Νέα επιτυχία για την κυπριακή ΑΟΖ του Νίκου Λυγερού

Η Κύπρος έχει ήδη κερδίσει από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της 23 εκατομμύρια ευρώ για τις σεισμικές έρευνες, 150 εκατομμύρια ευρώ για το bonus υπογραφής των οικοπέδων 2,3 και 9 από την κοινοπραξία της Ιταλίας και της Νότιας Κορέας και τώρα 12 εκατομμύρια ευρώ για κάθε οικόπεδο από την εταιρεία της Γαλλίας, δηλαδή συνολικά 24 εκατομμύρια ευρώ για τα οικόπεδα 10 και 11. Επιπλέον, μέσα στη σύμβαση ξέρουμε ότι υπάρχει γραπτή αναφορά για την γεώτρηση των 700μ. που πρόκειται να κάνει η Total. Αυτό σημαίνει ότι η έρευνα δεν αφορά μόνο το φυσικό αέριο αλλά και το πετρέλαιο, πράγμα το οποίο διευκολύνει ακόμα περισσότερο μια πιο γρήγορη ανάκαμψη της οικονομίας. Αν σκεφτούμε ότι όλες αυτές οι απολαβές γίνονται πριν οποιαδήποτε φάση εξόρυξης, μπορούμε να αντιληφθούμε την τάξη μεγέθους των αποθεμάτων των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που βρίσκονται στην Κύπρο και βέβαια στην κυπριακή ΑΟΖ. Κατά συνέπεια είναι πια κατανοητό σε όλους ότι η υψηλή στρατηγική που καθόρισε ο Τάσσος Παπαδόπουλος για την Κύπρο μας είναι όντως μια κίνηση με προοπτικές. Διότι όταν δεν είσαι ραγιάς και δεν έχεις φοβίες, έχεις την ικανότητα να επινοήσεις ένα στρατηγικό σχεδιασμό ο οποίος είναι ικανός να αλλάξει όλα τα δεδομένα, γιατί δεν είναι ανάγκη να πιστεύεις στα θαύματα όταν είσαι ικανός να τα παράγεις, την ώρα που κανείς δεν πιστεύει ούτε σε εσένα, ούτε σε τίποτα, διότι υπάρχει η ανάγκη για τους ανθρώπους μας. Κι όταν γίνεται το θαύμα, τότε όλοι πια πιστεύουν στην όλη προσπάθεια ακόμα κι αν ήταν αντίθετοι αρχικά. Για να βοηθήσουμε, λοιπόν, όσους δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα μεγέθη της φάσης της γεώτρησης πριν καν της ουσιαστικής εξόρυξης, αφού είμαστε ακόμα σε ερευνητική φάση, αρκεί να επισημάνουμε ότι ένα γεωτρύπανο έχει αξία 1,2 δις. και ότι η καθημερινή του ενοικίαση ανέρχεται στο ποσόν των 425.000$ αν είναι για φυσικό αέριο και 625.000$ για πετρέλαιο. Με αυτά τα δεδομένα αν προσθέσουμε ότι η αξία του φυσικού αερίου πολλαπλασιάζεται επί πέντε όταν παρέχεται στην ξηρά αντί στη θάλασσα πάνω από το κοίτασμα και όταν η προσφορά έχει τη μορφή του υγροποιημένου αερίου, τότε η αξία πολλαπλασιάζεται επί δέκα. Αν τώρα υπολογίσουμε ότι το κοίτασμα Αφροδίτη έχει ήδη αξία 100δις. στο οικόπεδο 12 και ότι στο οικόπεδο 11 η γαλλική εταιρεία εκτιμά ότι υπάρχει κοίτασμα αξίας 400δις. τότε μπορούμε να καταλάβουμε ότι θα κατασκευαστεί σταθμός υγροποίησης φυσικού αερίου αξίας 12δις. Για τη δημιουργία του θα χρειαστούν πάνω από 400 άτομα και για το συνολικό πλαίσιο θα έχουμε 100.000 θέσεις εργασίας. Με αυτά τα στοιχεία που γίνονται καθημερινά η επόμενη πραγματικότητα, η Κύπρος δείχνει χειροπιαστά το παράδειγμα στην Ελλάδα, όπου υπάρχουν ακόμα άτομα που αναρωτιούνται αν η ελληνική ΑΟΖ έχει κάποια αξία κι αν είναι το κατάλληλο να την αξιοποιήσουμε. Η έλλειψη ικανότητας και αρμοδιότητας είναι ανώδυνη όταν κανείς δεν το ξέρει, αλλά όταν ο λαός έχει μάθει τα δεδομένα της ΑΟΖ καταντά καταδικαστέα και θα καταδικαστεί, γιατί ο ελληνικός λαός θέλει την ΑΟΖ του και κανείς δεν θα του την πάρει.