Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι ε.α και ε.ε.
Στενοχωρούμαι πάρα πολύ τελευταία και λογισμοί διάφοροι, μου ταλαιπωρούν το μυαλό
μου. Διαβάζω και ακούω έντονα τούτο τον καιρό, Ενώσεις, Συνδέσμους,
Παραρτήματα και δεν ξέρω τι άλλο, να διαφωνούν μεταξύ τους, να τσακώνονται
πολλές φορές, στο διαδίκτυο, στις εφημερίδες, ακούω για τελεία απαξίωση μεταξύ
των συναδέλφων ε.ε και ε.α, ακούσματα άκρως στενάχωρα και φρικτά. Ακούστε εσείς
όλοι Κυρίες και Κύριοι. Αν νομίζετε ότι με αυτές τις ενέργειές, που όλοι από
την πλευρά τους έχουν δίκιο, θα πάρουμε πίσω αυτά που μας πήραν, τα λεφτά μας,
την αξιοπρέπεια μας, το ηθικό μας, το κόπο μας που έλεγαν οι παλιοί που τον
δουλέψαμε με αίμα και ιδρώτα, σε βάρος ημών των ιδίων και κυρίως των
οικογενειών μας, έχετε πολύ, τεράστιο λάθος και κυρίως εξαιρετικά επικίνδυνο.
Θλίβομαι περισσότερο και η ψυχή μου ματώνει και πονάω βαθειά, όταν σκέφτομαι
ότι αυτοί που έχουν την τύχη μας όχι στα χέρια τους, αλλά στο πάνω μέρος του
μικρού τους δαχτύλου και μας παίζουν τόμπολα, ακούν και βλέπουν αυτά τα
καμώματα μας και γελούν και μας χλευάζουν και τρίβουν τα λερωμένα χέρια τους
και λέγουν: Κοιτάξτε τους, αυτοί είναι που αγωνίζονται που φωνάζουν για αδικίες
εις βάρος τους που λένε πως αυτοκτονούν από ανέχεια; Μα αυτοί δεν μπορούν να
συνεννοηθούν μεταξύ τους, τρώγονται σαν τα σκυλιά. Δεν πειράζει άστους να
σκοτώνονται κάνουμε κι εμείς πιο ήσυχα τη "δουλειά μας". Ποιος θα
μου πει εμένα Κύριοι ποιον και τι θα ακολουθήσω; Ακολουθώ την φωνή της λογικής,
της ψυχής μου και μου φωνάζει στεντόρεια, Πολέμα, Αγωνίσου μέχρι εσχάτων,
αντρίκια, καθαρά, με αλήθεια, για σένα, τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου, τίμια
αλλά ΚΥΡΙΩΣ ΜΟΝΙΑΣΜΕΝΑ, σαν μία γροθιά με όλα τα αδέλφια σου, με μια φωνή, τότε
μόνο θα ακουστείς και θα τρίξεις θεμέλια και κυρίως ο αγώνας σου θα είναι
Δίκαιος γιατί τότε μόνο θα έχεις την κοινωνία με το μέρος σου. Αλλιώς,
ενέργειες και κουβέντες μικρές, βγαλμένες από μικρούς και ανάξιους να υπηρετούν
το δίκαιον σου. Σας παρακαλώ, εγώ ο μικρότερος των μικρότερων, γονατίζω ταπεινά
ενώπιων σας και σας ικετεύω, σας εκλιπαρώ με ότι φωνή έχω, με ότι δύναμη έχω
μέσα μου. ΟΧΙ, ΟΧΙ, ΟΧΙ στη διχόνοια, αυτό το σιχαμερό σκουλήκι, που κατατρώει
τα σωθικά των Ελλήνων εκατοντάδες χρόνια τώρα και καταστρέφει κάθε μεγάλο έργο
τους, κάθε τεράστια επιτυχία τους, αυτή που είναι η κυρία αιτία που έχουμε
φθάσει εδώ που φθάσαμε. Με μια φωνή, υπό έναν ηγέτη, με πολύ πείσμα, ας
αγωνιστούμε για να σωθούμε, αλλιώς είμαστε χαμένοι και αυτό δεν πρέπει να το
επιτρέψουμε σε κανέναν, γιατί τότε δεν θα λεγόμαστε Αξκοί με στολή, σπαθιά,
παράσημα και πιστόλια, έτοιμοι να υπερασπιστούμε την Μεγάλη μας Πατρίδα, αλλά
παλιάτσοι του κερατά που κάνουν τούμπες για να γελάσει η πιτσιρικαρία. Εμπρός
αδέρφια, όπως θα έλεγε και ο Γέρος του Μωριά. Εμπρός για τα δίκαια και τα ιερά
μας. Εμπρός όλοι μαζί, με μια φωνή, με μια ψυχή, για την αλήθεια και τη ζωή. Η
τώρα η ποτέ, ΠΑΝΕ ΝΑ ΜΑΣ ΘΑΨΟΥΝΕ, ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝΕ, Κ Α Τ Α Λ Α Β Ε Τ Ε Τ Ο
??????????? Δεν έχουμε προς το παρών την πολυτέλεια της διαφωνίας και εξ αυτής,
της έριδας και εξ αυτής, της διάσπασης. Δεν είμαι ούτε εθνικιστής, ούτε
υπερέλληνας, ούτε τίποτε απ' όλα αυτά. Είμαι ένας αγανακτισμένος ε.α Αξκος που
δεν έχει να περάσει το μήνα του, ακούσατε; το μήνα του. ΓΕΝΟΙΤΟ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου