο πλέον πρακτικός δρόμος (για την Τουρκία) θεωρείται, όπως ήρθαν έτσι και να φύγουν. Όπως εισέρχονται στην Τουρκία από το Β. Ιράκ χωρίς να τους βλέπουν οι δυνάμεις ασφαλείας, κατά τον ίδιο τρόπο μπορούν και να φύγουν. Αυτή η φυγή τους, σίγουρα δεν χρειάζεται να γίνει με «τελετή» (επισημότητα). Το ότι οι αντάρτες του ΡΚΚ μπαινο-βγαίνουν από το Β. Ιράκ στην Τουρκία μέσω των οροσειρών, δεν αποτελεί μυστικό. Το ότι επιθυμούν να κάνουν μια τέτοια απόσυρση με απόφαση της βουλής ή με νόμο και υπό την εποπτεία επιτροπής, είναι προφανές ότι εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Η κυβέρνηση ξέρει επίσης  ότι συνομιλητής δεν είναι η Βουλή αλλά η ίδια η κυβέρνηση, όπως συχνά πυκνά το λέει. Και ο Υπουργός Δικαιοσύνης Σαντουλάχ Εργκίν χθες, κατά τη διάρκεια της εκπομπής του Νιλγκούν Μπαλκάτς στο σταθμό NTV, απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το θέμα της απόσυρσης του ΡΚΚ, επεσήμανε με ένα τόνο ότι από εκεί που ήρθαν, από εκεί θα πρέπει και να φύγουν.

Η κατάσταση στις ΤΕΔ

Σ΄ αυτή τη διαδικασία, ποια είναι η θέση και η λειτουργία των ΤΕΔ? Οι ΤΕΔ θα πρέπει να μείνουν έξω από τη διαδικασία. Η διαδικασία, εκτός από το γεγονός ότι έχει πολιτικό χαρακτήρα, είναι φυσικό (οι ΤΕΔ) να μείνουν εκτός. Η στάση που θα τηρήσουν οι ΤΕΔ, είναι συνάρτηση της οδηγίας που θα λάβουν από την πολιτική εξουσία. Μέχρι σήμερα, σχετικά με τις διαδικασίες, δεν είναι θέμα να δοθεί στις ΤΕΔ μια καινούργια οδηγία. Ως εκ τούτου, οι ΤΕΔ θα συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και τις υφιστάμενες κατευθυντήριες οδηγίες. Πραγματοποιούν αναγνωριστικές πτήσεις στο Β. Ιράκ, παρατηρούν τα στρατόπεδα των τρομοκρατών και παρακολουθούν τις κινήσεις των ανταρτών. Σε μια τρομοκρατική επίθεση, θα πρέπει να παίρνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να είναι προετοιμασμένοι απέναντι σε μια ένοπλη απειλή. Συνεχίζουν τις δραστηριότητες ασφαλείας, κατά μήκος των συνόρων με το Ιράκ και τη Συρία. Οι υπεύθυνοι της διαδικασίας, στα πλαίσια ελέγχου των δραστηριοτήτων των δυνάμεων ασφαλείας της Τουρκίας, θα πρέπει να εξασφαλίσουν και να διατηρήσουν υπό έλεγχο και τους ένοπλους αντάρτες του ΡΚΚ.

Πως βλέπουν οι Τούρκοι το θέμα της Κύπρου {Εφημερίδα «Μιλλιέτ»}

Εφημερίδα «Μιλλιέτ» της 27 Μαρ 2013 του Güngör Uras {Μετάφραση από Χαράλαμο Καραγκιοζούδη} 

Η ζωή στη Βόρεια Κύπρο συνεχίζεται

Η Νότια Κύπρος το 2004 εντάχθηκε στην ΕΕ. Εκμεταλλεύθηκε τις ευκαιρίες και τα ταμεία της ΕΕ. Η οικονομία και ο λαός βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση. Η Βόρεια Κύπρος από το 1974 και μέχρι τώρα ήταν αποκλεισμένη. Κάτω από οικονομικό και πολιτικό εμπάργκο, αλλά δόξα τον Αλλάχ, η οικονομία στάθηκε στα πόδια της  και οι η ζωή του λαού συνεχίζεται.

Αντιλαμβανόμαστε ότι για το βούλιαγμα του Νότου ακούγονται φωνές αλλά για το πώς βουλιάξανε μια χώρα δεν μιλάει κανείς… Και καλά, δεν θα πρέπει να πούμε ένα «Μπράβο» στο Βόρεια Κύπρο, που στάθηκε μέχρι σήμερα στα πόδια της και χωρίς προβλήματα?

Η κατάσταση στη Βόρεια Κύπρο δεν είναι και πάρα πολύ καλή, όμως… (είναι) καλή …και ίσως ακόμα καλύτερη «από την γενική κατάσταση» της Τουρκίας. Πως είναι καλή? Μήπως επειδή το χρήμα ρέει από την Τουρκία (προς την Βόρεια Κύπρο) κατά κύματα? Μόνο για τη στήριξη, στον προϋπολογισμό της Τουρκίας για το 2012, είχαν κρατηθεί 325 εκατομ ΤΛ.  Στη Βόρεια Κύπρο τα έξοδα ήταν 2,5 δις ΤΛ και τα έξοδα 2,1 ΤΛ. Μετά την υποστήριξη, το άνοιγμα ήταν μόλις 35 εκατομ ΤΛ.

	ΝΟΤΙΑ ΚΥΠΡΟΣ	ΒΟΡΕΙΑ  ΚΥΠΡΟΣ
Έδαφος (%)	64	36
Πληθυσμός (χιλιάδες)	1.115	286
Εθνικό εισόδημα (δις $)	22,4	3,7
Κατά κεφαλή εισόδημα ($)	19400	13000
Ανεργία (%)	8	11,9
Εισαγωγές (δις $)	7,7	1,7
Εξαγωγές (δις $)	1,8	0,1
Τρέχων άνοιγμα (δις $)	1,9	0,2
Πληθωρισμός (%)	3,4	14,7
Τρέχων άνοιγμα (δις $)	-2.330	-238
Τρέχων άνοιγμα/ GSYH (%)	-10,4	-6,6
Καταθέσεις (δις $)	82.0	5.0
Δάνεια (δις $)	95.0	3,6

Για τη σύγκριση μεταξύ Βορά και Νότου, θα πρέπει να δώσουμε τα μεγάλα μεγέθη:

· Τα εδάφη του Νότου είναι διπλάσια από αυτά του Βορά.

· Ο πληθυσμός του είναι 4πλάσιος.

· Το εθνικό εισόδημά του είναι 6πλάσιο.

· Το εθνικό  κατά κεφαλήν εισόδημα αυτών που ζουν στο Νότο, είναι πάνω από 50% σε σχέση μ’ αυτούς που ζουν στο Βορά.

Τώρα βλέποντας τα στοιχεία που θα σας δώσω, ο Νότος έγινε αποδεκτός από την ΕΕ, ωφελήθηκε από τα κονδύλια της ΕΕ και έναντι αυτών  στο Βορά δεν προσγειώνονται ξένα αφη και δεν πλησιάζουν ξένα πλοία. Και μην  ξεχνάτε ότι  δεν βγαίνουν εμπορεύματα προς τα έξω, εκτός από την  Τουρκία.

· Ο Νότος, με όποια χώρα θέλει και όσο θέλει, μπορεί να κάνει εξαγωγές όμως οι εξαγωγές ήταν 1,8 δις $ ενώ οι εισαγωγές 7,7 δις $.

· Ο Βοράς, πούλησε στην Τουρκία εμπορεύματα αξίας 100 εκατ $, όμως οι συνολικές εισαγωγές ήταν 1,7 δις $. Το εξωτερικό εμπορικό έλλειμμα είναι 1,6 δις $ όμως 459 εκατομ $ καλύπτονται από τον τουρισμό και 341 εκατομ $ εξασφαλίζονται από τα έσοδα των ξένων φοιτητών και από άλλα λοιπά έσοδα και ως εκ τούτου το τρέχων άνοιγμα πέφτει στα 238 εκατομ $.

· Στο Νότο, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι -10,4% ενώ στο Βορά είναι 6,6%.

Και τώρα ας έρθουμε στην «οικονομική φούσκα»….

Στο Νότο, οι καταθέσεις που υπάρχουν στις τράπεζες, είναι 16πλάσιες από αυτές που υπάρχουν στις τράπεζες του Βορά. Τα δάνεια είναι αντιστοίχως 26πλάσια… και τούτο γιατί οι τράπεζες του Βορά είναι κάτω από πειθαρχία. Τηρείται ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας. Ο δείκτης των δανείων σε σχέση με τις καταθέσεις, είναι στο 70%. Ανάλογα με το μέγεθος της οικονομίας, γίνεται και η χρήση των δανείων. Στο Νότο τα δάνεια είναι πολύ μεγαλύτερα από τις καταθέσεις, είναι μεγαλύτερα κατά 4,2 του εθνικού εισοδήματος (ΑΕΠ).

Συμπέρασμα: Όπως στενοχωριόμαστε και λέμε γιατί η Τουρκική οικονομία δεν είναι σε ακόμα καλύτερη κατάσταση, πρέπει να λυπηθούμε και να πούμε γιατί η οικονομία της Βόρειας Κύπρου δεν τρέχει. Όμως φαίνεται ότι καλύτερα είναι να είσαι επιφυλακτικός από το να εξακολουθείς να είσαι σε θλιβερή κατάσταση. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλειφθούμε στη μοίρα μας και να λέμε μια μπουκιά και μια ζακέτα μας είναι αρκετά. Όχι, είμαστε υποχρεωμένοι να ψάξουμε για το καλύτερο.

Η Γυναίκα που έκανε τη Γαλλία να αναγνωρίσει τη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ!!!

Υποκλινόμαστε στην ηρωίδα Valerie Boyer, που  παρά τις απειλές που δέχεται η ίδια και η οικογένεια της, τόλμησε…. Νέο σοκ στην Τουρκία από τη γνωστή Γαλλίδα βουλευτίνα της Μασσαλίας, Valerie Boyer, η οποία πρόσφατα είχε πρωτοστατήσει στην ποινικοποίηση από το γαλλικό κοινοβούλιο της αρμενικής γενοκτονίας. Όπως αναφέρουν τουρκικά δημοσιεύματα, η Valerie Boyer σε δηλώσεις που έκανε σχετικά με το ζήτημα της ένταξης  της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, (που έχει επανέλθει στην επικαιρότητα με γερμανική πρωτοβουλία), ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η Τουρκία δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη, αλλά η Κωνσταντινούπολη και όχι η Ιστανμπούλ (και εδώ οι Τούρκοι έγιναν Τούρκοι), ανήκει στην Ευρώπη.

Η θαρραλέα βουλευτίνα του γαλλικού κοινοβουλίου, χωρίς κανένα δισταγμό, καταδίκασε για άλλη μια φορά την Τουρκία σαν μια χώρα που παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Εκείνο όμως που εξόργισε πραγματικά τους Τούρκους, ήταν οι δηλώσεις της ότι δεν μπορεί μια χώρα που βαρύνεται για τα εγκλήματα της αρμενικής γενοκτονίας, αλλά και της εισβολής στην Κύπρο το 1974,  να διεκδικεί μια θέση στην Ευρώπη. Για όλα αυτά, όπως τόνισε η Valerie Boyer, θα συνεχίσει να αγωνίζεται κατά της εισδοχής της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ θα συνεχίσει και τις προσπάθειες της για να αναγνωριστούν τα μεγάλα εγκλήματα της Τουρκίας στις γενοκτονίες των αρχών του εικοστού αιώνα. Η Valerie Boyer αποκάλυψε ότι για όλο αυτόν τον αγώνα της έχει δεχτεί και αυτή και η οικογένεια της απειλές κατά της ζωής της, ενώ συχνά δέχεται μηνύματα στα τουρκικά που την απειλούν με φρικτές τιμωρίες για τον αγώνα της υπέρ της αναγνώρισης της αρμενικής γενοκτονίας. Παρ' όλα αυτά, η θαρραλέα Γαλλίδα δήλωσε πως δεν τη φοβίζουν όλες αυτές οι απειλές αλλά αντίθετα την πεισμώνουν για να συνεχίσει τον αγώνα  της. Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν θέλει να πάει στην Τουρκία για να ακούσει και την άλλη άποψη, απάντησε ότι έχει πάει στο παρελθόν στην Τουρκία αλλά τώρα δεν έχει καμία τέτοια επιθυμία καθώς, όπως τόνισε χαρακτηριστικά, δεν μπορεί να πάει σε μια χώρα από όπου έχουν εξαπολυθεί απειλές κατά της ζωής της και κατά της ζωής των μελών της οικογένεια της.

Η θαρραλέα αυτή γαλλίδα βουλευτής, που βάζει τα «γυαλιά» σε πολλούς Έλληνες συναδέλφους της που φοβούνται ακόμα και τη σκιά τους μην τυχόν και ενοχλήσουν την Τουρκία, έχει αρχίσει και μια νέα εκστρατεία κατά της χορήγησης της γαλλικής υπηκοότητας σε Τούρκους μετανάστες που ζουν στη Γαλλία. Όπως ανέφερε, αυτό θα είναι ένα επικίνδυνο βήμα για την αλλοίωση της σύνθεσης της γαλλικής κοινωνίας, ενώ κατηγόρησε του Τούρκους της Γαλλίας ότι συμπεριφέρονται όχι σαν να θέλουν να αφομοιωθούν στην χώρα που τώρα ζουν και δουλεύουν, αλλά σαν να θέλουν να επιβάλλουν αυτοί τα δικά τους πολιτιστικά και θρησκευτικά πρότυπα στην χώρα που τους φιλοξενεί, (τι μας θυμίζει αυτό.!!!!!) 

Ας πάρουν μερικά  μαθήματα οι δικοί μας βου(ο)λευτές από την Valerie Boyer, που δεν διστάζει να αναφέρει Κωνσταντινούπολη και όχι Ιστανμπούλ, αδιαφορώντας ακόμα και για τις τουρκικές απειλές κατά της ίδιας της ζωής της. Και μετά απ’ όλα αυτά σκεφτείτε κάποιες δικές μας…. 

Η ανάπτυξη της Θράκης του Νίκου Λυγερού

Η ανάπτυξη της Θράκης μπορεί να φαίνεται αδιανόητη για πολλούς από τους Έλληνες. Για άλλους είναι ακόμα μία ουτοπία, η οποία δεν έχει νόημα. Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη. Και η ανάπτυξη της Θράκης αποτελεί ένα όραμα για μας, το οποίο δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε λόγω του ραγιαδισμού. Αυτή η ανάπτυξη πρέπει να είναι αειφόρος, δηλαδή να είναι βιώσιμη για τους ανθρώπους μας. Δεν συζητούμε λοιπόν για ένα μοντέλο που καταστρέφει οριστικά το περιβάλλον, αλλά για ένα όραμα που θα προστατέψει τη Θράκη από τη βαρβαρότητα. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι θα πρέπει να ακολουθήσει την στρατηγική που έχουμε αναλύσει για την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη έτσι ώστε αυτή ανάπτυξη να είναι συμβατή με την ανάκαμψη. Κατά συνέπεια, πρέπει να υπάρξει και ο συνδετικός κρίκος του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε την ναυτιλία μας. Διότι ο Ελληνισμός δίχως καράβια εκφυλίζεται και μετατρέπεται σε έναν Ελλαδισμό που δεν έχει πια τα χαρακτηριστικά στοιχεία του. Το λιμάνι θα επιτρέπει και την μεταφορά του φυσικού ζεολίθου του Έβρου, ο οποίος είναι ικανός με την αφθονία του και την αξία του να ενεργοποιήσει όλη την περιοχή και ταυτόχρονα θα βοηθήσει με τις ιδιότητες του κι άλλες περιοχές της Ελλάδας. Σε επίπεδο τοπικό θα δώσει βάση και στη γεωργία για να υπάρχει πρωτογενής τομέας. Δεν είναι δυνατόν στην πατρίδα του Δημόκριτου και του Καραθεοδωρή να μην είμαστε ικανοί να βρούμε έξυπνες λύσεις σε πρακτικά προβλήματα. Μάλιστα επειδή υπάρχει ήδη το Μουσείο Καραθεοδωρή χάρη στο Σάκη Λιπορδέζη, το οποίο αποτελεί έναν πόλο έλξης, θα πρέπει να το αξιοποιήσουμε, καθώς και τη Μαρώνεια αλλά και τα Άβδηρα ως πόλο ανάπτυξης. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να αξιοποιηθούν και οι αρχαιολογικοί χώροι, διότι αποτελούν χρονικές αναφορές που μπορούν να προσελκύσουν έναν ποιοτικό τουρισμό ο οποίος σέβεται το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να συνοδεύεται και από οργάνωση θερινών σχολείων από τη Μαθηματική Εταιρεία και τη Φυσική Εταιρεία για να μπορέσουν και οι μαθητές να ανακαλύψουν αυτήν την περιοχή, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να ενισχυθεί το δίκτυο μεταφορών μεταξύ αυτών των αξιοθέατων και στρατηγικών σημείων. Επίσης θα πρέπει να γίνει και μια συστηματική προσπάθεια πιστοποίησης τοπικών προϊόντων που έχουν μια εθνική και διεθνή αναγνώριση με την έννοια της προστατευμένης ονομασίας προέλευσης. Και αυτό θα πρέπει να γίνει από τις ποικιλίες έως τα πετρώματα όπως είναι ο ζεόλιθος. Έτσι ο καθένας που θέλει να προωθήσει αυτό το όραμα μπορεί να συμμετέχει έμπρακτα και σε ατομικό επίπεδο σε αυτήν την εθνική προσπάθεια.

Η ΑΟΖ της Ευρώπης – Ενα σημαντικό άρθρο του Θεόδωρου Καρυώτη

Τα τελευταία δυο χρόνια έχει φουντώσει για τα καλά η συζήτηση για την ΑΟΖ και, ως συνήθως, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην εκφέρει μια γνώμη γι’ αυτό το τόσο λεπτό θέμα, ανεξάρτητα αν οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τι είναι αυτή η ΑΟΖ και τι σημαίνουν τα αρχικά της. Υπάρχουν δύο απλές ερωτήσεις που κανείς δεν έχει κάνει:

1. «Θα χρειαζότανε η Ελλάδα πρώτα να ανακηρύξει και μετά να οριοθετήσει την ΑΟΖ της εάν γνώριζε ότι δεν υπάρχει ούτε μια σταγόνα υδρογονανθράκων στις θάλασσές της;»

2. «Γιατί να ασχοληθούμε με το θέμα της ΑΟΖ, όταν η υφαλοκρηπίδα θα μπορούσε να λύσει αντίστοιχα ζητήματα;»

Οι απαντήσεις είναι εξίσου απλές και συνοψίζονται στα επόμενα. Και βέβαια θα χρειαζόταν η ανακήρυξη της ΑΟΖ. Πάνω απ’ όλα η ΑΟΖ της Ελλάδας είναι τα θαλάσσια σύνορά της και η ΑΟΖ περιλαμβάνει τον βυθό της υφαλοκρηπίδας αλλά και άλλα σημαντικά στοιχεία όπως αυτά της αλιείας, της ρύπανσης του περιβάλλοντος και της παραγωγής ενέργειας από τα ύδατα, τα ρεύματα και τους ανέμους. Η πλειοψηφία των κρατών που ανακήρυξαν ΑΟΖ δεν έχουν ούτε μια σταγόνα υδρογονανθράκων, αλλά την ανακήρυξαν για να προστατέψουν την αλιεία τους. Επίσης, την δεκαετία του 1980 η τότε Σοβιετική Ένωση, η Τουρκία, Ρουμανία και η Βουλγαρία οριοθέτησαν την ΑΟΖ της Μαύρης Θάλασσας χωρίς καν να γνωρίζουν εάν η Μαύρη Θάλασσα είχε κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Το ίδιο έκαναν και δύο κράτη της Μεσογείου, η Αίγυπτος και το Μαρόκο, χωρίς να τους απασχολεί, αρχικά, εάν υπήρχαν υδρογονάνθρακες στην περιοχή τους.

Υπάρχουν όμως και μερικά αμείλικτα ερωτήματα που απαντούν στα παραπάνω καθώς φαίνεται ότι οι οπαδοί της υφαλοκρηπίδας δεν ενδιαφέρονται να προφυλάξουν τους Έλληνες ψαράδες από τους Τούρκους ψαράδες και το τουρκικό ναυτικό που τους παρενοχλεί στο Αιγαίο. Δεν αντιλαμβάνονται ότι όταν εγώ, πριν 31 χρόνια, αντιλήφθηκα  την αξία της ΑΟΖ και άρχισα να γράφω και να επιμένω, παρ’ όλον ότι όλοι με αγνοούσαν, δεν έγραψα για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Έγραψα, αναφέροντας ότι η ΑΟΖ δεν ασχολείται μόνο με τον βυθό των θαλασσών αλλά και με την αλιεία, την αιολική ενέργεια και το περιβάλλον. Που βρίσκονταν όλοι οι υφαλοκρηπιοζούντες ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι  όταν το 2004 ο Τάσσος Παπαδόπουλος ανακήρυξε την ΑΟΖ;  Έπρεπε να παρέμβουν τότε και να του πουν «Κύριε Πρόεδρε γιατί ασχολείστε με την ΑΟΖ; Πετρέλαιο δεν θέλετε να βρείτε; Αυτό Κύριε Πρόεδρε βρίσκεται στην υφαλοκρηπίδα και όχι στην ΑΟΖ». Πολύ αργότερα έπρεπε, βέβαια, να παρέμβουν όταν οι Ισραηλινοί και οι Κύπριοι σκεφτόντουσαν να κάνουν οριοθέτηση της ΑΟΖ μια και θέλανε να αρχίσουν έρευνες για υδρογονάνθρακες και να τους πούνε «είστε άσχετοι γιατί, για να βρείτε τον ορυκτό σας πλούτο, πρέπει να κάνετε οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και όχι ΑΟΖ!» Εκείνο που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι το γεγονός ότι οι ακαδημαϊκοί και οι δημοσιογράφοι, που είναι οπαδοί της υφαλοκρηπίδας, έμμεσα επικροτούν την θέση της Τουρκίας, που επιμένει ότι η υφαλοκρηπίδα είναι το ζητούμενο και για πάνω από 30 χρόνια τώρα επιμένει να συζητά με την Ελλάδα το θέμα της υφαλοκρηπίδας και να μη θέλει να κουβεντιάσει το θέμα της ΑΟΖ. Πως ξεχνάνε ότι η Τουρκία δεν υπέγραψε και δεν επικύρωσε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας λόγω της ύπαρξης της ΑΟΖ;

Όταν πρόσφατα ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς μίλησε για μια ΑΟΖ της Ευρώπης οι ειδήμονες για την υφαλοκρηπίδα έκαναν ειρωνικές δηλώσεις λέγοντας ότι δεν υπάρχει ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόσο άσχετοι είναι. Το γεγονός και μόνο ότι η ΕΕ διαθέτει  μεγάλο μήκος ακτών ήταν αρκετό για να ενδιαφερθεί και να λάβει μέρος στην 3η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας που θα δημιουργούσε το νέο Σύνταγμα των Θαλασσών του πλανήτη μας. Βέβαια, ο κύριος λόγος της συμμετοχής της ΕΕ στην Διάσκεψη, ήταν το γεγονός, ότι τα κράτη-μέλη της είχαν μεταβιβάσει ορισμένες αρμοδιότητες στην Κοινότητα. Οι αρμοδιότητες αυτές αφορούσαν βασικά τα θέματα της αλιείας, της εμπορικής πολιτικής και της διατήρησης του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Δηλαδή η ΕΕ έχει κυριαρχικά δικαιώματα αλιείας στις ΑΟΖ των κρατών-μελών της. Γι’ αυτό και η ΕΕ έχει Επίτροπο για τα θέματα Αλιείας και ΑΟΖ που σήμερα τα καθήκοντα αυτά ανήκουν στην κυρία Μαρία Δαμανάκη.

Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ Η ΕΕ

Η Σύμβαση του 1982 (στο Μέρος XVIΙ και στο Παράρτημα IX) δίνει τη δυνατότητα συμμετοχής Διεθνών Οργανισμών αμέσως μετά τη συμμετοχή της απολύτου πλειοψηφίας των κρατών-μελών της.  Ήδη όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ καθώς και η ίδια η ΕΕ έχουν επικυρώσει τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας. Με βάση τα άρθρα 309 και 310 δεν επιτρέπεται να διατυπωθούν επιφυλάξεις ή εξαιρέσεις όταν τα διάφορα κράτη καταθέτουν την επικύρωση της Σύμβασης. Έτσι, τα κράτη-μέλη της ΕΕ δεν μπορούν να έχουν επιφυλάξεις σχετικά με τις αρμοδιότητες που έχουν μεταβιβάσει σε αυτή. Πιο συγκεκριμένα, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψε την Τελική Πράξη της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας τον Δεκέμβρη του 1982 στο Montego Bay της Τζαμάικας έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Η Κοινότητα σημειώνει ότι τα Κράτη-Μέλη της έχουν μεταβιβάσει σ’ αυτήν τις αρμοδιότητες  που αφορούν στην διατήρηση και διαχείριση των αλιευτικών τους πόρων. Επομένως, στα θέματα αλιείας μόνο η Κοινότητα μπορεί να υιοθετήσει τους σχετικούς κανόνες και κανονισμούς (οι οποίοι εκτελούνται από τα Κράτη-Μέλη) και έχει την δυνατότητα να προβαίνει σε συμφωνίες με τρίτα Κράτη ή με διεθνείς οργανισμούς.»

Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 1970 η ΕΕ αντιλήφτηκε ότι  ΑΟΖ 200 ν.μ. σύντομα θα εξαπλωθεί σε όλες τις ηπείρους αποφάσισε να μελετήσει το θέμα για να διαπιστώσει αν πρέπει και η ΕΕ να αποκτήσει μια τέτοια ζώνη. Έτσι, έχοντας αναλύσει τις απώλειες και τα κέρδη της ΕΕ σε καθεστώς ΑΟΖ 200 ν.μ. η ΕΕ προχώρησε σε ένα σημαντικό βήμα τον Νοέμβριο του 1976, συμφωνώντας σε τρεις βασικές αρχές:

1. Την προέκταση των αλιευτικών ζωνών όλων των μελών της σε 200 ν.μ.

2. Την μεταβίβαση στην ΕΟΚ της αποκλειστικής αρμοδιότητας για τις διαπραγματεύσεις για αλιευτικές συμφωνίες της ΕΟΚ με κράτη μη μέλη της Κοινότητας.

3. Σε ορισμένες αρχές για την μελλοντική της πολιτική σε θέματα διαχείρισης και διατήρησης των αλιευτικών πόρων.

Έτσι, από το τέλος του 1976 η τότε ΕΟΚ προσπάθησε να δημιουργήσει κοινή αλιευτική πολιτική που να είναι αποδεκτή σε όλα τα μέλη της και να έχει μακροπρόθεσμους στόχους. Τελικά, μετά από έξι χρόνια επίπονων και επίμονων διαβουλεύσεων δημιουργήθηκε η νέα “Κοινή Αλιευτική Πολιτική” με τον Κανονισμό του Συμβουλίου Νο. 170/83 της 25ης Ιανουαρίου 1983. Ο Κανονισμός αυτός ανέφερε στο άρθρο 6, παράγραφο 1 τα εξής: “Από την 1η Ιανουαρίου 1983 και μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1992, τα κράτη-μέλη επιτρέπεται να διατηρήσουν το καθεστώς που ορίζεται στο άρθρο 100 της πράξης προσχώρησης του 1972 και να γενικεύσουν το όριο των έξι μιλίων, το οποίο προβλέπεται στο ίδιο άρθρο, μέχρι δώδεκα ναυτικά μίλια για όλα τα ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή δικαιοδοσία τους.”

Ο Κανονισμός αυτός ξεκάθαρα αναφέρει ότι το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης των κρατών-μελών δεν έχει καμία επίπτωση στην αλιευτική ζώνη. Δηλαδή, κράτη-μέλη που είχαν αιγιαλίτιδα ζώνη 3 ή 6 ν.μ. θα έπρεπε να αποκτήσουν αλιευτική ζώνη 12 ν.μ.  Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν έκανε τότε καμία ενέργεια για να δημιουργήσει αλιευτική ζώνη 12 ν.μ. Αργότερα, η Τουρκία βλέποντας πολλές χώρες της ΕΕ να επεκτείνουν την αλιευτική τους ζώνη στα 12 ν.μ. και φοβούμενη ότι και η Ελλάδα θα έκανε το ίδιο πράγμα αντέδρασε και κάλεσε στην Άγκυρα, την 25η Οκτωβρίου 1990, όλους τους τότε πρεσβευτές της ΕΕ, εκτός του Έλληνα, ζητώντας από τα κράτη-μέλη να μην επεκτείνουν την αλιευτική ζώνη τους στα 12 ν.μ. στη Μεσόγειο. Δυστυχώς, η ΕΕ αποδέχτηκε το Τουρκικό διάβημα αλλά, ακόμα χειρότερα, το δέχθηκε και η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Όταν η ΕΕ αποφάσισε να δημιουργήσει ΑΟΖ 200 ν.μ. για όλα τα κράτη-μέλη της, η Τουρκία ζήτησε να μη δημιουργηθεί τέτοια ζώνη στη Μεσόγειο, αίτημα που πάλι αποδέχθηκε και η ΕΕ και η Ελλάδα. Η εξήγηση που δόθηκε από την ΕΕ είναι ότι τα ψάρια σε αυτή τη θάλασσα έχουν υψηλή μεταναστευτική τάση και έτσι δεν κρίθηκε χρήσιμο να επεκταθούν τα 200 ν.μ. και σε αυτή τη θαλάσσια περιοχή. Κατά συνέπεια, ούτε η Ελλάδα ούτε και η Ιταλία διαθέτουν ΑΟΖ 200 ν.μ., ενώ η Γαλλία και η Ισπανία διαθέτουν ΑΟΖ 200 ν.μ. αλλά όχι στην περιοχή της Μεσογείου. Έτσι, το μοναδικό κράτος της ΕΕ που διαθέτει ΑΟΖ στη Μεσόγειο είναι η Κύπρος για τη οποία η ΕΕ δεν έφερε καμία αντίρρηση. Γι’ αυτό η Ελλάδα πρέπει να ζητήσει από τους εταίρους της στις Βρυξέλλες να επεκτείνουν την ΑΟΖ και στη Μεσόγειο. Για αυτό το λόγο ήταν πολύ σημαντική η παρέμβαση του Έλληνα Πρωθυπουργού που ουσιαστικά ζήτησε να δημιουργηθεί μια Ευρωπαϊκή ΑΟΖ στην νοτιοανατολική Μεσόγειο ανάμεσα στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Κύπρο και την Μάλτα.

Η ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Σήμερα το μήκος των ακτών της ΕΕ των 27 ξεπερνάει τα 66.000 χλμ. και η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτή από όλα τη κράτη-μέλη που φτάνει τα 13.676 χλμ. καθώς επίσης και τα περισσότερα νησιά και νησίδες που είναι 3.100 και 2.463 από αυτά βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος. Βέβαια, αν υπολογισθούν και οι βραχονησίδες, τότε ξεπερνούν συνολικά τις 10.000. Συγκριτικά, οι ακτές των ΗΠΑ είναι 21.000 χλμ., της Λατινικής Αμερικής 25.000 χλμ., της Αφρικής 30.000 χλμ. και της Αυστραλίας 27.000 χλμ. Επίσης, με την επέκταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων  των παράκτιων κρατών σε 200 ν.μ. η περιοχή που ανήκει στα κράτη-μέλη της ΕΕ ξεπερνάει τα επτά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα η ΕΕ αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη αλιευτική δύναμη στον κόσμο.

Θα πρέπει να αναφερθεί στο σημείο αυτό ότι το άρθρο 56 της Σύμβασης του Δίκαιου της Θάλασσας κάνει λόγο για “κυριαρχικά δικαιώματα” και όχι “κυριαρχία” στο παράκτιο κράτος σε σχέση με την ΑΟΖ. Από την άλλη πλευρά, το παράκτιο κράτος, αναφορικά με τη δικαιοδοσία που έχει για ορισμένους σκοπούς, είναι “κυρίαρχο”. Έχει δηλαδή το αποκλειστικό δικαίωμα στη λήψη αποφάσεων σε σχέση με τους κανονισμούς που διέπουν την ΑΟΖ και το αποκλειστικό δικαίωμα να επιβάλει και να εφαρμόσει τα μέτρα που έχει λάβει σχετικά με αυτή τη ζώνη. Εδώ βέβαια η πρόταση του Έλληνα Πρωθυπουργού αποκτά μεγαλύτερη σημασία και αξία διότι όλοι γνωρίζουμε ότι, με τα διάφορα μνημόνια, έχουμε χάσει ένα μέρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και επομένως θα μπορούσαμε να «διαπραγματευτούμε» στις Βρυξέλλες ώστε να μας πάρουν άλλο ένα κυριαρχικό μας δικαίωμα και να μας δώσουν ΕΝΤΟΛΗ να ανακηρύξουμε ΑΟΖ.

Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Η Τουρκία, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει απειλήσει την Ελλάδα ότι η ανακήρυξη ελληνικής ΑΟΖ θα αποτελέσει και αυτή casus belli για τη Τουρκία. Όμως, σε περίπτωση που δοθεί εντολή από την ΕΕ να δημιουργηθεί ΑΟΖ σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, ίσως η Τουρκία να αρχίσει τις απειλές της και γι’ αυτό το θέμα, αλλά, τότε, η Τουρκία θα είναι αναγκασμένη και υποχρεωμένη να χρησιμοποιήσει το casus belli και κατά της ΕΕ! Επιπλέον, η Τουρκία προσπαθεί να ξεχάσει ότι ένας από τους όρους πλήρους ένταξής της στην ΕΕ είναι η υποχρέωσή της να επικυρώσει τη νέα Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας και βέβαια το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών ξεχνάει να υπενθυμίσει στη Τουρκία αυτόν τον σημαντικό όρο κάθε φορά που παραβιάζει τα δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο.

http://mignatiou.com

Ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων υπέρ πατρίδος Θεσσαλών Στρατιωτικών του Υγειονομικού

     Το Σάββατο, 27 Απριλίου 2013 τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων  υπέρ πατρίδος Θεσσαλών Στρατιωτικών του Υγειονομικού  στο μνημείο που βρίσκεται στο πάρκο του Αγίου Αντωνίου, έναντι από το 404 ΓΣΝ. Στην παραπάνω τελετή παρέστη ο Επιτελάρχης 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ Υποστράτηγος Αντώνιος Βιτετζάκης καθώς επίσης οι στρατιωτικές και πολιτικές αρχές της πόλης.

Διμηνιαία Έκδοση Συνδέσμου Αποστράτων ΣΣΕ-68 {Τεύχος 70}

 

Διμηνιαία Έκδοση του Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών της τάξεως 1988 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων {ΣΣΕ-68}

Οικονομικοί μετανάστες οι Απόστρατοι... (βίντεο)

Ο πρόεδρος της ΕΑΑΣ Λάρισας Απόστολος Παπαπαρίσης καλεσμένος του δημοσιογράφου Απόστολου Ράιδου στις ειδήσεις του ASTRA TV {26-04-2013}

Το ΣΟΔ αποφάσισε να συμπεριλάβει στο σχεδιασμό την Πανθεσσαλική Συγκέντρωση διαμαρτυρίας (συμπεριλαμβανομένου και του Ν. Πιερίας) στη Λάρισα την 30η Μαΐου 2013

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΔΡΑΣΕΩΝ

Αθήνα 26 Απριλίου 2013

Την Παρασκευή 26 Απριλίου 2013 συνήλθε σε σύσκεψη το ΣΟΔ προκειμένου να αξιολογήσει την υφιστάμενη κατάσταση και να εξετάσει μελλοντικές δράσεις.   Στη σύσκεψη που συμμετείχαν εκπρόσωποι Φορέων ΕΔ και ΣΑ, αποφασίστηκαν  ΟΜΟΦΩΝΑ  τα παρακάτω:

- Να συμπεριλάβει στο σχεδιασμό την Πανθεσσαλική Συγκέντρωση διαμαρτυρίας (συμπεριλαμβανομένου και του Ν. Πιερίας) στη Λάρισα, με ημερομηνία εκδήλωσης την 30η Μαΐου 2013, και ώρα 18.00 στην πλατεία Ταχυδρομείου, κατόπιν της από 19/4/2013 πρότασης των Παραρτημάτων των Ενώσεων Αποστράτων και Φορέων εν ενεργεία και εν αποστρατεία συναδέλφων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, Θεσσαλίας – Πιερίας.

- Να καλέσει τους φορείς των εε και εα Στελεχών των ΕΔ και ΣΑ, τους οποίους να ενημερώσει και συνεργαστεί  για την υπόψη κινητοποίηση, αλλά και το μελλοντικό σχεδιασμό δράσεων.

- Να παρακολουθεί τις εξελίξεις σε ότι αφορά το μισθολόγιο των ΕΔ – ΣΑ και να έχει ετοιμότητα κινητοποιήσεων στην Αθήνα, ανάλογα με την πρόοδο των διαπραγματεύσεων και στη βάση ότι δεν αποδεχόμαστε ΟΥΔΕΜΙΑ σχεδιαζόμενη για το 2014 μείωση, απαιτώντας τον εξορθολογισμό του υπόψη μισθολογίου, που με τις περικοπές που έχει υποστεί,  οδηγεί στη εξαθλίωση χιλιάδες εε και εα Στελέχη των ΕΔ και ΣΑ.

- Να παραμείνουν στο σχεδιασμό οι  κινητοποιήσεις για τις πόλεις της Αλεξανδρούπολης και των Ιωαννίνων και σε ημερομηνία ανάλογη των εξελίξεων.

Καλούμε όλους τους Φορείς των ε.ε  και εα στελεχών, αλλά και τον κάθε συνάδελφο ξεχωριστά,  να συμμετέχει στις σχεδιαζόμενες κινητοποιήσεις, προβάλλοντας την αγανάκτηση, οργή και αντίσταση του, απέναντι στα μέτρα που σχεδιάζονται ή λαμβάνονται και έχουν αντίκτυπο, στο Λαό,  στην Εθνική  Άμυνα και την Εσωτερική Ασφάλεια της Πατρίδας μας.

Για το ΣΟΔ

Κωνσταντίνος Ιατρίδης

Αντιπτέραρχος (Ι) εα

Πρόεδρος Ε.Α.Α.Α.