Με
την ψήφιση κάθε μνημονίου και νέων μέτρων (πολλά εξ αυτών ξεπερνούν τα
όρια της συνταγματικότητας), προκύπτει η ανάγκη των στελεχών των Ε.Δ.
(ακόμα και των ε.ε.), να τα προσβάλλουν νομικώς και άμεσα. Έτσι και μετά
την ψήφιση του Μνημονίου ΙΙΙ (ν.4093/2012), άρχισαν να κατατίθενται οι
προσφυγές τόσο στο Μισθοδικείο από τους ε.ε. Δικαστικούς
(υποστηρίζοντας ότι οι περικοπές των αποδοχών των δικαστών και
εισαγγελέων παραβιάζουν τα άρθρα 17, 26, 87, 88 και 100Α του
Συντάγματος, καθώς και το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής
Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ΕΣΔΑ ενώ επισημαίνουν μάλιστα ότι
ανάλογες περικοπές κρίθηκαν αντισυνταγματικές στην Ιταλία το 2012, τη
Σλοβενία το 2006, την Πολωνία το 2004, την Τσεχίας το 2005, καθώς και
από τη Διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου το 2012), όσο και στο ΣτΕ με
"πιλοτική δίκη" (από τις Ενώσεις Απoστράτων και τον ΣΥΣΜΕΔ και διάφορες
άλλες Ενώσεις και Ομοσπονδίες) κατά του Μνημονίου ΙΙΙ και της
αντισυνταγματικότητας του (κατά παρόμοιο τρόπο, όπως έπραξε και ο
Δικηγορικός Σύλλογος με άλλες Ενώσεις και Ομοσπονδίες, για το 1ο
μνημόνιο, όπου το ΣτΕ, είχε αποφανθεί για τη συνταγματικότητά του).
Εξυπακούεται φυσικά πως με τις προσφυγές αυτές δεν επιζητούνται
προσωπικές νομικές διεκδικήσεις π.χ. δικαίωση του αποστράτου ή ε.ε.
συναδέλφου και άμεση κατάργηση των περικοπών του στις αποδοχές του.
Γι αυτές τις νομικές διεκδικήσεις, θα πρέπει να υπάρξει κατ αρχάς κανονιστική (τυποποιημένη) πράξη μειώσεως, που θα προσβληθεί σε προσωπικό επίπεδο με διοικητικό χαρακτήρα και με ένσταση ακύρωσης της (σε πρώτο και δεύτερο βαθμό μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης) και εντός 60 ημερών από την κοινοποίηση της σχετικής κανονιστικής πράξης (στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τους αποστράτους). Ήδη πολλά μέλη του Συνδέσμου μας και έγκριτοι νομικοί, αναλαμβάνουν τη διεκπεραίωση τέτοιων υποθέσεων, με την λήψη των σχετικών πράξεων από τους ενδαιφερόμενους συναδέλφους, ενώ και πάρα πολλοί συνάδελφοι απόστρατοι έχουν προσφύγει (εντός του προβλεπομένου χρονικού ορίου, για τις μειώσεις-καταργήσεις στα επιδόματα αδείας και δώρων (νόμων 3845 και 3847/2010),τις μειώσεις των επιδομάτων των ν. 3029/02 και 3075/2002 (κατά παραγγελία του ν.3845/2010), την μείωση του εφάπαξ βοηθήματος από αυτές τις μειώσεις των επιδομάτων,τις μειώσεις από τις κρατήσεις για την Ε.Α.Σ. (ν.3865/10), τις μειώσεις των ν.4024/11, ν.4051/12, ν.4046/12).
Για το θέμα των Μετοχικών μας Ταμείων και το "κούρεμα" (psi), αν και ήδη τα Ταμεία έχουν κινηθεί νομικά κατά των αποφάσεων αυτών και της ζημίας που υπέστησαν, άποψή μας είναι πως, για να είναι μια ζημία αποζημιωτέα, θα πρέπει να προέρχεται από παράνομη πράξη. Αν λοιπόν το Δ.Σ. των Μ.Τ. αποφάσισε την υιοθέτηση του κουρέματος (βάσει του μνημονίου ΙΙ και του νόμου που ψηφίστηκε) δεν τεκμαίρεται κάποια παρανομία. Εξάλλου εμείς, είμαστε απλοί μερισματούχοι-μέτοχοι (όπως κάποιος κάτοχος μετοχών σε μια τράπεζα).
Όλα τα ανωτέρω βέβαια καταρρίπτονται εάν υπάρχει ενοχή από σύμβαση αξιώσεων. Την άσκηση όμως της αξίωσης μπορεί να την υλοποιήσει ο άμεσα Δικαιούχος, στην περίπτωσή μας το Μ.Τ. (ως ΝΠΔΔ) με αγωγή στην ΤτΕ, από τον ίδιο τον Πρόεδρο (ως αυτοτελή νομική προσωπικότητα), όπερ και εγένετο, τουλάχιστον από τους προέδρους των ΜΤΝ και ΜΤΑ.
Γι αυτές τις νομικές διεκδικήσεις, θα πρέπει να υπάρξει κατ αρχάς κανονιστική (τυποποιημένη) πράξη μειώσεως, που θα προσβληθεί σε προσωπικό επίπεδο με διοικητικό χαρακτήρα και με ένσταση ακύρωσης της (σε πρώτο και δεύτερο βαθμό μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης) και εντός 60 ημερών από την κοινοποίηση της σχετικής κανονιστικής πράξης (στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τους αποστράτους). Ήδη πολλά μέλη του Συνδέσμου μας και έγκριτοι νομικοί, αναλαμβάνουν τη διεκπεραίωση τέτοιων υποθέσεων, με την λήψη των σχετικών πράξεων από τους ενδαιφερόμενους συναδέλφους, ενώ και πάρα πολλοί συνάδελφοι απόστρατοι έχουν προσφύγει (εντός του προβλεπομένου χρονικού ορίου, για τις μειώσεις-καταργήσεις στα επιδόματα αδείας και δώρων (νόμων 3845 και 3847/2010),τις μειώσεις των επιδομάτων των ν. 3029/02 και 3075/2002 (κατά παραγγελία του ν.3845/2010), την μείωση του εφάπαξ βοηθήματος από αυτές τις μειώσεις των επιδομάτων,τις μειώσεις από τις κρατήσεις για την Ε.Α.Σ. (ν.3865/10), τις μειώσεις των ν.4024/11, ν.4051/12, ν.4046/12).
Για το θέμα των Μετοχικών μας Ταμείων και το "κούρεμα" (psi), αν και ήδη τα Ταμεία έχουν κινηθεί νομικά κατά των αποφάσεων αυτών και της ζημίας που υπέστησαν, άποψή μας είναι πως, για να είναι μια ζημία αποζημιωτέα, θα πρέπει να προέρχεται από παράνομη πράξη. Αν λοιπόν το Δ.Σ. των Μ.Τ. αποφάσισε την υιοθέτηση του κουρέματος (βάσει του μνημονίου ΙΙ και του νόμου που ψηφίστηκε) δεν τεκμαίρεται κάποια παρανομία. Εξάλλου εμείς, είμαστε απλοί μερισματούχοι-μέτοχοι (όπως κάποιος κάτοχος μετοχών σε μια τράπεζα).
Όλα τα ανωτέρω βέβαια καταρρίπτονται εάν υπάρχει ενοχή από σύμβαση αξιώσεων. Την άσκηση όμως της αξίωσης μπορεί να την υλοποιήσει ο άμεσα Δικαιούχος, στην περίπτωσή μας το Μ.Τ. (ως ΝΠΔΔ) με αγωγή στην ΤτΕ, από τον ίδιο τον Πρόεδρο (ως αυτοτελή νομική προσωπικότητα), όπερ και εγένετο, τουλάχιστον από τους προέδρους των ΜΤΝ και ΜΤΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου