Είναι σε κάθε περίπτωση δεδομένο και αντιληπτό, πως το ξετύλιγμα του
μίτου της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, δεν θα είναι μία εύκολη
υπόθεση. Η σχέση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, επηρεάζεται, εκτός από τη
σταθερή μεταβλητή της ισχύος –που θα λέγαμε και στις διεθνείς σχέσεις-
προφανώς και από την υπάρχουσα οικονομική κρίση στην χώρα μας. Όταν λοιπόν ο Αντώνης Σαμαράς από το βήμα της ΔΕΘ έθεσε ως μία από
τις σημαντικές πολιτικές προτεραιότητες την οριοθέτηση της ΑΟΖ, πολλοί
έκαναν λόγο, για ένα ακόμα προεκλογικό πυροτέχνημα, ή για μία δέσμευση
της αντιπολίτευσης που δεν έχει ρίσκο. Πολλοί «πρόθυμοι εντός και εκτός τειχών». Αυτοί οι πρόθυμοι προφανώς, δεν πόνταραν στο γεγονός πως ο
Πρωθυπουργός κατέχει καλά τη σχέση Οικονομίας και Εξωτερικής Πολιτικής. Και προφανώς δεν περίμεναν να ξεδιπλώσει και ως κυβέρνηση την αναγκαιότητα της οριοθέτησης και χάραξης της ΑΟΖ. Έτσι λοιπόν ο Σαμαράς εκπλήρωσε δύο σημαντικές προϋποθέσεις: Kέρδισε το στοίχημα της παραμονής της χώρας στην Ευρώπη και πήρε τη δόση. Με αυτόν τον τρόπο έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει στην σοβαρή
επεξεργασία όλων των δεδομένων, στην δημιουργία ενός λεπτομερούς οδικού
χάρτη και κυρίως το που θα γίνει η ΑΟΖ και πώς θα αντιμετωπιστούν οι εξ
ανατολών απειλές.
Τι κάνουν όμως οι πρόθυμοι εκτός τειχών; Αν ρίξουμε μία ματιά στην ξένη ειδησεογραφία φαίνεται πως
σχηματίζεται ένα εχθρικό «τρίγωνο» μεταξύ Αλβανίας, Λιβύης και Τουρκίας
με αφορμή τη χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ. Οι τρεις αυτές χώρες, η καθεμία
για τον δικό της λόγο, επιχειρούν να μπλοκάρουν τις συζητήσεις της
ελληνικής κυβέρνησης, στο πρώιμο αυτό στάδιο.
Αποκορύφωμα ήταν οι
απειλές που εκτόξευσαν δύο από τους κορυφαίους υπουργούς της Τουρκίας
απέναντι στις προθέσεις της ελληνικής πλευράς. Η Τουρκική ηγεσία, έχοντας ήδη καταγράψει μία οδυνηρή για το γόητρό
τους, διπλωματική ήττα από την Κυπριακή Δημοκρατία, θέλουν τώρα να
αποφύγουν μία δεύτερη και πιο σημαντική. Γι’ αυτό και επιστράτευσαν τόσο τον υπουργό Εξωτερικών και μέντορα
της εξωτερικής πολιτικής της Γείτονος Αχμέτ Νταβούτογλου όσο και τον
υπουργό Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ. Ο κ. Νταβούτογλου απείλησε ευθέως την Ελλάδα να μην προχωρήσει σε
ανακήρυξη της ΑΟΖ, υπενθυμίζοντας πως υπάρχει ήδη ψηφισμένο casus belli
της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, ενώ δεν δίστασε να κάνει λόγο για πιθανή
απάντηση της Αγκύρας, σε μία τέτοια ενδεχόμενη πρόκληση. Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων στη Σμύρνη ισχυρίστηκε μεταξύ
άλλων: «Πιστεύουμε ότι σε τέτοιες κρίσιμες περιόδους πρέπει να
αποφεύγονται μονομερή βήματα, διότι υπάρχει θετική ατμόσφαιρα μεταξύ της
Τουρκίας και της Ελλάδας. Έχουμε βρει πολλά κοινά σημεία επαφής σε
σχέση με την ατζέντα τους προσεχούς Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας
τον επόμενο Μάρτιο. Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί. Ο καθένας γνωρίζει
την εθνική του θέση. Σε μια τέτοια περίπτωση (σ.σ. που η Ελλάδα προβεί στην οριοθέτηση
της ΑΟΖ) και η Τουρκία θα προβεί σε αντίστοιχα βήματα. Αλλά ελπίζω να
μη χρειαστεί. Υπάρχει ήδη ένας υπό λειτουργία μηχανισμός με την Ελλάδα.
Έχουμε διαύλους συνομιλιών με την Ελλάδα. Κατά την πρόσφατη συνάντησή
μας με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών συζητήσαμε τις ελληνοτουρκικές
σχέσεις».
Την ίδια στιγμή, ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας Τανέρ Γιλντίζ
αναφέρθηκε σε «αμφισβητούμενες περιοχές» και εμμέσως απείλησε την Ελλάδα
να μην τολμήσει να κάνει εργασίες σε περιοχές του Αιγαίου χωρίς τη
σύμφωνη γνώμη της Αγκυρας, υπενθυμίζοντας τις οικονομικές δυσκολίες που
αντιμετωπίζει η Ελλάδα… «Δεν νομίζω ότι η γειτονική χώρα, που ασχολείται με τόσες οικονομικές
δυσκολίες, θα εγκαινιάσει νέα πεδία αντιδικίας» επισήμανε ο κ. Γιλντίζ. Είναι προφανές πως ο επίσημος θεσμικός διάλογος της χώρας με την απέναντι πλευρά, δεν επαρκεί. Τα χαμόγελα και τα χτυπήματα στην πλάτη δεν πρόκειται να φέρουν το
επιθυμητό αποτέλεσμα, αν η χώρα δεν προβεί άμεσα σε στρατηγικές
συμμαχίες με χώρες που βρίσκονται στην ΝΑ λεκάνη της Μεσογείου και αν
δεν έρθει σε επαφή με μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Κυρίως όμως ερωτηματικά και σκέψεις προκαλεί και η στάση της Λιβύης. Μία χώρα με παραδοσιακά καλές σχέσεις με την Ελλάδα και με την Κύπρο. «Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει οριστική απόφαση για το θέμα της
οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών. Διότι το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο την
Ελλάδα και τη Λιβύη…», έχει δηλώσει ο υπουργός Διεθνούς Συνεργασίας της
Λιβύης και αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μοχάμεντ Αμπντέλ Αζίζ. Στην πρόσφατη επίσκεψη του ΥΠΕΞ. Δ. Αβραμόπουλου μόνο κλίμα φιλικό δεν υπήρξε. Ευθυγραμμισμένη με τις τουρκικές θέσεις, οι Λίβυοι όχι μόνο
απέκλεισαν διμερείς διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για τον καθορισμό της
ΑΟΖ, αλλά κάλεσαν και για πολυμερείς διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό
της, κάτι που πρακτικά συνεπάγεται πολυετείς καθυστερήσεις που θα είχαν
σοβαρό αντίκτυπο στα προσδοκώμενα ελληνικά έσοδα από τους
υδρογονάνθρακες που θα μπορούσαν να βγάλουν τη χώρα από το σημερινό
τέλμα.
Υπενθυμίζουμε πως ο Δ. Αβραμόπουλος δεν έγινε δεκτός καν από τον
ομόλογό του
Να σημειώσουμε, τέλος, ότι εμπλοκή υπάρχει και με την Αλβανία, καθώς η
ακύρωση της συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα από το
Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας μπορεί να οδηγήσει τη χώρα μας σε
μονομερή ανακήρυξή της βασιζόμενη στη συμφωνία του 2009. Ίσως αυτό κρύβεται πίσω από τις απανωτές προκλήσεις των Τιράνων τον τελευταίο καιρό, όπως αυτή του χάρτη της Μεγάλης Αλβανίας.
Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου