ΑΟΖ, φοβίες, ασχετοσύνη και ραγιαδισμός του Νίκου Λυγερού

     Ακόμα και αν δεν το έχουν καταλάβει μερικοί ή δεν θέλουν να το καταλάβουν τα μεγάλα κοιτάσματα της ελληνικής ΑΟΖ βρίσκονται μακριά από τις ακτές και όλα στο Ιόνιο Πέλαγος και Νότια της Κρήτης. Όλα τα εύκολα κοιτάσματα του Αιγαίου Πελάγους έχουν ερευνηθεί κατά συνέπεια το όλο πλαίσιο είναι ξεκάθαρο όσον αφορά στο ενεργειακό. Καθώς η ελληνική ΑΟΖ έχει ως στόχο την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της πατρίδας μας, δεν πρόκειται να κάνουμε κινήσεις που ενοχλούν τη μοναδική μας, προς το παρόν, βαριά βιομηχανία μας δηλαδή τον τουρισμό. Αν λοιπόν εξετάσουμε την πυκνότητα των νησιών μας στο Αιγαίο Πέλαγος και δεν είναι να είμαστε όλοι μαθηματικοί για να το ανακαλύψουμε, αντιλαμβανόμαστε εύκολα ότι ο χώρος για πλατφόρμες που φαίνονται από μακριά είναι ελάχιστος. Συνεπώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να επικεντρωνόμαστε πάνω σε αυτό το θέμα και να λειτουργεί ως καταλυτικό στοιχείο για την τεχνητή παραγωγή φοβιών. Αφού η Τουρκία δεν είναι έτοιμη να κάνει οριοθέτηση μαζί μας απλώς πρέπει να αδιαφορήσουμε για όσα λέει ακριβώς όπως έκανε ο Τάσσος Παπαδόπουλος στην Κύπρο. Έτσι οι προειδοποιήσεις για πιθανόν ενέργειες της Τουρκίας, έχουν ακριβώς την ίδια αξία με αυτές που κάνει τόσα χρόνια με την Κύπρο ενώ έχει θεσπίσει την ΑΟΖ της από το 2004, χωρίς κανένα πρόβλημα. Τώρα όσον αφορά στο θέμα της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ, τα πράγματα είναι πολύ απλά, αφού είναι μια διαδικασία που γίνεται πάντα μονομερώς. Και αυτό έχει γίνει ήδη από 134 χώρες στον κόσμο. Επίσης συνεχώς μας ανακοινώνουν ότι η Αμερική δεν θέλει να κάνουμε μονομερείς κινήσεις και κανείς δεν προσέχει ότι χρησιμοποιεί πάντα τον πληθυντικό ενώ υπάρχει μόνο και μόνο μία κίνηση που μπορεί να γίνει από την Ελλάδα μέσα στο πλαίσιο του Δικαίου της θάλασσας και είναι βέβαια η θέσπιση της ΑΟΖ. Ας υπενθυμίσουμε επιπλέον και τα λόγια του Ισραήλ που έχει μια απεγνωσμένη ανάγκη από διέξοδο μέσω της Κύπρου και της Ελλάδας, κάνετε ΑΟΖ και αν η Τουρκία δεν την αναγνωρίσει θα είναι Casus Belli για μας. Βέβαια ο τοπικός ραγιαδισμός έχει ξεχάσει ακόμα και αυτή τη δήλωση ενώ συνεχώς μας θυμίζουν, λανθασμένα βέβαια, ότι η Κύπρος είχε το Ισραήλ που έβαλε πλάτες. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ είναι απόλυτα ξεκάθαρο γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά, τοποστρατηγικά αρκεί να έχουμε καταλάβει το Δίκαιο της θάλασσας και να μην έχουμε ξεχάσει τι μας έχουν διδάξει ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης με τη σκέψη τους και τη δράση τους. Η ελληνική ΑΟΖ θα γίνει για όλους τους Έλληνες. Κι αν υπάρχουν ραγιάδες και προδότες δεν μας πειράζει αφού δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Διότι μόλις αντιληφθούν την αποφασιστικότητά μας θα αρχίσουν και αυτοί να λένε θετικά πράγματα για την ελληνική ΑΟΖ, λες και ήταν από τους μαχητές και τους αγωνιστές της. Δεν χρειάζεται λοιπόν κανένας εκνευρισμός για όσους δεν μπορούν να το αντιληφθούν με την πρώτη γιατί δεν υπάρχει μαγαζί όπου μπορείς ν’ αγοράσεις κότσια ούτε άλλα αντρικά εξαρτήματα. Συνεπώς συνεχίζουμε ακάθεκτοι τον αγώνα μας έως το τελικό αποτέλεσμα κι ας μάθουμε στη συνέχεια ότι όλα έγιναν από άλλους, χαλάλι τους, αρκεί να έχουμε απέραντο γαλάζιο.